Originally Posted by
elirene
Είμαι στο γραφείο και νιώθω χαλια, άπό την τρίτη που γύρισα απο αδεια, εχω κάθε μέρα πονοκεφαλο και καψιμο στο κεφαλι ζαλαδα, σημερα με πιασει κ πολυ δυνατός πόνος στην καρωτίδα κ νιωθω να κλεινει ο λαιμος κ να καιγεται το κεφαλι μου πριν λιγο νομιζα θα χασω τις αισθήσεις μ σηκωθηκα αποτομα κ ετρεξα στην τουαλέτα να πιω νερο κ να ρίξω νερο στο πρόσωπο καθε πρωι απο τοτε που γυρισα ξυπναω με πονοκεφαλο που αρχιζει από πισω και παει κ μπροστα σαν μουδιασμα τωρα ποναω εντονα και αριστερα και δεξια πηρα ενα ζαναξ κ η καρωτιδα ειναι καλύτερα για την καρωτιδα εχω παει στο γιατρο παλια κ ειναι ενα σπανιο συμπτωμα καρωτιδοδυνια που δεν εξηγειται αλλα δεν ειναι επικινδυυνο..γιατι αυτο το χαλι επειδη γύρισα δουλειά? επειδη νιωθω αχρηστη εδω μέσα? επειδη ο μαπμπας μου που τον μισω με αυτες τις φασιστικες τακτικες με κανει να νιωθω αχρηστη? γτ ολο αρρωσταινω?
νιωθω κ ασχημη με μαλλια χαλια, δερμα χλωμο με πορους, δεν κανω τπτ γ τον εαυτο μ, μονο 3 ντουζ τη μερα για να χαλαρωσω με βραστο νερο..
το μονο καλο ειναι οτι εχω φερει το σκυλακι μ απτο νησι κ ανταποκρινεται πολυ καλα στα νεα δεδομενα κανω οτι μπορω για να νιωσει ομορφα κ το βραδυ κοιμομαστε αγκαλια οι 3 με τον φιλο μ ο οποιος κ αυτος δειχνει μια ωραια αλλαγή και υποστήριξη
νομιζω ομως πως αν βλεπω αλλο αυτον τον αχροιο τον πατερα δεν το αντεχω, με αρρωσταινει, τον μισω γτ δεν με καταλαβαινει, τον μισο γτ ειναι ενας χιτλερ στη δουλεια κ εχει ενα παιδι τοσο ευαισθητο που εχει κανει 2 αποπειρες αυτοκτονιας στην εφηβεια κ με τοσα προβληματα υγειας κ ψυχολογιας κ φοβιες κ δεν μ βοηθα..και με ειχε εγκαταλειψει κ απο τα 6 μεχρι τα 12 ουτε χρονια πολλα να μ πει, ουτε στο γαμο του να με καλεσει κ τωρα θελει να μαι κοντα με το παιδι του που το περναω 23 χρονια
μεχει σενα ποστο που δεν κανω τπτ απλα περιμενω να περασουν 8 ωρες κ προσφατα μου ειπε πως αντε να κανεις ενα γαμο να γινω κ παππους γτ δεν εισαι για πολλα 5.01 δεν αφηνεις να παει για να φυγεις απτο γραφειο και τι να κανω ρε φιλε αφου δεν κανω τπτ?γτ πληρωνετε υπερρωριες εδω πέρα? αν ειχα δουλεια να κατσω νιωθω φυλακισμενη σενα γραφειο οπου δεν κανω τπτ κ στις 5 θελω να φυγω τρεχοντας..στις αρχες γκρινιαζα συνεχεια γιαυτο με αποτελεσμα να ρθω σε ρηξη με τον διευθυντη μ τωρα δεν μιλαω για να τα παω καλα με τους συναδελφους, οι φοβιες με κατακλήζουν κυριως γτην υγεια, τα ταξιδια και τη μοναξια αφόρητη η ζωή κ η οικονομική κριση μας κανει να ζουμε σαν φτωχοι ελειπα 12 μερες κ πηγα σουπερ μαρκετ κ με επιασε η καρδια μου, στη δουλεια φερνω 1 τοστ, ταπερ με φρουτοσαλατα κ ενα βαζακι καφε με ζαχαρη να τον φτιαχνω στην τουαλετα για να μην ξοδευω
σπουδασα ψυχολογια αχρηστες σπουδες ουτε καν ψυχολογικα δεν με βοηθησαν μπορει και να χειροτερεψα, τωρα μπηκα στο ανοικτο στον ελληνικο πολιτισμο με αρεσει πολυ αλλα αχρηστες θα ναι κ αυτες αν φαληρησει η εταιρεια ουτε χρησιμες σπουδες θα χω ουτε εμπειρια ειμαι ενα ατομο που σερνεται ουτως η αλλως..
τα σωματικα συμπτωματα ειναι το καμπανακι μ οτι δεν ειμαι καλα ψυχολογικα, μια τα στομαχια, μετα τα εντερα, τωρα το κεφαλι κ η καρωτιδα..δεν νιωθω ποτε καλα
εχω βαρεθει
