Οι γονείς μου χώρισαν και εγώ πιέζομαι!

Καλησπέρα σε όλους!δυο χρόνια τώρα οι γονείς μου τσακώνονταν συστηματικά μεχρι που την περασμένη βδομάδα έγινε ο τελικός τσακωμος και ο πατέρας μου εφυγε απο το σπίτι και νοίκιασε αλλού.φυσικά έτυχε να ειμαι μπροστά στον τσακωμο και είδα να χτυπαει την μητέρα μου.μπηκα στη μεση τους χωρισα τους εμεινα στα χερια και φυσικα επαθα ενα ελαφρυ νευρικο κλονισμο.απο εκεινη την ημερα εχουν ξεκινησει και αλλα προβληματα.ειμαι ανεργη ψαχνω για δουλεια, εχω μια σχεση 5 χρονια και αδυνατω να ειμαι οπως πριν μαζι του, δεν θελω καν να με ακουμπαει και οταν το κανει νιωθω αφορητο εκνευρισμο, επισης απο οτι καταλαβαινω δεν κατανοει την κατασταση και συνεχιζει να ζηταει πραγματα (να βγαινουμε εξω, να κοιμαμαι σπιτι του,εχει ορεξεις σεξουαλικες) και με πιεζει ενω βλεπει την κατασταση μου.Απο την αλλη, η μητερα μου δεν με αφηνει να μενω εξω μεχρι αργα, μολις παω να βγω αρχιζει την επιπληξη οτι εγω βγαινω εξω και εκεινη δεν εχει κανενα και γενικα μου χαλαει τη διαθεση να βγω και γω λιγο εξω.ο αδερφος μου βεβαια την αγνοει συστηματικα και λειπει ολη μερα. η μητερα μου πλεον ειναι αποτομη, κυκλοθυμικη καταθλιπτικη εκνευριστικη νευρικη και δεν κανει αλλη δουλεια απο το να ασχολειται με τον πατερα μου καθε μερα ολη μερα.Με εχει κουρασει υπερβολικα ενω ειναι μικρο χρονικο διαστημα.επίσης αδυνατω να επισκεφτω τον πατερα μου αποφευγω να τον παιρνω τηλεφωνο γιατι στεναχωριεμαι παρόλο που εκεινος ξεκινησε την καταστροφη της οικογενειας μου.χρειαζομαι βοηθεια και δεν ξερω που να την βρω.τι να κανω για να μην τρελαθω δεν μπορω να ξεσπασω πουθενα και συνεχως πιεζομαι.μερικες φορες φοβαμαι να μην παθω υστερια.Οποιος μπορει να με συμβουλευσει του ειμαι ευγνωμων.ειμαι σε αδιεξοδο.

Καλησπερα Ξενια
Καλως ορισες!Λυπαμαι για ολα αυτα που σου συμβαινουν.Η ηλικια σου ειναι 27 χρονων?Σε ρωταω γιατι αν οντως εισαι τοσο ειναι καλο να αρχιζεις να αυτονομεισαι σιγα σιγα ξεκινωντας να βρεις εργασια και αργοτερα καποιο σπιτι να μενεις!Δεν ξερω τι σχεσεις εχεις με τους δικους σου αλλα νομιζω οτι τα ζευγαρια εχουν το δικαιωμα να τσακωνονται ακομα και να χωριζουν(τοπαραπανω οπως τοπεριγραφεις δεν σημαινει απαραιτητα χωρισμο μπορει να ειναι και απλα αποσταση για να δει ο καθενας τι θελει).Συμβαινει στα ζευγαρια και δεν ειναι και το τελος...
Οσον αναφορα την σταση της μητερας σου απεναντι σου νομιζω οτι ειναι καλο να μην <<τσιμπας>> και να μην χρεωνεσαι την απομονωση της μητερας σου.Αυτο μπορεις να της το εξηγησεις με ωραιο τροπο!!
Οσο αναφορα τον φιλο σου εξηγησε και σε αυτον το πως νιωθεις για ολο αυτο που συμβαινει σε εσενα και στην οικογενεια σου και πες του αν και εσυ νιωθεις ετσι οτι χρειαζεσαι τον χρονο σου!!Δες ομως απο που ξεκιναει ολο αυτο και επισης δες πως επηρεαζει ολη την ζωη σου.
Ολα λυνονται!!!

