Printable View
Ευγε μου...μολις φωναξα στην μητερα μου σκασε...... Μ εχει φερει σε τετοιο σημειο που πλεον δεν μπορω να κουμανταρω τις αντιδρασεις μου.... Πριν 2 βδομαδες ημουν ετοιμη να την χτυπησω.... Δεν παιζεται αυτη κ πια εχουν κλαταρει τα νευρα μου....... :(:(:(
Δε πειράζει... χρειάζεται που και που να τους βάζουμε και τις φωνές... άμα δε καταλαβαίνουνε με το καλό....
γιατι?τι εγινε?
Εγινε το οτι δεν εχω αλλες αντοχες... οτι εχω τοσα προβληματα που πια δεν εχω καθολου το κουραγιο ν αντιμετωπισω γκρινια κ μουρμουρα....
Και με το δίκιο σου... κι εμένα καταφτάνουν αύριο Μάνα και μεγάλη αδερφή εξ επαρχίας και 'γω εδώ και μέρες αναρωτιέμαι τι αμαρτίες πληρώνω για να πρέπει να υποστώ 2-3 μέρες τη μεγάλη μου αδερφή (χώρια η μάνα μου...) να με κριτηκάρει διαρκώς με το ξυνισμένο της τίγκα στο κόμπλεξ υφάκι της.... παράδειγμα την τελευταία φορά που πάτησε το πόδι της εδώ έμεινε κανά δυο μέρες... και τις δυο μέρες που έμεινε με κοιτούσε όλη την ώρα και κουνούσε το κεφάλι της αποδοκιμαστικά διαρκώς (δεν μπορώ να το δείξω δυστυχώς το πως έκανε ακριβώς) και όλη την ώρα που με κοιτούσε έλεγε τσ....τσ.... τσ.... και μου είπε και πως αν αυτοκτονούσα θα ησυχάζανε.... πράγμα που σκοπεύω ακριβώς να κάνω σε λίγο καιρό με μεγάλη επιτυχία.... ευχαριστώ.... γι΄αυτό μη αισθάνεσαι και πολλές τύψεις που έβαλες τις φωνές στη μάνα σου... δυστυχώς μερικές φορές οι συγγενείς μας είναι ανυπόφοροι απαράδεκτοι και άτομα που τυχαίνει να συναναστρεφόμαστε εντελώς από κακή μας τύχη... και που αν δεν ήταν συγγενείς μας δεν θα είχαμε συναντηθεί ποτέ... ξέρω είναι σκέτος παραλογισμός και κυνισμός αλλά δυστυχώς έτσι είναι....
Σε καταλαβαίνω απόλυτα.......... Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι υπομονή, αν έχεις αποθέματα......Ίσως αν έπαιρνες μια κοπέλα να σε βοηθάει με τις δουλειές για παράδειγμα να βοηθούσε ώστε να χαλαρώσεις και συ. Και σένα Ιρέν σε καταλαβαίνω, έχω συγγενείς με τους οποίους δεν έχω κανένα κοινό και ορισμένες φορές αναρωτιέμαι αν είμαι από άλλον πλανήτη.
ελα ρε συ, παρτο λιγο απο την κωμικη πλευρα του.Quote:
Originally Posted by IRENEMARINA
οταν το διαβασα μου φανηκε πολυ αστειο κι εσυ σκεφτεσαι να αυτοκτονησεις επειδη η κομπλεξικη αδερφη σου, ξυνιζει την μουρη της??? ελεος.
παρτο λιγο αλλιως, ειναι αστειο!!!
και απαλλαξου απο τοξικους ανθρωπους...
πιεσμενη, κουραγιο...Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
θα σου ελεγα να μεινεις μονη σου, αλλα φανταζομαι οτι αυτο δεν ειναι εφικτο και γι αυτο συγκατοικεις με την μητερα σου.
εδω κι οσοι εμεναν, δεν μπορουν πλεον με αυτα που γινονται.
αυτα που γινονται ειναι λυπηρα αλλα απολυτα κατανοητα στην κατασταση που εισαι..
ψαξτην λιγο και για εξωτερικο μπας και λυθουν τα μεγαλα οικονομικα σου προβληματα, εγω ριχνω καμια ματια στις σελιδες της αυστραλιας, χαζα- χαζα..
