ΦΟΒΑΜΑΙ

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι νέο μέλος στο forum και ελπίζω να μπορέσω να σας δώσω να καταλάβετε πως νιώθω... Είμαι 24 ετών και τον προηγούμενο χρόνο διέγνωσαν ότι πάσχω από διπολική διαταραχή και χρειάστηκε να νοσηλευτώ σε μια κλινική για 2 εβδομάδες. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν μπορούσα να δεχτώ ότι μου συμβαίνει κάτι τέτοιο και ακόμα και τώρα μου είναι δύσκολο.. Μακάρι να μην μου είχε συμβεί. Νιώθω πως πέρα απ' τον εαυτό μου, ταλαιπωρώ και τους γύρω μου. Φοβάμαι ότι θα χάσω δικούς μου ανθρώπους εξαιτίας αυτού. Φοβάμαι ότι όλα τα όνειρα που είχα δεν θα τα κάνω ποτέ πράξη. Ντρέπομαι για όσα έγιναν τότε που περνούσα τη φάση υπομανίας. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να κάνω περήφανους τους δικούς μου. Φοβάμαι ότι οι φάσεις - μανιακές ή καταθλιπτικές - που μπορεί να περάσω ξανά θα με καθηλώσουν. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να κάνω μια σωστή οικογένεια με το πρόβλημα αυτό. Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι...

Τι τύπου διπολική διαταραχή σου διέγνωσαν?

Διπολική διαταραχή τύπου 2

αμελια καλως ορισες!
καταρχας δεν χρειαζεται να νιωθεις ενοχες για αυτα που εκανες στη φαση της υπομανιας.
και γω περυσι ημουν σε υπομανια και εκανα πραγματα για τα οποια μετανιωσα.
δεν εχει νοημα ομως να κλαιμε πανω απο το χυμενο γαλα.
εμενα αυτη η υπομανια μου δειδαξε κατι: μολις καταλαβαινω οτι παω να μπω σε υπομανιακο επεισοδιο, να ενημερωνω τον γιατρο μου και να μειωνουμε το αντικαταθλιπτικο.
αυτη την περιοδο δεν σου κρυβω πως νιωθω λιγο πιο ανεβασμενη απο το φυσιολογικο οποτε απο αυριο μετα απο συνενοηση με τον γιατρο μου θα κοψω το ενα αντικαταθλιπτικο.

τους δικους σου δεν θα τους χασεις γιατι σε αγαπανε επομενως σε αποδεχονται οπως εισαι (μαζι με την ψυχολογικη σου διαταραχη δλδ).
οσο για αυτο που λες οτι δεν θα τους κανεις περιφανους ουτε καν να το σκεφτεσαι .
αυτο που πρεπει να σε απασχολει ειναι να κανεις πραξη τα δικα σου ονειρα (οσο σου επιτρεπει καθε φορα η κατασταση σου ).
οταν εισαι πεσμενη βαζε μικρους και υλοποιησιμους στοχους ετσι ωστε να μπορεις να τους φερεις σε περας.

οι μανιακες και καταθλιπτικες φασεις οντως μας καθηλωνουν αλλα για αυτο λεγονται φασεις.
γιατι περνανε.και μας καθηλωνουν προσωρινα.
να εκμεταλευεσαι τις στιγμες που εισαι καλα.
μην φοβασαι καλη μου.
και κυριως απενοχοποιησου,γιατι απο το μηνυμα σου περα απο τον φοβο που εκφραζεις παρατηρω οτι εχεις πολλες ενοχες μεσα σου!
δεν επελεξες ομως εσυ να εχεις διπολικη διαταραχη.
ουτε εγω :)
ολα θα πανε καλα.
φιλια :)

υ.γ. παρα πολλοι διπολικοι στον πλανητη εχουν κανει υγιη οικογενεια.
και αυτο δεν στο λεω για να σε ανακουφισω.
ειναι αληθεια!!!!

amelie74 Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.. Είμαι όντως ενοχική είναι η αλήθεια. Αλλά προσπαθώ να το ξεπεράσω. Όπως και να σταθώ στα πόδια μου.. Μακάρι όλο αυτό το ταξίδι να μας κάνει πιο δυνατούς.. Μακάρι να είναι έτσι όπως τα λες..

Παρα πολύ σωστή η τοποθέτηση της amelie 74.
Να προσθέσω ότι πρέπει να αγαπήσεις την μοίρα σου. Να την ακολουθείς δηλαδή, γιατί εάν αντιστέκεσαι θα σε σέρνει.
Οι φάσεις, φάσεις είναι περνάνε. Ναι, ξανάρχονται αλλά ξαναφεύγουν.
Υπομονή, δέξου την κατάσταση και ζήσε.
Αγάπησε τον εαυτό σου και απεμπόλισε, όσο μπορείς, τις ενοχές.

