Θεραπεία με τη βοήθεια της αγάπης και πίστης

Υπάρχουν άτομα που έχουν βοηθηθεί μέσω της πίστης, μέσω της προσευχής και της αγάπης του Ιησού Χριστού? Θα ήθελα πολύ να ακούσω εμπειρίες ατόμων που ξεπέρασαν ψυχολογικές δυσκολίες με την επαφή τους με το Θεό, να συζητήσουμε. Η ερώτηση αναφέρεται και σε οποιαδήποτε άλλη θρησκεία και πίστη.


(ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν θέμα δεν προσφέρεται για συζήτηση του ύφους ''Υπάρχει/Δεν υπάρχει θεός''. Υπάρχει επαρκές και δυνατό ιστορικό στο φόρουμ όπου έχουν διατυπωθεί οι αντιτιθέμενες απόψεις, μπορείτε να κάνετε μια βόλτα μέσω της αναζήτησης. Παρ' ολα αυτά εφόσον το φόρουμ είναι ένας δημόσιος χώρος, επικαλούμαι την καλή σας διάθεση να μην πυροδοτήσετε τέτοιας υφής λογομαχία, και όσοι δεν έχετε τη συγκεκριμένη εμπειρία και δεν ενδιαφέρονται προτιμότερο να μείνετε εκτός συζήτησης. Είναι σαν να απευθύνομαι σε όσους έχουν δοκιμάσει ένα συγκεκριμένο φάρμακο και στη γνώμη τους. Αφορμή της σύνταξης του θέματος είναι η ανάγκη για υποστήριξη. Σεβασμός στις ψυχολογικές δυσκολίες των μελών και στις επιλογές τους για λειτουργικότητα.)

Λένε ότι η πίστη σώζει.. και συμφωνώ απόλυτα!
Η πίστη στον Θεό, η πίστη στον εαυτό μας και στις δυνατότητες/δυνάμεις μας... η πίστη γενικώς.
Βλέπω ότι πιο πολύ θέλεις να συζητήσεις για την θρησκευτική πίστη και το πόσο έχει βοηθηθεί κάποιος μέσα από αυτήν. Μα είναι κάτι βιωματικό που δεν ξέρω κατά πόσο και πως μπορεί να το εξηγήσει κάποιος.

συμφωνω και ειμαι μαζι σας! μονο που υπαρχουν δυο προβληματα. δεν ειμαι χριστιανος ορθοδοξος. και δεν πιστευω πλεον στην αγαπη, γιατι ολοι οι ανθρωποι με μισουν. καταταλλα προσευχομαι κι εγω για καλυτερες μερες, αν και δεν τις βλεπω...

Εγώ και στις πολύ μαύρες μου, κι όταν έχανα τον κόσμο γύρω μου, δε σταμάτησα το "Kύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με". Είμαι βέβαιη ότι με βοηθάει όχι μόνο σε στιγμές απόγνωσης, αλλά και στην καθημερινότητά μου.

Quote:

---

Originally Posted by Deep purple

Εγώ και στις πολύ μαύρες μου, κι όταν έχανα τον κόσμο γύρω μου, δε σταμάτησα το "Kύριε Ιησού Χριστέ Ελέησόν με". Είμαι βέβαιη ότι με βοηθάει όχι μόνο σε στιγμές απόγνωσης, αλλά και στην καθημερινότητά μου.

---

εγω ειμαι αθεη.
για την ακριβεια, αγνωστικιστρια.
δεν εχω καμια βεβαιοτητα περι βοηθειας ανωθεν...
σε πολυ δυσκολες στιγμες ομως, επικαλουμαι τον θεο, χωρις καμια ενοχη.
και ουτε που με νοιαζει αν λεγεται καπως αυτο :)

