Δεν ξέρω... γενικώς πάμε κατά διαόλου πιστεύω...αλλά ένα πράγμα που με προβληματίζει είναι οι γιατοί κι ο χαρακτήρας τους... Τι εννοώ... Θεωρώ ότι ώρες-ώρες είναι απλά απαράδεκτοι. Υπάρχουν κάποιοι που πραγματικά προσφέρουν έργο και κάνουν λειτούργημα, αλλά είναι και κάποιοι τελείως καθάρματα που στο βωμό του κέρδους θυσιάζουν ανθρώπους.. έχω ακούσει για ανθρώπους που τους δίνουν φάρμακα για να μειώνεται η πίεση και ταυτόχρονα φάρμακα για να αυξάνεται η πίεση... έχω ακούσει για αθρώπους που υφίσταναι θεραπείες που είτε δεν τους χρειάζονται είτε τους κάνουν και κακό... για να πληρώνονται από τους ασθενείς ή να παίρνουν μίζες ααπό τις φαρμακοβιομηχανίες...β και ναι μπορεί αυτά να είναι φήμες.. αλλά έχω και προσωπικές εμπειρίες... ο πατέρας μου ήταν άρρωστος στα τελευταία του και χρειαζόταν ένας ουρολόγος για να του βάλει τον καθετήρα (μία νοσοκόμα δυσκολεύτηκε να τον βάλει και τραυμάτησε λίγο τον πατέρα μου κι είχε να υποφέρει και να πονάει και για αυτό) και πόσο ζήτησε ο ουρολόγος? 300Ε και χωρίς απόδειξη...
Ένας άλλος γιατρός ζήτησε 8000Ε για να κάνει μία εγχείρηση μνήπως και μπορέσει να περπατήσει και που τελικά δεν προσέφερε κάτι, ενώ ήξερε οτι ο πατέρας μου από μήνα σε μήνα θα πεθάνει...
Κάποιοι δυστυχώς ξέρουν ότι τους έχεις ανάγκη και πατούν σ αυτό για να σ εκμεταλευτούν και να σου πιουν το αίμα. Δεν σέβονται τίποτα...ούτε τον πόνο του ανθρώπου, ούτε της οικογένειας τους...
Και πόσοι είναι κι άσχετοι... Και κάνουν λάθη που δεν μπορούμε να τα δούμε γιατί δεν ξέρουμε.. Και αυτό ξεκινάει από νωρίς..Είμαι στην ιατρική και βλέπω πάρα πολλούς που τους νοιάζει να διαβάσουν μόνο τα σος, να αντιγράψουν, πώς να περάσουν το μάθημα κι αναρωτιέμαι τι θα πουν στον ασθενή τους μετα? Δεν ήσουν στα σος? Η περίπτωσή τους είναι εκτός ύλης?
Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σας πάνω σ αυτό.. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν θεωρώ όλους τους γιατρούς απαράδεκτους, ίσα ίσα που κάποιοι είναι άνθρωποι που προσφέρονται και θυσιάζονται για τον άλλο...απλά είναι και κάποιοι τόσο υστερόβουλοι..