Quote:

---

Originally Posted by amelia

Καλησπέρα σε όλους! Είμαι νέο μέλος στο forum και ελπίζω να μπορέσω να σας δώσω να καταλάβετε πως νιώθω... Είμαι 24 ετών και τον προηγούμενο χρόνο διέγνωσαν ότι πάσχω από διπολική διαταραχή και χρειάστηκε να νοσηλευτώ σε μια κλινική για 2 εβδομάδες. Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή δεν μπορούσα να δεχτώ ότι μου συμβαίνει κάτι τέτοιο και ακόμα και τώρα μου είναι δύσκολο.. Μακάρι να μην μου είχε συμβεί. Νιώθω πως πέρα απ' τον εαυτό μου, ταλαιπωρώ και τους γύρω μου. Φοβάμαι ότι θα χάσω δικούς μου ανθρώπους εξαιτίας αυτού. Φοβάμαι ότι όλα τα όνειρα που είχα δεν θα τα κάνω ποτέ πράξη. Ντρέπομαι για όσα έγιναν τότε που περνούσα τη φάση υπομανίας. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να κάνω περήφανους τους δικούς μου. Φοβάμαι ότι οι φάσεις - μανιακές ή καταθλιπτικές - που μπορεί να περάσω ξανά θα με καθηλώσουν. Φοβάμαι ότι δεν θα μπορέσω να κάνω μια σωστή οικογένεια με το πρόβλημα αυτό. Φοβάμαι, φοβάμαι, φοβάμαι...

---

καλώς ήρθες κατ' αρχήν.
όλα αυτά που νοιώθεις είναι φυσιολογικά και τα έχουν νοιώσει πάρα πολλοί άνθρωποι στην αρχή της δοκιμασίας της διπολικής. δεν είσαι μόνη σου λοιπόν σε αυτό, είμαστε ΜΑΖΙ! και θα ήθελα να το νοιώσεις αυτό! είναι σημαντικό να ξέρεις ότι δεν το περνάς μόνη σου ότι περνάς και ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε καταλαβαίνουν και μπορούν να σε υποστηρίξουν! :)
φυσικά και είναι πολύ δύσκολο να δεχτεί κάποιος ότι έχει διπολική καθώς ανατρέπονται πάρα πολλά πράγματα με τη διάγνωση αυτή. όμως όσο πιο γρήγορα το αποδεχτεί κανείς τόσο πιο γρήγορα οδηγείται στη σταθεροποίηση.
γιατί ναι! αν ακολουθείς τη θεραπεία σου, αν συνεργάζεσαι με τον γιατρό σου, αν κάνεις ψυχοθεραπεία, αν μάθεις να αναγνωρίζεις τα συμπτώματα και να προλαβαίνεις τις μεθεπόμενες υποτροπές, αν μάθεις να κάνεις όσο το δυνατό πιο υγιείς επιλογές και σχέσεις για να έχεις ένα όσο το δυνατό πιο υποστηρικτικό περιβάλλον τότε όλα θα πάνε καλά!
κ τους δικούς σου ανθρώπους θα κρατήσεις κοντά σου, κ οικογένεια θα μπορέσεις να κάνεις κ ίσως να μη ξαναρρωστήσεις ποτέ!
ξέρω πως όλα αυτά μάλλον σου φαίνονται βουνό αλλά σου λέω και πάλι πως δεν είσαι μόνη σου σε όλο αυτό!
έχουμε ιδρύσει ένα σωματείο ειδικά για ανθρώπους με διαταραχές διάθεσης με το όνομα ΜΑΖΙ! που ουσιαστικά είναι ένα δίκτυο υποστήριξης και αλληλοενημέρωσης.
έχουμε ομάδα στο facebook όπου κάνουμε ομαδικό τσατ και θα σου στείλω τα στοιχεία μου με προσωπικό μήνυμα αν θέλεις να με προσθέσεις στους φίλους σου για να σε προσθέσω στην ομάδα! :)
σε αθήνα και θεσσαλονίκη κάνουμε συναντήσεις δικτύωσης και οσονούπω θα δημιουργήσουμε τις πρώτες ομάδες αυτοβοήθειας στην ελλάδα. για περισσότερα στο www.mazi.org.gr.
αυτά προς το παρόν και ό,τι άλλο θέλεις μη ξεχνάς, είμαστε ΜΑΖΙ σε αυτό! :)

rex Αυτό που λες ότι αν αντιστέκεσαι θα σε σέρνει έχεις δίκιο. Και αυτό προσπαθώ να σκέφτομαι.. :)

pelariry Το μήνυμα σου με κάνει να νιώθω καλύτερα.. Πραγματικά... Σ' ευχαριστώ... :)

Εύχομαι να νιώθεις λίγο καλύτερα τώρα.
Μην φοβάσαι. Ανησυχείς με τον φόβο τυχόν μη εκπλήρωσης επιθυμιών σου στο μέλλον.
Για χρόνο δηλαδή που δεν υπάρχει ακόμα και εμπεριέχει το άγνωστο και κατά συνέπεια την άγνοια, η οποία, το πιο συχνό της σύμπτωμα είναι ο φόβος.
Εστίασε στο σήμερα και γίνε διεκδιτική.

Quote:

---

Originally Posted by amelia

pelariry Το μήνυμα σου με κάνει να νιώθω καλύτερα.. Πραγματικά... Σ' ευχαριστώ... :)

---

χαίρομαι...:)