εμενα να σταματησει ο χρονος και να μην μεγαλωνα αλλο ποτε. α κ να τρωγα χωρις να χοντραινω. θα μουν χαρουμενη πιστευω.
Printable View
εμενα να σταματησει ο χρονος και να μην μεγαλωνα αλλο ποτε. α κ να τρωγα χωρις να χοντραινω. θα μουν χαρουμενη πιστευω.
Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή είναι ότι θα ήθελα να ταξιδέψω σ' όλο τον κόσμο... να πηγαίνω από μέρος σε μέρος χωρίς να μένω κάπου μόνιμα... κι όχι να είμαι κολλημένη όλη μέρα μέσα σ' ένα άθλιο σπίτι....
Να ζω μόνος μου, χωρίς να χρειαστεί να δουλεύω και φυσικά να σπουδάσω.
να κοψω τη ψυχη μου στα δυο και να κλωνοποιηθω αλλαζωντας στο κλωνο φυλο ετσι ωστε να βρω επιτελους καποια που μου ταιριαζει για να με ανεχεται/να φυγω εξωτερικο και να βρω μια δουλεια για να βολευτω εκει (κατα προτιμηση Ιαπωνια, αλλα δε θα με χαλαγε και καμια Σουηδια ή οπουδηποτε αλλου αρκει να ειναι καλυτερα απο εδω).
Μουσική μονο, μου αρκει
Μπρόκεν συμφωνώ θα μου άρεσε πολύ να παραμείνω νέα. Αλλά αυτό που χρειάζομαι για να νιώσω χαρούμενη είναι μια αγκαλίτσα. :)
βαριεμαι να μεταφραζω :)
http://www.globalone.tv/group/gratit...rticle%2BTitle
πολυ καλη σελιδα που εχει συγκεντρωσει 21 χαρακτηριστικα διαφορων χαρουμενων ανθρωπων.
οσο για εμενα, χαρουμενο μπορει να με κανει σχεδον παντα οποτε ανακαλυπτω μια τελευταια maltese που δεν ειχα δει στο σακουλακι. χμμ.. τωρα για ολα τα αλλα βλεπουμε
Ωραία σκέψη, όλοι θέλουμε μια αγκαλίτσα, όπως την ονειρευόμαστε. Το λεμε αυτό γιατι νοιωθουμε έντονα την ανάγκη της, μας λείπει, κι αμα κατι μας λείπει τόσο πολύ και τελικά το αποκτησουμε εκεί είναι που νοιώθουμε χαρούμενοι, είναι η πιο ωραία χαρά, σαν αναζωογονηση, λάμπει το πρόσωπο μας απ αυτη. Λέω ότι είναι η πιο ωραία χαρά γιατί έζησα τετοια χαρα σε περιπτωσεις που κυνηγουσα κατι που πολύ το ήθελα και μετα από δυσκολίες το αποκτουσα. Τώρα το να μείνουμε για πάντα νεοι όλοι αυτο θελουμε δυστυχως είναι ανέφικτο, τουλαχιστον πάντα να νοιωθουμε νεοι και να εχουμε τον ενθουσιασμο νεου και να διατηρουμαστε σε φορμα.
....κι ολα αυτα σε ενα σπιτι με μεγαλο κηπο στο λιβαδι και χωρις καμια σκοτουρα.
λίγο κρασί, λίγο θαλασσά και τ αγόρι μου.
βρε Μπολτάκι μου. Τι φοβερά και τρομερά cliches έχει συγκεντρώσει ο τυπάς, δε λέγεται.
Αυτό που συμβαίνει με όλα τα βαθυστόχαστα που κατά καιρούς συγκεντρώνουν "ειδικοί" σε ζητήματα.
Δηλαδή στον κόσμο μου όλα αυτά απλά δεν ισχύουν. Στο δικό σου ισχύουν? Πχ το "we've all seen people who are always happy"
Ναι, άκου τη διαφορά. Εγώ τους λέω ηλίθιους. Αυτός τους λέει τυχερούς και ικανούς. Εναλλακτικά, μπορείς να σκεφτείς τον Γιωργάκη. Που ενώ οι έλληνες αναστενάζουν, αυτός ζει σε μια πατρίδα που βαδίζει στο δρόμο της "απαραίτητης" θυσίας και του μετέπειτα λαμπρού μέλλοντος. λολ
Μετά, respect people for who they are. Τι μου λες. Όλες? Όλους? Ανεξάρτητα από το τι κάνουν και τι ρόλο βαράνε? Τότε τι μας εμποδίζει από το να κρατάμε στη ζωή μας τους πάντες? Η στενότητα χώρου. Ένα. Και εχμ, η πραγματικότητα.
Και κάτι που λέγεται αναγκαστική ΕΠΙΛΟΓΗ μήπως? Ξεδιάλεγμα? Άρα επιλογή μάνι μάνι σημαίνει όχι όλες, όχι όλους. Όσους μας ταιριάζουν. Όσους δένουν τα χνώτα μας. Πώς να το κάνουμε, δε μπορείς να με πείσεις ότι θα δεχτώ έναν ομοφοβικό για παρεάκι μου, ούτε έναν φασίστα, ούτε ούτε ούτε. Όπως φαντάζομαι δε θα με θέλουν για παρέα, ούτε θα με "σέβονται for who I am". Actually I may want to get rid of them for who they are and they may want to bash me for who I am.:P
Το ίδιο ισχύει στο Love Unconditionally. Που καιρό τώρα το ακούω, το διαβάζω, το τρώω στη μάπα και ΠΑΝΤΑ όμως, μένω άφωνη και ντούβρουτζη. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΕΜΕ ρε φίλε τούτο το πράμα που μου προωθείς ως καραμελίτσα διαρκώς. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΓΑΠΗ UNCONDITIONAL. yep, this is the real world. Everything is conditional. Πχ, αγάπα και αυτόν που σε δέρνει. Αγάπα αυτήν που σε κακοποιεί. Αγάπα αυτόν που σε βρίζει και σε ταπεινώνει. Και μετά αν δεν βαρέσεις μπιέλες ή δεν κάνεις κάνα έλκος ΝΑ με το συμπάθειο, έλα να το συζητήσουμε. Δε μπορούν να ισχύουν τόσο βαρύγδουπα, υποκριτικά τσιτάτα. Μόνο για ανελαστικά, φορμαρισμένα πλάσματα. Οι άνθρωποι δεν είμαστε τέτοια πιστεύω, ξεφεύγουμε από ψεύτικους κανόνες που θέλουν να μας φορεθούν κατάσαρκα ενώ η πραγματικότητα δείχνει αλλού και μοιάζει αλλιώτικη.
100% responsible for their own life. Ok, another one. Αν τώρα γίνει ένας σεισμός και μου πέσει ο σοβάς στο κεφάλι, δε θα είμαι 100% ρισπόνσιμπλ πιστεύω γι αυτό. Το ανάλογο σε χιλιάδες άλλες περιπτώσεις. Κάποια άλλα από τα τσιτάτα είχαν και κάποια αλήθεια μέσα τους. Στο γενικό όμως, they suck, no offence.:P
Ποιο πολυ οδηγος απογοητευσης μ φαινεται. και ματαιοδοξιας