Ζαλαδα,λιποθυμικες τασεις...

Καλησπέρα, είμαι πολύ καινούργια στο "χώρο" και ομολογουμένως λίγο άσχετη... Έπειτα από 3 χρόνια με σχεδόν μόνιμη ζάλη και λιποθυμικές τάσεις,και έχοντας κάνει όλες τις απαιτούμενες ιατρικές εξετάσεις, κατέληξα στο συμπερασμα ότι αυτό που βιώνω προέρχεται από ψυχολογικά αίτια.Δεν μπορούσα να το αποδεχτώ,βασικά δν μπορούσα να "το χωνέψω" ότι μπορεί τέτοια συμπτώματα να τα προκαλεί το μυαλό μου,κυρίως επειδή δεν είχα κανενα πρόβλημα,ούτε κατάθλιψης,ούτε άγχους.'Ημουν πάντα πολύ ευδιάθετη και αγχωνόμουν πολύ δύσκολα για κάτι. Αποφάσισα να δεχτώ αυτή την εξήγηση όμως αφού δν υπάρχει κάποια άλλη λύση και θέλω πάρα πολύ να απαλλαχθώ από αυτά τα συμπτώματα.
Θα ήθελα να ρωτήσω καταρχήν αν είχε και κάποιος άλλος παρόμοια εμπειρία αλλά κυρίως,επειδή όπως προείπα είμαι άσχετη και ίσως προκατειλλημένη,τα φάρμακα, πόσο ασφαλή είναι?Φοβάμαι αν μπώ σε μια διαδικασία του να παίρνω ψυχοφάρμακα γιατί φοβάμαι ότι μπορεί να με "πειράξουν" 'η να μου δημιουργήσουν μεγαλύτερα προβήματα από αυτά που έχω τώρα! Σας ευχαριστω

Καλησπέρα MillySan.

Δεν κατάλαβα κάτι από όσα έγραψες. Πήγες σε κάποιο ψυχίατρο, ο οποίος έκανε διάγνωση και σου πρότεινε φαρμακευτική αγωγή για το πρόβλημά σου;
Ή απλώς επειδή οι εξετάσεις σου δεν έχουν εντοπίσει κάποιο παθολογικό πρόβλημα, σου λένε ότι πιθανώς τα συμπτώματα να είναι ψυχοσωματικά;

ε ναι πηγαινε σε γιατρο θα σ δωσει φαρμακα κ θα περασει, αν το χεις τοσα χρονια δεν θα περασει απο μονο του και θα σου δημιουργει πιο πολυ αγχος και το αγχος πιο πολλα συμπτωματα

Γεια σου!!Ακριβως το ιδιο προβλημα εχω εδω και 25 χρονια !Δε θελω να σε τρομαξω εγω δεν εκανα κατι στην αρχη του ,και εγινε χρονιο.Και εγω τωρα μπηκα στο "χωρο" για να δω αν υποφερει αλλος απο χρονιες ζαλαδες! τα φαρμακα εμενα μου προκαλεσαν πιο εντονες ζαλαδες.....ομως ο καθε οργανισμος ειναι διαφορετικος.....οπως και το καθε φαρμακο! Οι γιατροι τι σου λενε? Η ζαλαδες ειναι πιο εντονες οταν εχεις περιοδο? Να κρατας ημερολογιο για το ποτε ειναι πιο εντονες!

