Καλησπέρα σε όλους,
Νέος στο forum (41χρονών) ψάχνω κι εγώ να βρώ την ευτυχία....Παντρεμένος με παιδί 9 χρονών σε ένα γάμο που δεν μπορώ να χαρακτηρίσω λόγω της κατάστασης που βρίσκομαι.(Σύγχυση,πανικός) ..Λοιπόν έκανα παράλληλη σχέση(Ανηθικό θα πείτε απο μέρους μου....Εξαπάτησα τον άνθρωπο που έκανα οικογένεια και όλους τους ανθρώπους της γύρω απο αυτήν) για 4 χρόνια περίπου και όπως καταλαβαίνετε δεν ήταν εύκολα για μένα.Στην αρχή όλα πολύ καλά και τα ψέμματα πολλά τουλάχιστον στην σύζυγο.Ωραίες στιγμές με το πρόσωπο,ηρεμία στην σχέση,ενδιαφέρον,κατανόηση ,φτασαμε και στην αγάπη.Φυσικά ήξερε το πρόσωπο για την κατάσταση μου..Συνέχισα με το πρόσωπο σχεδόν πολυ καλά αφού καταλαβαίνε και δεν είχε απαιτήσεις.(Υπήρχαν βέβαια και εξαιρέσεις).Κάποια στιγμή απο δικό μου λάθος φανερώθηκε και στην σύζυγο η σχέση μου αυτή.Κόλαση!!!!!Έφυγα αφού με έδιωξε απο το σπίτι και έβρισκα τρόπους για να βλέπω το παιδί μου.Το πρόσωπο κοντά μου στα δύσκολα αλλά κάποιες στιγμές ένοιωθα για αυτήν οτι την εκμεταλευόμουνα και δεν ήταν λίγες οι φορές που την προέτρεπα να φύγει,αφού εγώ δεν μπορούσα να πάρω την απόφαση να φύγω απο το σπίτι,μέχρι που προχτές μου ανακοίνωσε οτι φεύγει.....
Έτσι απλά αφού εγώ ήμουν καθηλωμένος και αναποφάσιστος στο μια φεύγω και έφευγα και μια γυρνούσα και πηγαίναμε διακοπές με το παιδί.Χαμένος είμαι με όλα τα συμπτώματα που φέρνει ο χωρισμός....Είμαι σπίτι ακόμα με βαριά καρδιά.Οι νύχτες μου είναι άσχημες αφού μου δήλωσε το πρόσωπο ότι δεν έχει κάτι άλλο να μου δώσει ακόμα κι αν χώριζα.Μισή ζωή είναι πολύ δύσκολο και το καταλαβαίνω τι περνούσε για μένα.Νομίζω οτι είμαι στον πάτο.Ανακοίνωσα στη σύζυγο οτι δεν νοιώθω τίποτα για αυτήν και θέλω να προχωρήσω.Η αντίδραση της έντονη όπως και τις άλλες φορές με κατηγορίες,κρίσεις και πάντα να μου υπενθυμίζει για το παρελθόν μου και την παράνομη σχέση μου....Δεν ξέρω τι να κάνω πλέον...Κλαίω σχεδόν καθημερινά με ένα κόμπο στο λαιμό να με πνίγει....Δίκαιο ή άδικο η αλήθεια είναι οτι πονάω....Βοηθάτε άν θέλετε...