Quote:
Originally Posted by IRENEMARINA
σε καταλαβαινω απολυτα..ειναι καθαρα θεμα τυχης σε τι σπιτι θα γεννηθεις κ τι ανθρωποι θα ειναι οι συγγενεις σου.. συνηθως τα μεγαλα αδελφια τρεφουν μια μονιμως επικριτικη σταση απεναντι στα μικρα (ιδιαιτερα αν προκειται για 2 αδελφες), το οποιο ομως το προκαλουν οι γονεις απο γεννησιμιου της μικρης αδελφης.. δυστυχως
τα μικροτερα αδελφια ειμαστε υποχρεωμενα να υποστουμε μια αδελφη με ενα μονιμο αισθημα ζηλιας απεναντι μας.. αλλα να σου πω κατι,το καλυτερο που εχεις να κανεις ειναι να κατσεις κ να κουβεντιασεις με την αδελφη κ τη μανα σου, κ ας γινετε στο τελος κωλος..κατι καλο θα βγει απο μια ανοιχτη αντιπαραθεση.. με το να αυτοκτονησεις δεν προκειται να εκδικηθεις κανεναν
πιεσμενη,απο το να εισαι πιεσμενη απο τη μανα σου,παρε την κατασταση στα χερια σου κ ασε τον εαυτο σου ελευθερο,μακρια απο μια καταπιεστικη μανα..οσο κ να φωναξεις,οσο κ να προσπαθησεις,απο τη στιγμη που μενεις μαζι της,τιποτα δεν προκειται να αλλαξει..πρεπει πολυ απλα να φυγεις το συντομοτερο..ψαξε για δουλεια (αν δεν δουλευεις) κ βρες εναν χωρο να μεινεις μονη σου,οπουδηποτε..μην σε περιοριζει η πολη σου
Τι να συζητήσω.... μπα είναι τέτοιου είδους άνθρωποι που δε βγάζεις άκρη μαζί τους... ειδικά η μεγάλη μου η αδερφή... εκτός αυτού δε θ' αυτοκτονήσω για να τους εκδικηθώ αλλά γιατί η ζωή μου είναι σκατά δεν υπάρχει καμιά προοπτική βελτίωσης σε κανένα τομέα και δεν αντέχω άλλο... απλά.... αλλά εδώ μιλάμε για το θέμα της πιεσμένης περισσότερο νομίζω.... ή μάλλον θα έπρεπε να μιλήσουμε για το θέμα "γεννημένη σε λάθος οικογένεια και με λάθος συγγενείς"
μαλλον θα επρεπε να μιλησουμε για το θεμα "γεννημενη σε λαθος εποχη, λαθος χωρα, λαθος οικογενεια, λαθος σωμα και λαθος αντιληψη" και θα ειμαστε ολες μεσα.. χαχαQuote:
Originally Posted by IRENEMARINA
αγαπητή εγώ στη σκέψη και μόνο της γκρίνιας αλλάζω 10 χρώματα. αν είναι εφικτό να αναξαρτητοποιηθείς καλώς. ειδάλλως αν υπάρχει εριστική
διάθεση προσπάθησε να αποφεύγεις τα άτομα αυτά όποια και να είναι (στον όποιο βαθμό φυσικά)
Καλά έκανες.
Φώναξε, διεκδίκησε αυτό που επιθυμείς, αλλά όχι και να την χτυπήσεις.
θα έχεις τύψεις μετά και θα γίνεις χειρότερα.
Αγνόησε και μερικά πράγματα.
Για να το γράψεις έχεις τύψεις φαντάζομαι. Και ίσως μια ανησυχία μήπως την επόμενη φορά δε μπορέσεις να συγκρατηθείς και πραγματικά τη χτυπήσεις?
Θα σου έλεγα να προσπαθήσεις να απομακρυνθείς ΠΡΙΝ φτάσει η ώρα να χτυπήσεις. Δηλαδή αφού έχεις αντιληφθεί πως ανεβαίνει το θερμόμετρο, να κάνεις κάτι να πέσει, δίνοντας χρόνο στον εαυτό σου να αποφορτιστεί.
Και αναρωτήσου αν η μητέρα σου απολαμβάνει τις διενέξεις τόσο όσο εσένα σε απασχολούν. Ενδέχεται.