Καλησπέρα σε όλους και ευχαριστώ για τις απαντήσεις!
Μαγικά Ταξίδια: Πήγα σε έναν νευρολόγο για να με εξετάσει και μουείπε ότι σύμφωνα με αυτά που του λέω πρέπει να είναι ψυχολογικό και εάν επιμείνει να πάρω κάποια πολύ ελαφριά αντικαταθλιπτικά...Φυσικά πριν κάνω το οτιδήποτε θα συμβουλευτώ και κάποιον άλλο,απλά προς το παρόν ενημερώνομαι και από τις εμπειρίες άλλων γιατί όπως και να το κάνουμε οι γιατροί δεν είναι Θεοί,και απλά δεν θέλω να κάνω κάποια λανθασμένη ή βιαστική κίνηση και κάνω τα πράγματα χειρότερα...
Elirene: Μιλάς από πείρα 'η απλά αυτό σου φαίνεται λογικό?Έχεις πάρει κάποια φάρμακα ποτέ κ εσυ?
Venus: 25 χρόνια...μου φαίνεται αδιανόητο...Εσύ τί έκανες 'η τι κάνεις για αυτό? Έχω παρατηρήσει ότι γίνεται πιό έντονο όταν νευριάζω και μιλάω δυνατά! :/ Περίεργο ε? Η αλήθεια είναι ότι τον τελευταίο καιρό έχω μάθει και το ελέγχω και δν ζαλίζομαι τόσο πολύ πια...Πλέον νιώθω σαν να είμαι μεθυσμένη πιο πολύ,σαν αυτά που ζώ να τα βλέπω σε ταινία ή σε όνειρο...Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε...

MillySan σε καταλαβαινω γιατι ετσι νιωθω και εγω! Εγω φοβομουν να παρω φαρμακα,ηταν και πριν χρονια και ειμασταν πιο προκατελιμενη με τα ψυχοφαρμακα και εμεινα με την" κολητι μου" ζαλη! ποτε λιγοτερη ποτε περισοτερη, σημερα π.χ δεν μπωρω ουτε για φαι να σηκωθω!

Δοκίμασες καμία άλλη μέθοδο αντιμετώπισης και κυρίως επισκέφθηκες άλλον γιατρό? Και εφόσον υποστηρίζεις ότι έχεις μάθει να το ελέγχεις περισσότερο και δεν ζαλίζεσαι τόσο πια, γιατί προχωράς σε δραστικότερη μέθοδο και δε συνεχίζεις ό,τι άρχισες? Επίσης, η καθημερινότητά σου τι περιλαμβάνει, πώς είναι, ποιες δραστηριότητες έχει και κάτω από ποιες συνθήκες γίνονται, όλα αυτά έχουν σημασία. Αν θες δώσε μας περισσότερες πληροφορίες, καθώς και με ποια μέθοδο πιστεύεις ότι μειώνονται και την χρησιμοποιείς. Το "έχω μάθει να το ελέγχω" δηλαδή, τι έχει μέσα του.

Venus: Δηλαδή εσύ θα μου πρότεινες να μην φοβηθώ να πάρω κάποια φάρμακα,εαν μου τα συστήσει κάποιος ειδικός?
Rain and Wind : Δοκίμασα την ομοιοπαθητική, είναι ένας κλάδος τον οποίο υποστηρίζω αρκετά ακόμα και μετά α΄πο την δική μου εμπειρία,γιατί εμένα δεν μπορώ να πώ ότι με βοήθησε ιδιαίτερα,αν και πιστεύω ότι έφταιγε ο γιατρός στον οποίο πήγα.
Δυστυχώς οι συνθήκες ζωής μου αυτή τη στιγμή είναι αρκετά στρεσογόνες μιας και έφυγα από την Ελλάδα και βρίσκομαι τώρα σε μια ξ'ενη χώρα,'οπου δν ξέω κανέναν και δεν μιλάω τη γλώσσα κλπ κλπ...'Εμαθα να το ελέγχω μόνη μου και με τον καιρό, πείθωντας τον εαυτό μου ότι είμαι τουλάχιστον υγειής,αφού όλες μου οι ιατρικές εξετάσεις ήταν καλές και δεν το άφησα ούτε στιγμή να επηρρεάσει κατά πολύ τον τρόπο που ζώ.Δηλαδή όταν ή μουν έξω και ζαλιζόμουν πολύ,δν το άφησα να με κάνει αν μν θέλω να βγώ έξω ή να κλαίω τη μοίρα μου..αν και όπως είναι φυσικό συνέβαινε κι αυτό αρκετλες φορές. Τώρα πιά,το ψάχνω ακόμα γιατί ακόμα δεν νιώθω όπως παλία,νιώθω σαν μεθυσμένη,δεν μπορώ να συγκεμτρωθώ, ξεχνάω ελυκολα, έχω γενικά μια αναστάτωση στο κεφάλι μου και δν με βοηθάει να κάνω τα πράγματα που θέλω.Αλλά δεν ξέρω τί είναι προτιμότερο,να αποδεχτώ ότι απλά θα είμαι έτσι και ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον να νιώσω όπως παλιά,χωρίς το ρίσκο του να το κάνω χειρότερα παίρνοντας κάποια φάρμακα, ή να επισκεφτώ κάποιον και να δοκιμάσω κι αυτή την οδο?Αν και δν είμαι απολύτως σίγουρη ότι αν το αφήσω δεν θα γίνει και χειρότερο...στο μυαλό μου το έχω όπως όταν ας πούμε έχεις σπάσει το πόδι σου...όσο πιο γρήγορα πάς στο γιατρό και σου κάνει κάτι γι'αυτό,τόσο πιο γρήγορα θα επανέλθει στα φυσιολογικά του.Και πάπλι όμως έχω ακούσει τόσα πολλά για τα φάρμακα που εμ φοβίζουν!

