το αλλο μας μισο: ερωτας, α&

Ενας καθηγητης μου στο λυκειο μας ελεγε για εναν μυθο του Δια. Στην αρχη λοιπον αρσενικα και θηλυκα ηταν ενωμενα μεταξυ τους αλλα η οργη του Δια τα χωρισε στη μεση με εναν κεραυνο. Απο τοτε λενε ο καθενας μας ψαχνει να βρει το αλλο του μισο. Τι ειναι ομως αυτο το αλλο μισο??? Μηπως αποπλανουμε με ωραια λογια, συναισθηματα και πραξεις για να κανουμε δικο μας καποιον/α για να νιωσουμε αυταρκεις γιατι μονοι ειμαστε λειψοι???
Ποια ειναι αυτη η εντονη επιθυμια που μας κανει να αναζητουμε συνεχως το αλλο μας μισο λες κι εμεις απο μονοι μας δεν ειμαστε αυταρκεις και ολοκληροι??? Κι οταν φευγει το αλλο μισο τι συμβαινει αραγε??? Παλι μισοι μενουμε η ειναι η δυναμη της συνηθειας που δεν μπορουμε να ξεφυγουμε???Και τελικα ολη αυτη η ιστορια γυρω απο το αλλο μισο ειναι ερωτας, αποπλανηση η συνηθεια???

πολλα και μπερδεμενα το ξερω αλλα μου αρεσε σαν τιτλος ετσι οπως βγηκε :D:D:D

ψυχολογος ειμαι οτι θελω λεω :cool: :D :o :P

φιλια
τεσσα

Ωραίος ο μύθος του Δία, δε λέω, αλλά τα πράγματα στην εποχή μας είναι πολύ πιο απλά και λιγότερο ρομαντικά...

Σαφώς όλοι ψάχνουμε το ένα και μοναδικό \"άλλο μισό\" μας. Το έχουμε εξιδανικεύσει άλλωστε, πως θα είναι το μόνο άτομο που θα μας καταλάβει, θα μας νιώσει, θα μας συμπληρώσει, θα μας αγαπήσει πραγματικά.
Τις περισσότερες, αν όχι όλες τις φορές, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και πεζά... όπως έχει καταντήσει η σημερινή ζωή.

Θα έλεγα να είμαστε ευχαριστημένοι αν βρούμε έναν άνθρωπο με τον οποίο θα νιώθουμε όμορφα και ζεστά μαζί του. Με τόση ομοφυλοφιλία, bi-sexuals, πλάγιες και παράλληλες σχέσεις, είναι από μόνο του δύσκολο να βρεις ένα μονογαμικό σύντροφο που δεν θα σε κερατώσει με την / τον πρώτη/ο τυχόντα (που λέει ο λόγος)...

Λειψοί νιώθουμε με κάθε προδοσία, διάλυση σχέσης, χαμένων ονείρων κλπ. Δεν χρειάζεται να είναι το ιδανικό \"άλλο μισό\" για να νιώσουμε έτσι. Άλλωστε ποιος καθορίζει τι είναι ιδανικό σε κάποια δεδομένη χρονική στιγμή?

Quote:

---

originally posted by tessa
Και τελικα ολη αυτη η ιστορια γυρω απο το αλλο μισο ειναι ερωτας, αποπλανηση η συνηθεια???

---

Νομίζω ότι είναι η ουτοπία... το όνειρο να βρεις το υποτιθέμενο ιδανικό ταίρι, το πραγματικό άλλο μισό (σύμφωνα με το μύθο του Δία)... αν και πάντα πίστευα ότι σημασία έχει το ταξίδι, όχι ο προορισμός!


:)

Πρόκειται για το μύθο που αναφέρει ο Πλάτωνας στο Συμπόσιο, στη γνωστή φιλοσοφική συζήτηση περί Έρωτος. Στην εφηβεία μου και λίγο πιο μετά το έβρισκα πολύ ρομαντικό, μεγαλώνοντας όμως ξεπέρασα τον ιδεαλισμό και τα είδα λίγο πιο πρακτικά τα πράγματα :P

Δική μου γνώμη είναι ότι ένας σωστός σύντροφος σε κάνει να λειτουργείς πιο καλά και να αξιοποιείς όλο το δυναμικό σου. Δεν έρχεται να σε συμπληρώσει, αλλά σε κάνει να λειτουργείς καλά ως έτερον ήμισυ μιας δυάδας που ενώθηκε για να πορευτεί μαζί στη ζωή. Αν μάλιστα ο σύντροφος έχει ιδιότητες που δεν έχεις εσύ ο ίδιος και τις χρειάζεσαι, τότε αλληλοσυμπληρώνονται τα δύο ημίσεα και λειτουργεί καλύτερα το σύνολο.

Δεν πιστεύω με κανέναν τρόπο ότι ο καθένας πρέπει να βρει ένα άλλο μισό που να μοιάζει πάρα πολύ. Για μένα το βασικό είναι να τα βρίσκει το ζευγάρι μεταξύ τους και να έχουν συμφωνία στα θέματα που θεωρούν και οι δύο βασικά.

Από προσωπική εμπειρία, θα έλεγα ότι όταν ήμουν με άτομο πολύ ίδιο με μένα, το αποτέλεσμα ήταν κακό λόγω αυτής της ομοιότητας, οπότε δε θα έβαζα ως κανόνα ότι πρέπει να μοιάζω με τον άλλο. Μου αρκεί να υπάρχει συμφωνία σε θέματα που εγώ θεωρώ σημαντικά: ειλικρίνεια, καλή και ποιοτική παρέα, πάθος και αλληλουποστήριξη, ώστε να μοιραζόμαστε και τις καλές και τις δύσκολες στιγμές της ζωής.

....δεν προτιμω τα....μισα!καλυτερα ο καθενας να εχει την δικη του ...ολοτητα!χαχα

ʼχου.... ο έρωτας δεν έχει λογική.. Δεν έχει \"μοίρασμα\" συμπληρωμάτων.. Δεν έρχεται με βιογραφικό και μαζί με στατιστικό έλεγχο αξιοποιστίας της σχέσης... Δεν έρχεται με πρόβλεψη της επιτυχίας ή μη... Δεν έρχεται με φύλα.. Δεν έρχεται με βιογραφικά και εμπειρίες..

Απλά συμβαίνει... Απλά νιώθεις πως ήρθε.. Και το νιώθεις τόσο μέσα σου πως είναι ο ένας και μοναδικός άνθρωπος για εσένα.. που είσαι έτοιμος ν ανοίξεις τα χέρια σου και να του χαρίσεις ό,τι ποθεί η ψυχή του.. Να του δώσεις τη ζωή σου, γιατί έγινε η ζωή σου....

αλεξανδρε δεν εχεις αδικο....τυχαιος ,ξετυχαιος ο ερωτας εχει&δευτερογενη οφελη...