Αν ρωτάς τη γνώμη μου καλύτερα που χώρισαν, θα υπεφερες παραπάνω με το να βλεπεις καθημερινα δυο ανθρώπους που δεν ταιριάζουν να ζουν στο ίδιο σπίτι και να σκοτώνονται μεταξύ τους. Οι κλονισμοί σε σενα δε θα ταν μόνο ένας αλλά μια καθημερινότητα και δε ξερεις στο τελος που εσύ θα κατέληγες. Σε τετοιες περιπτωσεις χωρίζει κανεις όσο πιο γρήγορα γίνεται. Κι όσο πιο συντομα χωρίσει τόσο πιο λίγες είναι οι πληγες. Φαντάσου να μενουν μαζί μια ζωή. Με τον καιρό θα καταλάβεις ότι ο χωρισμός εσενα σου βγηκε σε καλό ασχέτως αν πληγωνει τωρα που ναι αρχές.
Εσυ τους γονείς σου να τους έχεις σαν παραδείγματα προς αποφυγή για τη σχεση σου και για την οικογενεια που θα κανεις μετα. Να μην τους ταυτίζεις με τη σχέση σου, μην ταυτίζεις συμπεριφορες μεσα στη σχεση σου με τις συμπεριφορες στο σπίτι και αυτο να καθορίζει τις αντιδράσεις σου. Και αν συνολικά η σχεση σου αυτη δε σε γεμίζει, δε νοιωθεις ερωτευμένη, αν έχεις προβλήματα αντι να χαίρεσαι τότε προχώρα παρακάτω, εκτός κι αν η συμπεριφορά σου μεσα στη σχεση είναι επηρεασμένη από τα προβλήματα στο σπίτι και απ την αλλη ο συντροφος σου όντως σε αγαπά και σε σεβεται.
Κι απ τη μητερα σου, την αγαπας, αυτο δε σημαίνει ότι δεν πρεπει να απαιτησεις το σεβασμό της και ότι δε θα κανεις αυτα που δικαιούσαι.

Μπορεί κάποιος να με βοηθήσει σαν τρίτο πρόσωπο άραγε? Έχω ξαναγράψει στο παρελθόν για την κατάσταση που έζησα πριν λίγους μήνες. Η οποία βέβαια οδήγησε και στην δική μου καταστροφή!Αφού χώρισαν οι γονείς μου οι σχεσεις εντος του σπιτιού ήταν αρκετα τεταμένες (δηλ.εγώ, η μάνα μου και ο αδερφός μου σφαζόμασταν)πολλές φορές χωρίς λόγο.Για να μην τα πολυλογώ παραμονή Πρωτοχρονιάς ο αδερφός μου έπαιξε ξύλο με τον συντροφό μου!Ο λόγος ενα ζευγαρι γυαλιά μυωπίας.Ο αδερφός μου, μου έριξε μπουνιά, (το συνηθίζει να χτυπάει και τη μάνα μου και εμένα κατα περιόδους ),(είχε πάντα πολύ αέρα) επειδή μετά τις υστερίες του άρχισα να φωνάζω και εγώ (φυσικά χωρις να βρίζω).Αυτη η μπουνια είχε σαν αποτέλεσμα να εξοργιστει ο συντροφος μου και να αρχίσουν να χτυπιούνται μέσα στο σπίτι για ωρα.Μετά απο αυτο φυσικό επακόλουθο ηταν να χωρίσουμε.Μιλάμε ακόμα μετα απο δύο μηνες.Το προβλημα είναι οτι εγω συνεχίζω και παραμένω άνεργη δυστυχώς,το επόμενο πρόβλημα είναι οτι ο πρώην πλέον συντροφός μου δεν θέλει να έχει επαφές καθόλου με τον αδερφό μου,δηλαδή ουτε σε γιορτές ουτε σε τίποτα, να μην βρίσκονται στον ίδιο χώρο!Επίσης εγω ντρέπομαι να ξαναπατήσω στο σπίτι του και να δω τους δικους του ιδίως απο τη στιγμη που ο πατέρας του είπε την εξής ατάκα:" Tι άλλο θέλεις για να δεις σε τι σπίτι πας να μπλέξεις".Και το κερασάκι στην τούρτα έρχεται όταν τον συναντησα πριν λίγες μέρες και βρήκα στο αμάξι του προφυλακτικο.Το ψέμα που μου είπε (γιατι στην πορεία μου είπε την αλήθεια) ήταν οτι υπηρχε μέσα εκει ενω ειμασταν μαζι(οταν χτυπήθηκε την Πρωτοχρονια και πήγαμε στο νοσοκομε΄΄ιο για ραμματα δεν υπήρχε ηταν η τελευταια φορα που τον ειδα).Η αληθεια τελικά ήταν οτι αφου χωρίσαμε μετα απο λιγο το εβαλε να υπάρχει γιατι μπορει κατι να του τυχαινε με μια αλλη κοπελα.Βλεπετε εβγαινε εξω και και κοιτουσε αν υπηρχε κατι ευκαιρο,τουλαχιστον αυτο συμπέρανα απο τα λεγόμενα του.Μετα απο 5μιση χρονια σχεσης μπορεσε να σκεφτει και να κανει τέτοια κίνηση απο τον πρωτο μήνα.Ενω εγω επαθα νευρικη ανορεξια και καταθλιψη και δεν μπορω να σκεφτώ καν άλλο αντρα!Ο κάθε ανθρωπος αντιδραει διαφορετικα νθα μου πειτε αλλα...Πειτε μου αξίζει τον κόπο να γυρισω πίσω παρα τα προβλήματα ή να συνεχίσω την πορεια μου μόνη μου?Μου ειπε οτι θελει να τα ξαναβρουμε αν βρω δουλεια, αν δεν ξαναδει τον αδερφο μου,επειδη δεν υπάρχει περιπτωση να βρει ευκολα κοπελα που να εχει φιλοτιμο, να στερειται, να υποχωρει,να μένει σπιτι χωρις μπαρακια και κοριτσοπαρεες και να μην πολυαντιμιλαει σαν εμένα!Δεν μου ειπε καν οτι του ελειψα ή οτι με αγαπαει ακομα,απλως οτι αυτα ειναι αυτονοητα.Δεν ξέρω πλεον πως να αντιδράσω νιώθω πολυ πληγωμενη απο ολους.Ζω μέσα σε μια κόλαση που ο καθενας κοιταει τον εαυτο του.Ας βρεθει ένας ανθρωπος να μου πει την αλήθεια τι πρεπει να κανω!Νιώθω πολυ χαζη που κατεστρεψα τον εαυτο μου για να μου πει οταν με είδε μετα απο τοσο καιρο οτι εχω γινει δειγμα ανθρωπου και να βρω ενα προφυλακτικο απο το πουθενα μεσα σε τοσες λιγες μερες!Τοσο μεγαλη αγαπη μου ειχε?Αν κανω λαθος πειτε μου!Γιατι εχω τρελαθει τελείως!