MillySan,
Πιστεύω πως μια τόσο μεγάλη αλλαγή στη ζωή σου προκαλεί από μόνη της κάποιο άγχος... στρεσογόνες παρουσίασες και εσύ τις συνθήκες αυτή τη στιγμή. Έχεις καιρό που έφυγες από την Ελλάδα; Θέλω να πω, μήπως πρέπει να δώσεις λίγο χρόνο στον εαυτό σου να βρεις ρυθμό, να προσαρμοστείς στα νέα σου δεδομένα και να αποκτήσεις μία κανονική καθημερινή ροή στη ζωή σου;
Η γνώμη μου είναι ότι δεν χρειάζεται για την ώρα να αναλύσεις τόσο πολύ στο μυαλό σου το θέμα των φαρμάκων και να προεξοφλείς καταστάσεις. Αφού βιολογικά είσαι μια χαρά (και πάντα να είσαι !) αν νιώθεις ότι οι ζαλάδες που αισθάνεσαι σε εμποδίζουν από το να έχεις μια φυσιολογική καθημερινή ζωή, τότε επισκέψου κάποιον ειδικό και συζήτησε μαζί του. Δεν ξέρω πόσο εύκολο είναι αυτό στη χώρα που βρίσκεσαι (λόγω δυσκολιών της γλώσσας που ανέφερες). Μπορεί να μη σου προτείνει φαρμακευτική αγωγή, μπορεί να μη χρειάζεσαι. Αλλά και να χρειαστείς θα συζητήσεις μαζί του καταρχάς το είδος της αγωγής και τον τρόπο που αυτή θα σε βοηθήσει. Αλλά ακόμη κι αν έχεις αμφιβολία και αντιρρήσεις για τη λήψη φαρμάκων θα το συζητήσεις εκείνη την ώρα. Αν δεν είναι άκρως αναγκαίο, δε θα επιμείνει ούτε ο γιατρός. Σε κάθε περίπτωση μην βλέπεις τα φάρμακα σαν το μέγιστο κακό. Αρκετές φορές βοηθάνε και μας δίνουν την δύναμη να αντιμετωπίσουμε και να ξεπεράσουμε κάποιο πρόβλημα, μειώνοντας λίγο τα συμπτώματα μας.

