ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΖΩΗ?
Printable View
ΠΟΣΟΙ ΑΠΟ ΕΣΑΣ ΕΧΕΤΕ ΖΩΗ?
Εγω εχω ζωη. Μια φορα εχω πεθανει και εχω αναστηθει. Αυτο δεν προκειται να το επιτρεψω ξανα απο τον εαυτο μου. Τα παντα πρεπει και θελω να τα βλεπω θετικα. Υπαρχουν τοσα και τοσα που εχω να κανω και αυτο μου δινει ελπιδες, χαρα και θετικοτητα. Κανω ονειρα.. κανε και εσυ ονειρα Σοκολατοχρωμα! Μπορει να εχεις πληγωθει και να αιμοραγεις αλλα βρες την δυναμη που κρυβεις μεσα σου και απελευθερωσε την, νιωσε την και εκμεταλευσου την. Ποτε να μην κοιτας πισω παρα μονο αν θες να διορθωσεις καποια λαθη σου. Να κοιτας παντα μπροστα με χαμογελο γιατι η ζωη ειναι περιπετεια και γνωση. Μην φοβασαι το μελλον. Νιωσε και ζησε το τωρα. Δημιουργησε την καθε στιγμη με τον δικο σου τροπο. Οσο αλλαζουμε σκεπτικο τοσο αλλαζει και ο κοσμος μας. Το μελλον το φτιαχνουμε εμεις.. ακομα και αν υπαρχουν πραγματα που μας κρατανε πισω βαλε την δικη σου πινελια και ομορφηνε τον κοσμο σου! ;)
ΥΓ : Οτιδηποτε συμβαινει ειναι για καλο! Δειξε ποσο δυνατος εισαι...
Πότε δεν κατάλαβα αυτή την φράση...Τι σημαίνει βρες ζωή? Ή δεν έχεις ζωή? Απο την στιγμή που κάνω πράγματα που μ'αρέσουν ακόμα και αν αυτά δεν περιλαμβάνουν άλλους ανθρώπους δεν έχω ζωή? Ή αν δεν κάνω αυτο που κάνει η πλειοψηφία δεν έχω ζωή? Αν δεν πηγαίνω εξω σε clubs και bars ή αν δεν έχω φίλους για τον Α, Χ, Ψ, Ω λόγο δεν έχω ζωή? Και ποιός τελοσπάντων είναι αυτός που είναι αρμόδιος να μου πεί αν έχω ή δεν έχω ζωή? Εγώ πιστεύω οτι έχω ζωή, απλά οχι αυτήν που έχεις εσύ στο μυαλό σου. :)
Η ζωή μου είναι η μικρή μου Λίλιθ και η Γιόγκα! :) λιτή και απέριττη :Ρ Προς το παρόν αυταααα..... εμμ και ένα μικρό μπέρδεμα το έπαθα σήμερα..! Αλλά όλα για καλό δεν είναι?
τι ειναι ζωη ? αν το δουμε το θεμα απο την επιστημονικη του πλευρα, οτιδηποτε που εξελισεται ή μπορει να εξελιχθει. οτιδηποτε τρεφεται, παραγει ενεργεια για να λειτουργησει. οτιδηποτε παρουσιαζει εστω και την απειροελαχιστη κινητικοτητα. οποτε ολοι οσοι αναπνεουμε, τρωμε, χεζουμε, πινουμε, κατουραμε, δυστυχως ειμαστε ζωντανοι.
ζωντανοι ομως συμφωνα με τα δεδομενα της κενονιας μαλλον οχι και τοσο. ειδικα αυτοι που δε κυκλοφορανε σε καθημερινη βαση. το συνδρομο χικικομορι δυστυχως κατεφθασε και στη χωρα μας, δε ξερω ποσες περιπτωσεις υπαρχουν, δε ξερω καν αν ειναι κανεις εδω στο φορουμ ετσι, εγω παντως ανηκω σιγουρα!
οποτε με τα δεδομενα της κενονιας σημερα λεπον, οχι δεν εχω ουτε εγω ζωουλα.
οχι αυτή που θα ήθελα .......
