Θέλω να αυτοκτονήσω εδώ και 4 μέρες... Βοηθήστε με!!

Ειμαι τοσο μονη μου αυτη τη στιγμη... Χρειαζομαι απεγνωσμενα καπου να μιλησω ανωνυμα, εχω φοβηθει απιστευτα πολυ, ο τρομος με εχει κυριευσει. Δεν το περιμενα οτι θα κατεληγα τοσο αδυναμη, τοσο ανημπορη. Εγω, ενας απολυτα δυναμικος χαρακτηρας να κραταω λεπιδι και να σκεφτομαι τι να κανω. Καθε βραδυ συμβαινει αυτο τις τελευταιες μερες. Ακομα και ολα τα θετικα της ζωης μου, μου φαινονται πληρως ασημαντα. Δεν βρισκω κινητρο να ζησω, μα κανενα απολυτως. Δεν ξερω απο που να αντλησω ελπιδα, βυθιζομαι ολοενα στο κενο.

Quote:

---

Originally Posted by xamenh

Ειμαι τοσο μονη μου αυτη τη στιγμη... Χρειαζομαι απεγνωσμενα καπου να μιλησω ανωνυμα, εχω φοβηθει απιστευτα πολυ, ο τρομος με εχει κυριευσει. Δεν το περιμενα οτι θα κατεληγα τοσο αδυναμη, τοσο ανημπορη. Εγω, ενας απολυτα δυναμικος χαρακτηρας να κραταω λεπιδι και να σκεφτομαι τι να κανω. Καθε βραδυ συμβαινει αυτο τις τελευταιες μερες. Ακομα και ολα τα θετικα της ζωης μου, μου φαινονται πληρως ασημαντα. Δεν βρισκω κινητρο να ζησω, μα κανενα απολυτως. Δεν ξερω απο που να αντλησω ελπιδα, βυθιζομαι ολοενα στο κενο.

---

για ποιο λογο θελεις να πεθανεις χαμενη?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

για ποιο λογο θελεις να πεθανεις χαμενη?

---

εχει παψει να υπαρχει οτιδηποτε να με τραβαει στη ζωη. δεν υπαρχει τιποτα... μα ΤΙΠΟΤΑ.
ουτε τα αγαπημενα μου ατομα, ο ερωτας της ζωης μου δεν μπορει να με βοηθησει, παρ'ολο που ειναι συνεχεια διπλα μου. αισθανομαι τελειως μονη μου, νιωθω δυστυχισμενη.

Quote:

---

Originally Posted by xamenh

εχει παψει να υπαρχει οτιδηποτε να με τραβαει στη ζωη. δεν υπαρχει τιποτα... μα ΤΙΠΟΤΑ.
ουτε τα αγαπημενα μου ατομα, ο ερωτας της ζωης μου δεν μπορει να με βοηθησει, παρ'ολο που ειναι συνεχεια διπλα μου. αισθανομαι τελειως μονη μου, νιωθω δυστυχισμενη.

---

τι ηλικια εχεις? μενεις μονη σου?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

τι ηλικια εχεις? μενεις μονη σου?

---

μενω με τη μητερα μου και τον αδελφο μου, αισθητη παρουσια στο σπιτι ειναι της μητερας μου.
ειμαι 16,5. δεν ειναι θεμα εφηβειας απο οσα μου λεει η εμπειρια μου, ημουν πολυ ζωντανο ατομο ανεκαθεν στη ζωη μου.
νιωθω πως σηκωνω ενα βαρος που δεν δυναμαι να ανταπεξελθω να σηκωνω για πολυ.
επισης, εχω αρχισει να πιστευω πως την τελικη αποφαση να σβησω τη ζωη μου την εχω παρει, απλα περιμενω ποτε θα φανω πραγματικα "δυνατη" να το πραξω.
η αληθεια ειναι πως θελω να τελειωσω με αυτο, για να παψω να υποφερω. απο το "τρυπακι" που μπηκα δεν προκειται να ξαναβγω, τουλαχιστον για παρα πολυ καιρο.
αλλα ποναω τοσο πολυ που δε θα αντεξω να υποφερω περαιτερω.

Quote:

---

Originally Posted by xamenh

μενω με τη μητερα μου και τον αδελφο μου, αισθητη παρουσια στο σπιτι ειναι της μητερας μου.
ειμαι 16,5. δεν ειναι θεμα εφηβειας απο οσα μου λεει η εμπειρια μου, ημουν πολυ ζωντανο ατομο ανεκαθεν στη ζωη μου.
νιωθω πως σηκωνω ενα βαρος που δεν δυναμαι να ανταπεξελθω να σηκωνω για πολυ.
επισης, εχω αρχισει να πιστευω πως την τελικη αποφαση να σβησω τη ζωη μου την εχω παρει, απλα περιμενω ποτε θα φανω πραγματικα "δυνατη" να το πραξω.
η αληθεια ειναι πως θελω να τελειωσω με αυτο, για να παψω να υποφερω. απο το "τρυπακι" που μπηκα δεν προκειται να ξαναβγω, τουλαχιστον για παρα πολυ καιρο.
αλλα ποναω τοσο πολυ που δε θα αντεξω να υποφερω περαιτερω.

