Γεια σας.εδω και 2-3 μηνες,δεν ειμαι πλεον ο ευατος μου.Δεν θυμαμαι ποτε ηταν η τελευταια φορα που γελασα,η που ενιωσα αγαπη και ζεστασια.Νιωθω νεκρη,κενη.Δεν ανηκω πουθενα.Κανεις δεν με αγαπαει πραγματικα.Εχω φιλες που δεν τους νοιαζει αν ζω ή πεθαινω.Η κολλητη μου με παρατησε για καποιαν αλλη και παρολο τις προσπαθειες μου,προτιμαει αυτην.Στο σχολειο ολη την ωρα προσποιουμαι.Πηγαινω ντυμενη μεσα στις μαρκες,μονο και μονο για να εχω καποιον να μιλαω.γιατι στο σχολειο μου ολοι ετσι ειναι.δεν ειμαι ο εαυτος μου.δεν αγαπαω κανεναν,δεν μπορω να νιωσω τιποτα για κανεναν ουτε καν ουτε για μενα.το μονο που θελω ειναι να φυγω,οσο πιο μακρια μπορω.να φυγω απο ολους και απο ολα.για καποιο διαστημα σκεφτομουν ακομα και την αυτοκτονια.δεν το εκανα.σκεφτηκα την οικογενια μου και ξερω ποσο θα τους πληγωνα αν εκανα κατι τετοιο.ξερω οτι ετσι θα ηταν το ευκολο τελος για μενα,η ευκολη λυση.Δεν μπορω να το παλεψω αλλο.Βαρεθηκα τους fake ανθρωπους,βαρεθηκα να ειμαι και εγω μια απο αυτους.Νιωθω εγκλοβισμενη