ειναι ιαπωνικα. στα αγγλικα μεταφραζεται καλυτερα μαλλον ως social withdrawal, αν κι εγω προτιμω το social suicide. προσωπικα το βλεπω σαν επιλογη, οταν το περιβαλλον εκει εξω δεν εχει να σου προσφερει τιποτα, ή τουλαχιστον ετσι νιωθεις. βεβαια αλλοι πιστευουν οτι αυτη η επιλογη οφειλεται σε ψυχολογικους παραγοντες οπως η καταθλιψη, σχιζοφρενεια, αγοραφοβια, κοινωνικη φοβια κλπ. εμενα παντως δωσμου ενα λογο να κυκλοφοραω συχνοτερα και θα το κανω, οσο κι αν εχω σιχαθει τη καθημερινη ζωη με το πηγαινελα στην Αθηνα.
δεν εχω πια ζωη......
αμα το σκεφτουμε απ'την αντιθετη παντως, ουτε αυτοι που τρεχουν ολη μερα και δε προλαβαινουν να φροντισουν καν τον εαυτο τους, εχουν ζωη. δε ξερω τι ειναι προτιμοτερο, να σκοτωνεσαι ολη μερα για λεφτα κανωντας ουσιαστικα κατι για τα ματια του κοσμου ή να μη κανεις τιποτα και να λενε ολοι οτι δεν εχεις ζωη επειδη δεν εισαι σαν αυτους ?
Εγώ πάλι με τα δεδομένα της κενονιας που λές εχω ζωη, δεν είμαι ολη μερα κλεισμένος στο σπίτι αν και το ειχα κανει και αυτο πριν καποια χρόνια με κατασροφικα αποτελέσματα αφου η αποκοινωνικοποίηση είναι ίσως χειρότερη και απο τη φυλάκιση που εκει εχεις και συγκρατούμενους και ισοσυδαμεί μαλλον με την απομονωση σε ένα κελι φυλακής, εισαι σαν ενα ζώο μέσα σε ένα κλουβι και κακά τα ψέματα είναι επιλογή σου! και θέμα τροπου σκέψης, ξέρω πως είναι να τα βλεπεις όλα μαυρα και είναι τραγικό, καλως η κακώς σαν ζωα πρεπει να συναναστρεφόμαστε με αλλα ζωα του ειδους μας για να νιώθουμε καλα. Αυτο που παιρνάς οφείλεται στις δικές σου επιλογές και στο πολύ αμεσο περιβάλλον σου και οχι στα δεδομένα της κοινωνίας... δεν σε αναγκάζει κανεις να ζησεις σύμφωνα με αυτά.
Ακόμα και ετσι ομως δεν θεωρώ οτι εχω ζωή με την εννοια του ότι δεν κανω κάτι που να με γεμίζει που να με ξυπναει το πρωΐ με όρεξη για την υπόλοιπη μέρα.
ο καθενας ειναι τοσο διαφορετικος που θα ηταν σφαλμα να μιλησουμε με σιγουρια δημιουργωντας συγκεκριμενα προτυπα. ας πουμε το κλεισιμο στο σπιτι γενικα μπορει να οφειλεται σε πολλους παραγοντες, ενας απο αυτους τους παραγοντες λοιπον μπορει να ειναι κι ο ψυχολογικος κι απο κει αναλυωντας τη ψυχουλα και τα προβληματα που μπορει να αποκτησει καταληγουμε σε καμποσα (εγραψα παραπανω ορισμενα, η καταθλιψη ειναι ενα).
το περιβαλλον για μενα επηρεαζει αμεσα και ευθυνεται για ΟΛΑ, ακομα κι αν δεν εχουμε προβλημα ψυχολογικο, παλι ενα μη φιλικο περιβαλλον μας αναγκαζει να μη κυκλοφοραμε τοσο, αρα τελικα θα το αποκτησουμε το προβλημα. κι εδω που ζω πχ εχει τοση φασαρια και καυσαεριο που πολλες φορες το σκεφτομαι για να παω απλα και μεχρι το περιπτερο.
οποτε η επιλογη ειναι μεν δικια μας, αλλα το περιβαλλον και αλλοι παραγοντες ειναι που μας οδηγουν σ'αυτη.