Το ξέρω…. Έκανα λάθος. Μόνη μου κατέστρεψα ότι πιο ωραίο μου είχε συμβεί στη ζωή μου. Μόνη μου χάλασα την σχέση μας… την ζωή μας. Πάντα ονειρευόμουν αυτόν τον άνθρωπο δίπλα μου για όλη μου την ζωή και ήξερα ότι και αυτός ένοιωθε το ίδιο. Και παρ ’όλα αυτά κατάφερα με την επιπολαιότητά μου να το χαλάσω αυτό. Να το καταστρέψω… και δεν είναι μόνο οι τύψεις και οι ενοχές που με βασανίζουν, είναι η απουσία του που δεν αντέχω καθόλου. Είναι που ξυπνάω το πρωί και ξέρω πως δεν είναι στη ζωή μου πια. Είναι τα πάντα σε αυτόν που δεν μπορώ να ξεχάσω. Πέρασαν δύο μήνες που είναι μακριά μου και δεν μπορώ να συνηθίσω την απουσία του.
Στην αρχή έτρεξα, παρακάλεσα, ζήτησα συγνώμη, μετά μου είπε να τον αφήσω στην ησυχία του και προσπάθησα να το κάνω. Αλλά πονάει τόσο πολύ η απουσία του. δεν ξέρω αν θα γυρίσει ποτέ. Δεν ξέρω αν πρέπει να το προσπαθήσω… όλοι μου λένε ότι ποτέ δεν θα είναι το ίδιο. Και αυτό με πονάει ακόμα περισσότερο. Και εγώ προσπαθώ να μην πάρω τηλέφωνο, να μην στείλω ένα μήνυμα σκέφτομαι ότι δεν έχει νόημα. Ότι το μόνο που θα καταφέρω είναι να τον κάνω να ξενερώσει και να πέσω ακόμα μια φορά στα πατώματα.
Αλλά πως ένας άνθρωπος που αγαπάει δεν μπορεί να συγχωρήσει; Να δώσει μια ακόμα ευκαιρία σε αυτό που ονομάζει έρωτα της ζωής του;
Μου είπε ότι ίσως αν περάσει λίγος καιρός να ηρεμήσει αλλά τώρα δεν μπορεί. Εγώ πάλι πιστεύω ότι ο καιρός θα τον κάνει να με ξεχάσει πιο πολύ. Πίστευα ότι αν είμαι εκεί και τον «ενοχλώ» τακτικά θα καταλάβει πόσο έχω καταλάβει το λάθος μου και πόσο έχω μετανιώσει. Το ξέρω ότι με αγαπάει.. το είδα εκείνο το βράδυ που βρεθήκαμε και με αγκάλιασε σαν να μην είχαμε χωρίσει ποτέ. Αλλά μετά από δέκα λεπτά μου είπε ότι θέλει να τον αφήσω ήσυχο.
Ξέρω βαθιά μέσα μου ότι δεν θα γυρίσει αλλά ακόμα τα βράδια κλείνω τα μάτια και φαντάζομαι πως θα είναι η επανασύνδεση μας. Ελπίζω κάθε λεπτό που περνάει. Και φοβάμαι μήπως δεν έχω πάρει την σωστή επιλογή. Ίσως τελικά πρέπει να επικοινωνώ μαζί του γιατί εδώ και ένα μήνα έχω κόψει κάθε επικοινωνία αφού αυτό μου ζήτησε.
Δεν ξέρω πια τι να κάνω…. Πώς να συνεχίσω…