---

ναι, αλλα δεν μου εξηγεις τι ειναι αυτο το τοσο οδυνηρο που σου συμβαινει. εχεις την μητερα σου, τον αδερφο σου και ενα αγορι που λες οτι ειναι συνεχως διπλα σου.
τι παει ΤΟΣΟ στραβα που σε απελπιζει?

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

ναι, αλλα δεν μου εξηγεις τι ειναι αυτο το τοσο οδυνηρο που σου συμβαινει. εχεις την μητερα σου, τον αδερφο σου και ενα αγορι που λες οτι ειναι συνεχως διπλα σου.
τι παει ΤΟΣΟ στραβα που σε απελπιζει?

---

δεν υπαρχει κατι που να μου προσφερει ικανοποιηση, ικανοποιηση εννοωντας χαρα, ευτυχια, οτιδηποτε.
νιωθω πιεση απο παντου, νιωθω υπερβολικη πιεση.
επιπλεον, ακομα κι αν δε θελω να το παραδεχτω στον εαυτο μου, αρχιζω να ανησυχω μηπως εχω παθει καταθλιψη.
ο,τι και να φταιει, η επιθυμια μου να παψω να ζω γινεται ολοενα και εντονοτερη. νομιζω πως το πρωι που θα ξυπνησω, ολα θα ειναι ροδινα, αλλα στην ουσια, οσο και να προσπαθω, ειναι ακομα χειροτερα.
μερα με τη μερα ελπιζω πως θα βρω τον τροπο να πεθανω. δυστυχως, εκει που παιρνω την οριστικη και αμετακλητη αποφαση και εχω σχεδον πεθανει σωματικα (γιατι ψυχικα εχω πεθανει σιγουρα), δεν καταφερνω να εκτελεσω την "αποστολη"-επιθυμια μου.
δηλαδη ειναι απλα το ποτε θα παψει να λειτουργει το σωμα μου. η ψυχη μου με εχει αφησει.

Quote:

---

Originally Posted by xamenh

δεν υπαρχει κατι που να μου προσφερει ικανοποιηση, ικανοποιηση εννοωντας χαρα, ευτυχια, οτιδηποτε.
νιωθω πιεση απο παντου, νιωθω υπερβολικη πιεση.
επιπλεον, ακομα κι αν δε θελω να το παραδεχτω στον εαυτο μου, αρχιζω να ανησυχω μηπως εχω παθει καταθλιψη.
ο,τι και να φταιει, η επιθυμια μου να παψω να ζω γινεται ολοενα και εντονοτερη. νομιζω πως το πρωι που θα ξυπνησω, ολα θα ειναι ροδινα, αλλα στην ουσια, οσο και να προσπαθω, ειναι ακομα χειροτερα.
μερα με τη μερα ελπιζω πως θα βρω τον τροπο να πεθανω. δυστυχως, εκει που παιρνω την οριστικη και αμετακλητη αποφαση και εχω σχεδον πεθανει σωματικα (γιατι ψυχικα εχω πεθανει σιγουρα), δεν καταφερνω να εκτελεσω την "αποστολη"-επιθυμια μου.
δηλαδη ειναι απλα το ποτε θα παψει να λειτουργει το σωμα μου. η ψυχη μου με εχει αφησει.

---

απο που ειναι αυτο το "παντου"? μπορεις να το προσδιορισεις? εχεις αλλες υποχρεωσεις εκτος απο τα μαθηματα? τι σε πιεζει τοσο?

λες δεν σου προσφερει τπτ ευτυχια και ικανοποιηση. η σχεση με το αγορι σου δεν σου προσφερει ευτυχια?

μιλας καθολου με την μητερα σου?

χαμενη,

στη μητερα σου εχεις μιλησει για ολα αυτα τα συναισθηματα που σε εχουν πνιξει? νομιζω οτι θα ηταν καλη ιδεα να της μιλησεις κ πιθανως να χρειαστεις να πας σε ενα γιατρο.

για την καταθλιψη, μπορεις να διαβασεις εδω: http://www.psyche.gr/depression.htm

επισης αν εχεις πολυ εντονες αυτοκτονικες σκεψεις, μπορεις να παρεις τηλ το 1018, που ειναι γραμμη υποστηριξης για την αυτοκτονια κ απαντανε ψυχολογοι κ ψυχιατροι ειδικα εκπαιδευμενοι σε αυτο το ζητημα! :)