"βρες τα με τον εαυτό σου"

τι ακριβως σημαινει αυτη η φραση;
τωρα τελευταια βλεπω πολλα ατομα ακομα και δυστυχισμενα και τσατισμενα που σε καθε λογομαχια που εχουμε μου λενε ενα "βρες τα με τον εαυτο σου και μετα ελα να μου μιλησεις". και ρωταω τι σημαινει τα βρισκω με τον εαυτο μου?
εχω την αισθηση οτι ειναι απο τις μεγαλυτερες χαζομαρες του αιωνα...
κοιταζω δλδ και την ψυχολογικη κατασταση αυτων που τα χουν βρει με τον εαυτο τους και δεν μπορω να πω οτι τους ζηλευω. αντιθετα.
νομιζω οτι αν δεν εχεις την αυτοπεποιθηση της ψυχικης σου ευρωστιας ο συνομιλητης σου καταφερνει να σε αποδυναμωσει και να σε στειλει λυπημενο να ψαχνεσαι με αυτην την φραση. γιατι προσπαθει να θεσει την ψυχικη σου ευρωστια σε ενα επιπεδο χαμηλοτερο του φυσιολογικου που στο μυαλο σου αυτο θα σημανει οτι εχεις εσυ το προβλημα και θα φυγεις ηττημενος και ο αλλος ανενοχλητος θα συνεχισει να φερεται οπως φερεται. γενικα δεν νομιζω οτι ειναι αυτη η φραση συνηθως αυτο που φαινεται να ειναι. δλδ μια προσπαθεια υποστηριξης.
ισως να εξαρταται ποτε προκυπτει αυτη η φραση. οταν προκυπτει σε λογομαχια νομιζω χρησιμοποιειται σαν οπλο. οταν προκυπτει σε μια φιλικη κουβεντα με ενδιαφερον μπορει να εχει καποιο εποικοδομητικο ρολο. αλλα σιγουρα το να στιγματιζεις καποιον ως κατωτερο ή προβληματικο μου φαινεται αντιθεραπευτικο. αυτα.. οι δικες σας σκεψεις επι του θεματος ποιες ειναι?

Νόμιζα πως αυτή η ατάκα είναι περισσότερο για άλλα πράματα, όπως με το να δεχτεί και στη συνέχεια να αποδεχτεί το άτομο Ψ τα λάθη του τα πάθη του και τα ελαττώματά του και στη συνέχεια να προχωρήσει στη διόρθωσή τους... Δηλαδή, εγώ όταν χόντρυνα κρυβόμουν απέφευγα τις φωτογραφίες και έκανα τα πάντα να καλύψω τα κιλά μου και φυσικά σε κανέναν δεν έλεγα τον αριθμό των κιλών μου. Το απέφευγα. Αυτό δεν με βοήθησε τον εαυτό μου κορόιδευa. όταν όμως μίλησα ανοιχτά γι' αυτό και είδα τον εαυτό μου και τον δέχτηκα έτσι όπως είναι χωρίς θυμό άρχισα να χάνω και να τηρώ το πρόγραμμά μου χωρίς παρασπονδίες.

Νόμιζα πως κάτι τέτοιο είναι το "βρες τα με τον εαυτό σου"

δε γινεται φιλε μου να τα ξαναβρω με τον εαυτο μου γιατι τον εχω χασει! εγω συγκεκριμενα νιωθω οτι εχω χωριστει στα δυο, η ψυχη εχει φυγει κι εχει ταξιδεψει σε αλλη χωρα, ενω το σωμα παραμενει εδω και σαπιζει. για να βρω παλι τον εαυτο μου θα πρεπει να ταξιδεψει το σωμα και να παει να βρει τη ψυχη, κατι τετοιο χρειαζεται πολλα λεφτα και δυναμη, και ειναι σχεδον αδυνατο γιατι μας χωριζουν χιλιομετρα! οποτε παραμενει το σωμα κενο χωρις ψυχη, και δε καταλαβαινει τιποτα μεχρι να καταστραφει και να ησυχασω.

δεν ξερω τι να σου πω κενο. κατσε θα σου πω ενα ανεκδοτο. ειναι 4 κρουασαν που παιζουν ποκερ. Ποιο θα νικησει?


το κρουασαν με ρεντα!


οταν καποιος μιλαει ιδιαιτερα ποιητικα πιστευω οτι απλα πρεπει να χαλαρωσει για αυτο λεω ανεκδοτα.

οκ αν και δε μιλησα καθολου ποιητικα, απλα εγραψα αυτο που νιωθω οπως κανω παντα.

εγω οσο κ να προσπαθω να τα βρω με τον εαυτο μου παντα καπου το χανω, σαν να ειναι εχθρος ο εαυτος μου κ οχι συμμαχος, πολλες φορες τον βλεπω σαν αντιπαλο που πρεπει να επιβληθω, αλλες φορες παιρνω το μερος του κ ειμαι πιο συγκαταβατικη, εχω σχεση αγαπης κ μισους αν με πιανεις... πιστευω γενικα ειναι πολυ δυσκολο να τα "βρει" πραγματικα καποιος με τον εαυτο του....

λακριμοσα αυτο που εχεις ειναι φυσιολογικο. απλα απομακρυνσου απο τα ατομα που εκφραζουν μισος. εγωιστικο το ξερω αλλα θα γουσταρεις.