Να σας πω τον πονο μου...
Καλησπέρα,
είμαι καινούριο μέλος του forum. Έχω κάποια θέματα εξάρτησης εδώ και αρκετό καιρό. Γενικά μου αρέσουν όλα τα ναρκωτικά, νόμιμα και μη, αλλά η μεγάλη μου αγάπη ήταν το οινόπνευμα. Λέω ήταν γιατί το έκοψα μόνη πριν από πολλά χρόνια. Από τότε κατά καιρούς υποτροπιάζω για λίγο και πάλι επανέρχομαι. Ως τώρα έχω καταφέρει να μην εξαρτηθώ πάλι σωματικά -αν και κάποιες φορές την γλίτωσα στο παρά πέντε. Τώρα βρίσκομαι πάλι σε υποτροπή.
Αναρωτήθηκα μήπως θα με βοηθούσε κάποιο επίσημο πρόγραμμα αλλά όταν τους πήρα τηλέφωνο και τους είπα ότι δεν είμαι εξαρτημένη μου είπαν ότι δεν μπορώ να το παρακολουθήσω καθώς εκείνο είναι για απεξάρτηση. Αμφισβήτησαν επισης το αν είχα όντως πρόβλημα εξάρτησης καθως τους φάνηκε αδύνατο να το εχω κόψει απο μόνη μου. Ένιωσα λες και έλεγα ψέματα. Ένιωσα λες και με μαχαιρώσαν. Πόνεσα τόσο για να σταματήσω που αυτή η δυσπιστία και η αμφισβήτηση πραγματικά με πλήγωσε. Ειπα οκ και έκλεισα απογοητευμένα το τηλεφωνο.
Δοκίμασα τους ΑΑ αλλά η φιλοσοφία τους δεν μου άρεσε καθολου. Τι ανώτερες δυνάμεις και τέτοια μου έλεγαν... Στην απελπισία μου και βλέποντας το φάντασμα του στερητικού να επιστρέφει ξαναπήρα τηλέφωνο το πρόγραμμα με το οποίο ειχα επικοινωνήσει αρχικά. Το σηκωσε μια άλλη κυρία. Της ειπα εγω έχω απεξαρτηθεί από παλιά αλλά τώρα ζορίζομαι πάλι και ήθελα βοήθεια. Μου απαντησε ότι αφου έχω απεξαρτηθεί δεν μπορώ να πάρω μέρος σε πρόγραμμα απεξάρτησης αλλά μπορώ να απευθυνθώ σε έναν ιδιωτικό ψυχολόγο. Εκνευρισμένα της απάντησα... δηλαδή μου λες να ξαναπαρω τηλέφωνο όταν θα εχω εξαρτηθεί για τα καλά και παλι?
Εκεί κάπου κόλλησε. Κάνετε πάλι χρήση(?) ρώτησε. Ε... ναι της απάντησα... γιατί νομίζεις ότι σε πήρα? Άρα μιλάμε για υποτροπή και αυτό σημαίνει ότι δεν έχετε απεξαρτηθει μου απαντησε... γιατί αν είχατε απεξαρτηθεί δεν θα ξανακάνατε χρήση. Άρα είστε χρήστης και όχι απεξαρτημενη. Εκεί με άφησε μ..... να κοιτάζω το ακουστικό του τηλεφώνου με τέτοια έκπληξη λες και έβλεπα εξωγήινο.
Καλά της απάντησα... δεν πίνω πολύ και έχω σταματήσει πολύ καιρό τώρα αλλά αυτή την στιγμή χάνω τον ελεγχό μου. Μου εξήγησε ότι η εξάρτηση είναι χρόνιο πρόβλημα και ότι κατα καιρούς κάνει κύκλους πάνω απο τα κεφάλια μας ακόμα και όταν περνουν χρόνια αποχής ανάμεσα στις χρήσεις και τις υποτροπές.Εκεί αμύνθηκα. Ξέρετε δεν πίνω πολύ και είναι λίγος μόνο ο καιρός που δεν με ελέγχω. Δεν υπάρχει πολύ και λίγο μου απάντησε. Μην υποτιμάτε το πρόβλημά σας. Μου έδωσε το τηλέφωνο ενός προγράμματος που θα μου έκανε και κλείσαμε.
Τώρα περιμένω να δω αν θα με πάρουν. Το πρόγραμμα έχει λίστα αναμονής. Το πιθανότερο είναι ότι ωσπου να με καλέσουν εγώ θα έχω πατήσει στα πόδια μου και πάλι.
Δεν ξέρω αν στην τελική θα με δεχτούν. Δεν ξέρω καν αν τους χρειάζομαι.