Ευχαριστώ πολύ παιδιά για τις ειλικρινείς σας απαντήσεις.
Ναι αρχικά φαίνεται η ερώτηση να απευθύνεται μόνο σε ''πιστούς χριστιανούς'', αλλά όχι. Γιαυτό και διάλεξα προσεκτικά το τίτλο του θέματος. Αν έχετε βρει την ιδιότητα της θεραπείας μέσω της αγάπης και της πίστης σε αυτή. Γιατί δεν έχει καμιά σημασία αν κάποιος είναι άθεος ή πιστός, αφού στην τελική αυτό που έχει σημασία είναι η αγάπη, στην πιο υψηλή της έκφραση.
Βιώνω προσωπικά τη θεραπεία μου μέσω της πίστης αυτής, και πιστεύω στην αγάπη του Θεού, κι επειδή πέρασα όλο το βράδυ διαβάζοντας θέματα εδώ μέσα περί διαμάχης στο όνομά του, δεν τολμώ να ανοίξω διάλογο με θέμα ''στο περίπου Θεός'', γιατί φοβάμαι τις πέτρες στην παρούσα φάση και είναι εκτός του σκοπού του θέματος. Αν θέλετε να μιλήσουμε για το βίωμα της αγάπης και για την παρηγοριά, με χαρά μου.

''Μα είναι κάτι βιωματικό που δεν ξέρω κατά πόσο και πως μπορεί να το εξηγήσει κάποιος''
Αυτό το προσωπικό βίωμα ζητώ να μάθω του καθένα, με όποιον τρόπο μπορεί να το εκφράσει :)

Nαταshα,

το θεμα που θιγεις το βρισκω ευαισθητο και για μενα προσωπικα καλα κανεις κ προσεχεις στο πώς θα ανοιξεις ενα τετοιο θεμα δημοσιως εστω κ αν εδω ειναι ενα φορουμ υποστηριξης.

Συμφωνω μαζι σου πώς το θεμα δεν ειναι αν υπάρχει θεος ή οχι. ή αν καποιος ειναι αθεος ή οχι. Αλλα τί νιωθει κανεις μεσω αυτης της πιστης ή της αναγκης του να μην πιστεψει. Κ ενδεχομενως να πιστεψει καπου αλλου ή πουθενα.

Δυστυχως δεν εχω να μοιραστω μαζι σου καποιο βιωμα μεσω της πιστης μου στον Θεο γιατι απλα δεν πιστευω, μεχρι στο σημερα. Ομως η αληθεια ειναι πώς εχω δει την μητερα μου αλλα κ στενο συγγενικο μου να παιρνουν δυναμη, κουραγιο, ελπιδα μεσα απο την βαθια τους πιστη. Να μην τα εγκαταλειπουν κ να συνεχιζουν να προσπαθουν μεσα απο μια δικη τους φιλοσοφια πιστης στον Θεο. Για μενα αυτο ουσιαστικα σημαινει πιστη στον εαυτο, στον ανθρωπο. Αποδοχη στην αδυναμια, αλλα κ στην ανημπορια.Κ με συγκινει κατι τετοιο. Μπορω να σου πω οτι θαυμαζω τους ανθρωπους αυτους που μπορουν να αφηνονται σε κατι πέρα απο αυτους κ να νιωθουν πώς δεν ειναι ολη η δυναμη μεσα σ αυτους αλλα κ περα απο αυτους.Ετσι κι αλλιως δεν εχουμε κ δεν μπορουμε να εχουμε τον απολυτο ελεγχο της ζωης μας.

Εγώ πιστεύω στο Θεό. Όχι στους παπάδες τους γάμους και τις εκκλησίες απλά στο Θεό. Και ναι με βοήθησε η αγάπη και η πίστη, η ελπίδα και η αισιοδοξία, οι μικροί καθημερινοί στόχοι που έβαζα και το να χαμογελάω πιο συχνά. xD