Από πότε η σωματική κακοποίηση και δη οι μπουνιές είναι απλά "πολύς αέρας";

Επίσης νομίζω πως πρέπει να σκεφτείς σε βάθος κάθε πρότασή σου από τα παρακάτω:

Quote:

---

Μου ειπε οτι θελει να τα ξαναβρουμε αν βρω δουλεια, αν δεν ξαναδει τον αδερφο μου,επειδη δεν υπάρχει περιπτωση να βρει ευκολα κοπελα που να εχει φιλοτιμο, να στερειται, να υποχωρει,να μένει σπιτι χωρις μπαρακια και κοριτσοπαρεες και να μην πολυαντιμιλαει σαν εμένα!

---

Να φύγεις από το ένα κακοποιητικό περιβάλλον για να βρεθείς στο άλλο; Πρόσεχε.

Η σχεση σου ειναι τελειωμενη κοπελια, μην την σκεφτεσαι καθολου. Απλα ενα βολεμα ηταν και για τους δυο και τωρα που προφανως εχασες τον σεβασμο του θα γινεις υποχειριο του - εκανες πολλα λαθη και θα σε εχει σηκω-σηκω κατσε-κατσε. Καλυτερα να τα αναθεωρισεις ολα και να ξεκινησεις κατι απο την αρχη :)

Ξένια, θα συμφωνήσω με Body-Rocker. Όσο δύσκολο κι αν είναι, κι όσο κι αν είναι απογοητευτικό να γκρεμίζονται όσα πιστεύαμε ή ζούσαμε μέχρι σήμερα, καλό είναι να αποφεύγουμε τις κακοποιητικές (σωματικά ή συναισθηματικά) σχέσεις.