Απο την μια νιώθω απεξαρτημένη και έτσι είναι τον περισσότερο καιρό. Από την άλλη ανα 2-3 χρόνια και για μικρά (αλλά δυνητικά επικίνδυνα) χρονικά διαστήματα γίνομαι και πάλι χρήστης. Σε χάπια και οινόπνευμα κατά βάση. Εδώ και πανω από 10 χρόνια αποφεύγω την λούμπα ακροβατώντας καθέ τόσο στις άκρες της. Δεν έχω πέσει ξανά μέσα αλλά ούτε και έχω αποφυγει να μην περπατώ κάθε λίγο και λιγάκι στο στόμιό της.
Δεν ξέρω τι να κάνω.... Τους κάνω? Αν έχω σταθεί στα πόδια μου και πάλι όταν θα με καλέσουν θα με δεχτούν ή θα με διώξουν και πάλι όπως την πρώτη φορά που τους πήρα τηλέφωνο? Τους χρειάζομαι? Θέλω αλήθεια να πάω εκεί? Τους έχω στην τελική ανάγκη? Τι να πω... Δεν ξέρω...
άρχισα απεξάρτηση πριν καν το αποφασίσω...
Βασικά εδώ και ενάμιση μήνα ήμουν σε υποτροπή. Τις τελευταίες δυο εβδομάδες έπινα καθημερινά... Ήθελα να γίνω λιώμα αλλά δεν τα κατάφερνα. Εκεί που μετά από τόσα χρόνια αποχής μεθούσα με ένα ποτηράκι τώρα τρια ουίσκια μαζί με κρασί πιο πριν και δεν ένιωθα σχεδόν τίποτα... οποτε επινα κάθε μερα και πιο πολύ μπας και τα καταφέρω...
Παλιά είχα εξαρτηθεί πάλι. Τώρα προσπαθούσα να αποφύγω να ξεκινήσω να πίνω με το πρωινό ξύπνημα για να μην τραβήξει και πάλι στον βούρκο αλλά γινόταν όλο και πιο δύσκολο...
ένα πρωί ξύπνησα και ήθελα να πιω, μετά άρχισα να τρέμω πραγμα που έγινε πιο έντονο με την παροδο του χρονου σε σημειο που δεν ένιωθα ότι αν στεκόμουν όρθια θα επεφτα...
πηγα στα ψυχιατρικά επείγοντα, μου έδωσαν stedon 5mg και με έβαλαν σε πρόγραμμα απεξάρτησης στο οποίο μου έκλεισαν ραντεβού μια εβδομάδα μετά... δεν το πήρα απόφαση να ξεκινήσω... ο πρωινός υγιής εαυτός μου με πήγε εκεί... ο βραδινός δεν έχει ξεκολήσει ακόμα..
δεν ξέρω αν ήταν στερητικό αυτό το πράγμα... ή ψυχολογικό... δεν μπορώ να καταλάβω... μπορεί να δημιουργήθηκε μικρό στερητικό τόσο σύντομα? Ξέρει κανείς? Ρώτησα τον γιατρό, δεν απάντησε... Μου είπε τι να σου πω... δεν ξέρω...
Ο φίλος μου λεει ότι η εξάρτηση μου ειναι ιδέα μου.... αποκλείεται αυτά να ήταν φυσικά συμπτώματα γιατί ήταν μικρό το χρονικό διάστημα της υποτροπής... εμένα μου θυμησε τόσο το παλιο μου στερητικό που ενώ έτρεμα, κοιτούσα τα χέρια μου και έλεγα "δεν το πιστευω οτι μου συμβαίνει αυτό"......
τα χάπια τις πρώτες ημέρες δεν βοηθούσαν καθόλου, ήταν λες και δεν τα έπαιρνα σχεδον. πήρα και λίγο παραπάνω στις αρχές αλλά μετά από 4-5 μέρες τα πράγματα άρχισαν να πηγαίνουν καλύτερα... Τώρα ξεκίνησε και το πρόγραμμα, εχω πάει ήδη δυο φορές. Δεν μου έχουν κόψει ακόμα τα φάρμακα. Λένε να τα πάρω έναν μήνα ακόμα σε μειωμένη δοσολογία...
Ξυπνάω κυρία που θέλει να παλέψει για την ζωή της και κοιμάμαι αλκοολική που θέλει να πιει τον βόσπορο (και καμιά φορά να το κάνει και κοκταίλ με ότι άλλη ουσία βρεθεί μπροστά της)... θέλω να γίνω όσο πιο λιώμα γίνεται, να μην μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι, αλλά δεν το κάνω...
Δεν μίλησα με τον ΟΚΑΝΑ με το ΚΕΘΕΑ μίλησα εξ αρχής... εχουν 3 μήνες αναμονής και το ονομά μου ειναι καπου στην λίστα τους.... τώρα με ανέλαβε το Αιγινήτιο αλλά είναι λίγο δύσκολο γιατί δουλεύουν μόνο πρωί...