Θα το θέσω αλλιώς ανεξαρτήτως πίστης γνωρίζω μία περίπτωση όπου ένας γνωστός μας είχε καρκίνο σε προχωρημένη μορφή. Τον χειρούργησαν οι γιατροί και είδαν ότι μέσα ήταν γεμάτος οπότε απλά τον ξαναέκλεισαν. Και είπαν στους συγγενείς του να τον πάνε σπίτι να πεθάνει ήσυχα. Ο κύριος αυτός όταν συνήλθε και είδε ότι πάει σπίτι χάρηκε. Είπε από μέσα του. Με καθάρισαν καλά για να πάω σπίτι και άρα είμαι καλά. Όντως σε δύο μήνες σηκώθηκε από το κρεβάτι και σε λίγους μήνες αργότερα, και ενώ οι συγγενείς του είχαν μείνει κόκαλο, πήγε στο ίδιο νοσοκομείο με γλύκα να ευχαριστήσει τους γιατρούς που τον έκαναν καλά. Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά το πρώτο σοκ , οι γιατροί του έκανα κάποιες εξετάσεις και βρήκαν ότι ο οργανισμός του είχε δημιουργήσει ένα σωλήνα στον οποίο είχαν πάει όλα τα καρκινικά κύτταρα. Κοινώς θεραπεύτηκε από μόνος του. Είναι θέμα πίστης ή όχι?
Συγνώμη που σας κούρασα.

Quote:

---

Originally Posted by dafiduck

Θα το θέσω αλλιώς ανεξαρτήτως πίστης γνωρίζω μία περίπτωση όπου ένας γνωστός μας είχε καρκίνο σε προχωρημένη μορφή. Τον χειρούργησαν οι γιατροί και είδαν ότι μέσα ήταν γεμάτος οπότε απλά τον ξαναέκλεισαν. Και είπαν στους συγγενείς του να τον πάνε σπίτι να πεθάνει ήσυχα. Ο κύριος αυτός όταν συνήλθε και είδε ότι πάει σπίτι χάρηκε. Είπε από μέσα του. Με καθάρισαν καλά για να πάω σπίτι και άρα είμαι καλά. Όντως σε δύο μήνες σηκώθηκε από το κρεβάτι και σε λίγους μήνες αργότερα, και ενώ οι συγγενείς του είχαν μείνει κόκαλο, πήγε στο ίδιο νοσοκομείο με γλύκα να ευχαριστήσει τους γιατρούς που τον έκαναν καλά. Το αποτέλεσμα είναι ότι μετά το πρώτο σοκ , οι γιατροί του έκανα κάποιες εξετάσεις και βρήκαν ότι ο οργανισμός του είχε δημιουργήσει ένα σωλήνα στον οποίο είχαν πάει όλα τα καρκινικά κύτταρα. Κοινώς θεραπεύτηκε από μόνος του. Είναι θέμα πίστης ή όχι?
Συγνώμη που σας κούρασα.

---

Ναι καλό μου το ίδιο λέω κι εγώ :) επίσης οι κωμωδίες βοηθάνε πολύ :)

Quote:

---

Originally Posted by Remedy

εγω ειμαι αθεη.
για την ακριβεια, αγνωστικιστρια.
δεν εχω καμια βεβαιοτητα περι βοηθειας ανωθεν...
σε πολυ δυσκολες στιγμες ομως, επικαλουμαι τον θεο, χωρις καμια ενοχη.
και ουτε που με νοιαζει αν λεγεται καπως αυτο :)

---

Τωρα εξηγουντε ολα! !
Για αυτο γραφεις τοσο αποτομα στα θεματα! για αυτο εισαι επιθετικη !
ΔΕΝ ΕΧΕΙς ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΟΥ ΔΛΔΗ!!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Τωρα εξηγουντε ολα! !
Για αυτο γραφεις τοσο αποτομα στα θεματα! για αυτο εισαι επιθετικη !
ΔΕΝ ΕΧΕΙς ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΟΥ ΔΛΔΗ!!

---

ναι, τον εχεις εσυ εργολαβια και δεν περισσεψε για μενα...