Mπρρ και μόνο που τα διαβαζω όλα αυτά παθαίνω που ρωτάς και συμβουλή για τον τύπο ειδικά. Είναι κάφρος, κυνικός, καθόλου συναισθηματικός και δεν έχει να σου προσφέρει τίποτα. Μακριά. Τίποτα άλλο!
Οσο για το οικογενειακό: μόνο αν ανεξαρτοποιηθείς θα φτιάξουν οι σχέσεις σας γιατί απλά θα τους βλέπεις πιο αραιά, δεν θα έχεις την ανάγκη τους και θα καθορίσεις εσύ την ποιότητα και την ποσότητα της σχέσης μαζί τους.

Ξένια μου κι εγώ συμφωνώ ότι από το κακοποιητικό περιβάλλον της οικογένειας σου, οδηγήθηκες
μοιραία στο κακοποιητικό της συγκεκριμένης σχέσης, γιατί αυτό αναγνωρίζεις. Μείνε μακρυά του όσο
κι αν σε έλκει από τα σχήματα σου, γιατί θα κάνεις μια ακόμα λάθος αναπαραγωγή της
δυσλειτουργικής οικογένειάς σου.

Σας ευχαριστω κατ'αρχας ολους για την κατανοηση!Καταλαβαινω οτι ολοι εχετε δικιο αποδειξη οτι ολοι συμφωνειτε!Δεν ξέρω πως εμπλεξα ετσι!Παντα πιστευα οτι με αγαπουσε, μετα απο αυτο που εγινε ειδα ενα προσωπο που δεν το περιμενα!Η αληθεια ειναι οτι τα εχω βαλει με μενα που μαραζωσα και παρεμεινα σωστη περιμενοντας οτι και εκεινος θα στεναχωριοταν και θα εκανε μια υποχωρηση επειδη με αγαπουσε και οχι επειδη θελει την δεδομενη κοπελα που θα κατσει ησυχη και δεν θα του δωσει ποτε δικαιωμα!Δυστυχως απογοητευτηκα και απο την οικογενεια μου που μονο κατανοηση δεν δειχνουν παρα τ'ακουω και απο πάνω!Αλλα και απο εναν ανθρωπο που σκοπευαμε να παντρευτουμε αλλα αποδειχτηκε παρτακιας!Εχω τοσες φοβιες και ανασφαλειες πλεον που πιστευω οτι κανενας ανδρας δεν θα αγαπησει το μυαλο μου και την καρδια μου παρα μονο μια εμφανιση και το δεδομενο που προσφερω!Αλλα και αυτη η νεα αρχη ειναι τοσο δυσκολη!Χωρις δουλεια, χωρις χρηματα, χωρις φιλους παρα μονο μια κολλητη και αυτη αφαντη λογω υποχρεωσεων και λογικο ειναι, εγω τι νεα αρχη να κανω?Ειμαι 28 χρονων και δεν εχω ουτε μια γατα δικια μου να με τυρραναει!!Νιωθω αχρηστη σε ολα!

Βολεμα δεν ηταν για μενα!Γιατι εκανα υπομονη πιστευοντας οτι με αγαπαει και οτι απλα ηταν πολυ κτητικος!παντα του εκανα τα χατηρια!Και απο πανω 2 μηνες χωρισμενοι με επαιρνε τηλεφωνο και μου εκανε κυρηγμα για το ποσο αρνητικη ημουν σε αυτη τη σχεση!Επομενως εγω δεν ημουν βολεμενη ανοητη ημουν!Πως ακριβως εννοεις οτι εχασα το σεβασμο του?Εξαιτιας της οικογενειας μου?Γιατι εγω ειμαι ο καρπαζοεισπρακτορας και οχι ο θυτης!

Quote:

