Την προηγούμενη Πέμπτη το βραδυ βγήκα βόλτα στην αυλή μου. Είδα ενα από τους γατους μας ξαπλωμενο στο έδαφος, μου εκανε εντυπωση η σταση του που ήταν σαν κουλουριασμένος. Με το που πλησίασα διαπίστωσα ότι έπλεε σε λίμνη αίματος γύρω από το κεφάλι και σπάραζε στον πόνο. Αμέσως, μετα από αρκετα τηλεφωνήματα βρήκα κτηνίατρο και τον μετέφερα με το αυτοκίνητο μου γρηγορα εκεί επειδή αιμορραγούσε. Αφού του καθάρισε τα αίματα από το τρίχωμα διαπίστωσε ότι στο λαιμό υπήρχε τρύπα απο πυροβολισμο και ήταν η αιτια της μεγαλης αιμορραγίας, δεύτερη τρύπα υπήρχε στο κεφάλι, όμως δεν υπήρχε εκεί αιμορραγία. Ήταν πλεον εμφανη τα σημαδια παραλυσης στο σωμα. Του ζήτησα να κάνει το καλύτερο που θα μπορούσε να κάνει, έδειξε ενδιαφερον και το εκανε. Μετα από ακτινογραφία, χρησιμοποιώντας όλο τον καταλληλο εξοπλισμο, με επέμβαση αφαίρεσε τη σφαιρα από το λαιμό, η δευτερη στο κεφαλι, αναμεσα σε κοκκαλα ήταν δυσκολο να αφαιρεθεί. Η αιμορραγία ειχε ήδη σταματησει και ο γατος έζησε. Το αποτέλεσμα όμως απο τον τραυματισμο από τις δυο σφαιρες ήταν να μείνει παράλυτος, οι σφαιρες κτυπησαν ζωτικα νευρα της κίνησης. Έδώ και μια βδομάδα τον έχω στο σπίτι, δυο φορες τη μερα τροφη και νερο με ειδικό σωληνάριο. Πολύ λίγο κινεί τα πόδια του, σχεδόν καθόλου, οι πιθανότητες να ξεπεράσει την παράλυση σχεδόν ανύπαρκτες. Κι όμως έχει πλήρη συναίσθηση του τι συμβαίνει γύρω του, επικοινωνεί πλήρως με το περιβαλλον. Πουθενά αλλού δε θα βρει τοσο καλή φροντίδα. Το άλλο που θα μπορούσε να γίνει ή πρεπει να γινει αφού δεν υπάρχει βελτίωση ουσιαστική είναι ευθανασία από κτηνίατρο. Δε θα μπορουμε να τον φροντίζουμε για πάντα. Όμως το καθημερινό του ύφος και η πλήρης αντίληψη που έχει, αφού έχει ήδη επανακτήσει τις δυναμεις του καθως και η αμυδρη ελπίδα με αποτρεπουν. Θα δω τι θα κανω τελικα τις επόμενες μέρες. Και επρόκειτο για αξιαγάπητο και παιχνιδιάρικο γατάκι. Αυτούς που υποψιάζομαι ότι το έκαναν δε θα θελα να χω φασαρίες μαζί τους, πήραν όμως το μηνυμα. Οι αρμοδιες αρχες δεν ενδιαφερθηκαν αφου προκειται για γατο...
Μέχρι που μπορεί να φτασει η βαναυσότητα κάποιων!! και πως αντιδραμε σ αυτο! τελικα αξίζει τον κοπο να δενεται κανεις συναισθηματικα με τα ζωα?!