Δεν ξερω εαν ειναι σωστο η σχετικο με το φορουμ το θεμα , δεν ξερω εαν εχει σχεση η θεολογια με την ψυχιατρικη!
Ξερω ομως πως δεν ειναι παντα ο Χριστος που μας σωζει! η γενικα η δυνατη και σωστη πιστη στο χριστιανισμο , αρκει και μονο η "ΠΙΣΤΗ"! ναι ,η δυναμη της πιστης σε κατι ειναι πολλες φορες η αιτια που καταφερνουμε κατι καλο , η που γιατρεβομαστε απο κατι ,η που κατι καταφερνουμε εν ολιγοις .
Φυσικα δεν υποτιμω την χριστιανοσυνη ! σεβομαι κατι που πιστευει σχεδον ολη η χωρα που ζω! σεβομαι οτι χαρις αυτην δεν ειμαι Τουρκος ,χαρις αυτην υπαρχω και ζω ελευθερα ,χαρις αυτην εχουμε καποιο πολιτισμο !
Αλλα πιστευω πως βοηθα η απο μονη της δυναμη της πιστης ! οταν καποιος πιστευει πολυ -δεν εχει σημασια η θρησκεια , μπορει να ειναι Ινδουιστης , μπορει να ειναι Μουσουλμανος ,γενικα οτι θελει- ετσι λοιπον αμα πιστευει αληθινα μπορει απο μονος του να καταφερει αυτο που τοσο θελει! η εστω να φτασει κοντα στην επιτευση του στοχου του!

Υ.Γ.
Δεν μπορω να μην παραδεχτω πως η χριστιανοσυνη ειναι η πιο καλη πιστη καιισως η πιο γνωστη ! Λογο του οτι ειναι θρησκεια αγαπης και οχι μισους! οπως το ΙΣΛΑΜ! ,ακομα πιο αληθινη ειναι η ορθοδοξια , αφου μαζι με τους προτεσταντες - αν δεν κανω λαθος - ειμαστε η πιο αγαθη και με γεματη αγαπη για τον συνανθρωπο μας θρησκεια στον κοσμο ολονα!

Quote:

---

Originally Posted by giorgos panou

Δεν ξερω εαν ειναι σωστο η σχετικο με το φορουμ το θεμα , δεν ξερω εαν εχει σχεση η θεολογια με την ψυχιατρικη!
Ξερω ομως πως δεν ειναι παντα ο Χριστος που μας σωζει! η γενικα η δυνατη και σωστη πιστη στο χριστιανισμο , αρκει και μονο η "ΠΙΣΤΗ"! ναι ,η δυναμη της πιστης σε κατι ειναι πολλες φορες η αιτια που καταφερνουμε κατι καλο , η που γιατρεβομαστε απο κατι ,η που κατι καταφερνουμε εν ολιγοις .
Φυσικα δεν υποτιμω την χριστιανοσυνη ! σεβομαι κατι που πιστευει σχεδον ολη η χωρα που ζω! σεβομαι οτι χαρις αυτην δεν ειμαι Τουρκος ,χαρις αυτην υπαρχω και ζω ελευθερα ,χαρις αυτην εχουμε καποιο πολιτισμο !
Αλλα πιστευω πως βοηθα η απο μονη της δυναμη της πιστης ! οταν καποιος πιστευει πολυ -δεν εχει σημασια η θρησκεια , μπορει να ειναι Ινδουιστης , μπορει να ειναι Μουσουλμανος ,γενικα οτι θελει- ετσι λοιπον αμα πιστευει αληθινα μπορει απο μονος του να καταφερει αυτο που τοσο θελει! η εστω να φτασει κοντα στην επιτευση του στοχου του!

Υ.Γ.
Δεν μπορω να μην παραδεχτω πως η χριστιανοσυνη ειναι η πιο καλη πιστη καιισως η πιο γνωστη ! Λογο του οτι ειναι θρησκεια αγαπης και οχι μισους! οπως το ΙΣΛΑΜ! ,ακομα πιο αληθινη ειναι η ορθοδοξια , αφου μαζι με τους προτεσταντες - αν δεν κανω λαθος - ειμαστε η πιο αγαθη και με γεματη αγαπη για τον συνανθρωπο μας θρησκεια στον κοσμο ολονα!

---

Ποιος τον έχει αφήσει ελεύθερο εκεί έξω αυτόν τον τύπο αλήθεια?

Quote:

---

Ναι καλό μου το ίδιο λέω κι εγώ :) επίσης οι κωμωδίες βοηθάνε πολύ :)

---

Τώρα το γυρνάς αλλού. Δεν αναφέρομαι στη πίστη στο Θεό ή σε θρησκεία αλλά στον εαυτό σου τον ίδιο. Όσο για τις κωμωδίες για να το λες κάτι θα ξέρεις. καλό μου