---

Originally Posted by xenia27

Σας ευχαριστω κατ'αρχας ολους για την κατανοηση!Καταλαβαινω οτι ολοι εχετε δικιο αποδειξη οτι ολοι συμφωνειτε!Δεν ξέρω πως εμπλεξα ετσι!Παντα πιστευα οτι με αγαπουσε, μετα απο αυτο που εγινε ειδα ενα προσωπο που δεν το περιμενα!Η αληθεια ειναι οτι τα εχω βαλει με μενα που μαραζωσα και παρεμεινα σωστη περιμενοντας οτι και εκεινος θα στεναχωριοταν και θα εκανε μια υποχωρηση επειδη με αγαπουσε και οχι επειδη θελει την δεδομενη κοπελα που θα κατσει ησυχη και δεν θα του δωσει ποτε δικαιωμα!Δυστυχως απογοητευτηκα και απο την οικογενεια μου που μονο κατανοηση δεν δειχνουν παρα τ'ακουω και απο πάνω!Αλλα και απο εναν ανθρωπο που σκοπευαμε να παντρευτουμε αλλα αποδειχτηκε παρτακιας!Εχω τοσες φοβιες και ανασφαλειες πλεον που πιστευω οτι κανενας ανδρας δεν θα αγαπησει το μυαλο μου και την καρδια μου παρα μονο μια εμφανιση και το δεδομενο που προσφερω!Αλλα και αυτη η νεα αρχη ειναι τοσο δυσκολη!Χωρις δουλεια, χωρις χρηματα, χωρις φιλους παρα μονο μια κολλητη και αυτη αφαντη λογω υποχρεωσεων και λογικο ειναι, εγω τι νεα αρχη να κανω?Ειμαι 28 χρονων και δεν εχω ουτε μια γατα δικια μου να με τυρραναει!!Νιωθω αχρηστη σε ολα!

---

Απο την στιγμη που αφησες τα οικογενιακα σου να ανακατευθουν στην σχεση σου εχασες την εμπιστοσυνη του και απαξιοθηκες για αυτον. ΜΗν το ψαχνεις αλλο και μην ξανακανεις τοιδιο λαθος στην επομενη σχεση σου...

Μακαρι να μπορουσα να ξεφυγω αλλα ειναι λες και καποιος με εχει καταραστει καθε φορα που παω να φυγω απο το σπιτι να γινεται κατι και να μην μπορω!Πανω που λεω βρηκα δουλεια ξαφνικα απολυομαι ή δεν πληρωνομαι,παλι ανεργη!Για μηνες μετα ψαχνω να βρω δουλεια!Δεν μπορω να ξεφυγω!Εχεις δικιο σ αυτα που λες και εγω αυτα σκεφτομαι απο την Πρωτοχρονια αλλα μπηκε στη μεση να με υπερασπιστει και αυτο με παει πισω.Βεβαια σκεφτηκα και οτι επειδη ειχε πιεστει απο μενα λογω τον γονιων μου που τον εγραφα και ειχα καταντησει ενα φαντασμα διπλα του, βρηκε ευκαιρια για να διαλυσει τις γεφυρες με το οικογενειακο μου περιβαλλον για να με εχει αποκομμενη.Ηταν ανεκαθεν πολυ κτητικος λες και ημουν το παιχνιδι του και αυτος το κακομαθημενο 5χρονο.Διαβολικο αυτο που σκεφτομαι αλλα μου περναει απο το μυαλο και αυτο πλεον!

Μπραβο βρε ανθρωπε μου!!!!Και εγω τα ιδια ελεγα!Και στο ορκιζομαι αυτη την αποφαση την πηρα απο την ημερα που εγινε το σκηνικο!Απο παντα ελεγα οτι δεν θελω να ανακατευονται γονεις, αδερφια, σογια γενικα! Ο τυπος ομως οντας μπαμπακιας με εχωνε μεσα στην οικογενεια του με το ετσι θελω και επομενως το πηγα και εγω πεισματικα!Η πλακα ξερεις ποια ειναι? απο τη στιγμη που χωρισαν οι γονεις μου και δεν ηταν καλα τα πραγματα στο σπιτι του ειχα πει να μην ερχεται συχνα.Εκεινος ηρθε μια φορα και ζητησε το λογο απο τη μανα μου γιατι δεν παω μαζι του Σαβ/Κυρ εκδρομη και θα με χωρισει,ενω ηξερε οτι στεναχωριομουν και δεν ηθελα να αφηνω και εντελως μονη της (την μανα μου). και την αλλη ενω του ειπα να μην ερθει σπιτι μου επειδη δεν πηγε για κυνηγι με τον μπαμπα του και βαριοταν μονος του ηρθε σπιτι μου εγινε το σκηνικο και βρισκομαι εγω σε αυτη τη κατασταση!ακριβως επειδη μπλεχτηκαμε οικογενειακα!!!

Οποτε η πρωτη μου εντυπωση επεσε εντελως μεσα - ουτε εσυ τον εκτιμουσες, αλλα μετα απο την συμπεριφορα που εδειξεις μετα τον χωρισμμο των δικων σου εχασες και εσυ την εκτιμιση του οποια και αν ηταν και το που σε προασπιστηκε στον οικογενειακο καυγα σας ηταν μεγαλο λαθος του το καταλαβε αργοτερα και σε χωρισε.