Πάντως από ότι διαβάζω προσπαθείς να βοηθήσεις τον εαυτό σου, δεν εγκαταλείπεις και δεν μοιρολατρείς... αυτό από μόνο του είναι δυνατό όπλο για να παλέψεις και να τα καταφέρεις ! Ίσως χρειάζεσαι απλώς μια κινητήριο δύναμη (είτε αυτή είναι βοήθεια από κάποιο γιατρό, είτε ένας σύντροφος, είτε μία όμορφη καθημερινή ζωή και οι ενασχολήσεις της) για να αφήσεις τις ζαλάδες στην άκρη, να μη σε απασχολούν και να μην ασχολείσαι κι εσύ μαζί τους... Καμιά φορά "προσκαλούμε" τα σωματικά προβλήματα, γιατί απασχολούμαστε πολύ μαζί τους... :)

Μαγικά Ταξίδια,καταρχήν σ'ευχαριστώ πολύ για την πολύ όμορφη απάντησή σου! Είμαι σε αυτήν τη χώρα όχι λόγω οικονομικής κρίσης όπως ίσως πολλοί να νόμιζαν διαβάζοντας αυτά που έγραψα, αλλά λόγω έρωτα...:D Είμαι πολύ ερωτευμένη και χαρούμενη που είμαι εδώ, αν και αντιμετωπίζω αρκετές δυσκολίες αλλά δεν με φοβίζουν. Ηρθα εδώ τον περασμένο Μάρτιο και σιγά σιγά μπαίνω στο κλίμα και την κουλτούρα της χώρας. Κάποιες φορές αισθάνομαι ότι η ζαλάδες με πηγαίνουν πίσω λόγω του ότι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και δεν αισθάνομαι αρκετά δυνατή και με αυτοπεποίθηση ώστε να κυνηγήσω κάποια πράγματα. Όλο αυτό ξεκίνησε 3 χρόνια πρίν οπότε δεν ευθύνεται το άγχος της αλλαγής. Μέσα ε αυτά τα 3 χρόνια είχα καταφερει πολλές φορές να "συνέλθω" από μόνη μου, χωρίς καμία βοήθεια,αλλά δυστυχώς οι ζαλάδες επανήλθαν. Τη τελευταία φορά δε, ενώ ήμουν μια χαρά, διασκέδαζα σε ένα παρτυ, και έκανα τη βλακεία να κάνω χρήση κάνναβης...Αισθάνθηκα έντονη ζάλη, και ήλπιζα ότι το επόμενο πρωί θα είμαι μια χαρά,κάτι που δυστυχώς δεν συνέβη...Από τότε η ζάλη είναι μόνιμη. Δεν ξέρω κατά ποσο η χρήση κάνναβης μπορεί να προκαλέσει κάτι τέοιο,έκανα και παλαιότερα περιστασιακά χρήση,αλλά όχι τίποτα ακραίο. Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι αλλά κάποιες φορές είναι πιο δυνατό από εμένα και σκέφτομαι ότι δεν ζω "φυσιολογικά" κάτι που με στεναχωρεί. Και απλά ψάχνω τρόπυς για να κάνω τη ζωή μου πιό όμορφη! Ποτέ δεν πίστευα ότι κάτι που είχα τόσο σαν δεδομένο παλιά,όπως είναι η (ψυχική) υγεία μου,θα μου φαινόταν τώρα ως το μόνο σημαντικό για να μπορέσω αν είμαι ευτυχισμένη... 'Ισως αυτό να είναι και το μάθημα που πρέπει να μάθω από όλο αυτο...

να κανετε και εξετασεις θυρεοειδη (τ3,τ4,tsh,θυρεοειδ.αντισωματα ,υπερηχο)
επηρεαζει την ψυχολογια

Ναι μου έκανε την ίδια σύσταση κάποιος γιατρός και σίγουρα πριν κάνω οτιδήποτε άλλο,θα εξετάσω και αυτό,που είναι το μόνο που έχει μείνει.Ελπίζω να είναι αυτό-όσο τραγικό κι αν ακούγεται,το ελπίζω γιατί τουλάχιστον θα ξέρω τί μου συμβαίνει και τί να κάνω για αν το αντιμετωπίσω...Ευχαριστώ για την απάντηση! :)