Κάλλιο το προλαμβάνειν παρά το θεραπεύειν...

Σήμερα στην ιατρική γίνονται πάρα πολλά πράγματα στον τομέα της πρόληψης.

Από προγεννητικούς ελέγχους, εμβόλια, καρδιογραφήματα, τεστ κόπωσης, τεστ παπ, μαστογραφίες, μέτρηση της αρτηριακής πίεσης, ζάχαρο, χοληστερίνη και μία ατέλειωτη λίστα από αμέτρητες άλλες εξετάσεις που γίνονται προληπτικά ανάλογα με την ηλικία…

Στο τομέα της ψυχικής υγείας τι γίνεται?
Σκεφτήκατε ποτέ το γεγονός ότι μία απλή κουβέντα θα μπορούσε να αναδείξει βαθύτερα προβλήματα τα οποία αργότερα να οδηγήσουν σε αγχώδεις διαταραχές, κατάθλιψη, κρίσεις πανικού?

Δεδομένου ότι και στον τομέα της ψυχικής υγείας ισχύει ότι όσο νωρίτερα ζητήσεις θεραπεία τόσο πιο εύκολα αντιμετωπίζεται το πρόβλημά σου, γιατί δεν έχουμε μπει στην λογική να εξεταζόμαστε προληπτικά κυρίως στην εφηβική και μεταεφηβική ηλικία που παρουσιάζονται οι περισσότερες ψυχολογικές ασθένειες?

Με αφορμή αυτή τη ρήση του Ιπποκράτη, πιστεύω ότι σίγουρα υπάρχουν μεθοδοι αξιολόγησης της ψυχικής κατάστασης και αυτό πρέπει να εφαρμόζεται από μικρή ηλικία. Ομως ελληνική κοινωνία δεν είναι ακόμα έτοιμη να δεχθεί να εντάξει τέτοιες διαδικασίες στο κοινωνικό γίγνεσθαι και να αναγνωρίζει ψυχικά προβλήματα εν τη γενέσει τους. Πολυ καλο το post σου Μιχάλη και επίκαιρο. Πιστεύω ότι όλοι πρέπει να πορβληματισθούμε προς την κατέυθυνση της πρόληψης.

Σωστός ο προβληματισμός σου Μιχάλη μου..........αλλά λες άραγε να έχουμε ήδη εδώ κάποιον φορέα πρόληψης ψυχικής υγείας και να μην του έχουν δωθεί σχετικά κονδύλια υποστήριξης?
Αναρωτιέμαι.............:o

Άλλωστε δεν θα είναι και ο πρώτος στην Ελλάδα που δεν θα υποστηρίζεται απο δημόσια κονδύλια........για να λειτουργήσει..........

Θα έπρεπε να ήταν υπεράνω όλων αυτών των προκαταλήψεων η κοινωνία μας και πραγματικά δεν βρίσκω τον λόγο για αντίδραση σε τέτοια tests.

Τι κακό θα έκανε λοιπόν αν βρίσκανε ότι ένα παιδί παρουσιάζει συμπτώματα κατάθλιψης/πανικού/ψύχωσης; Μόνο καλό θα έκανε γιατί αμέσως θα προλαμβανόταν και θα άρχιζε άμεσα η θεραπεία.

Σίγουρα θα υπάρχουν μικρές κοινωνίες που θα αντιδρούσαν όπως καίριο παράδειγμα είναι το χωριό που φέρεται πως βιάστηκε η 16χρονη μαθήτρια.

Άκουσα κάπου σε ένα ρεπορτάζ στις ειδήσεις:

Ένας στους πέντε έφηβους θα παρουσιάσει ψυχολογικές διαταραχές!

Και αναρωτιέμαι: Τι γίνεται στα πιο προηγμένα κράτη όσον αφορά τον τομέα της πρόληψης?

Υπάρχει κάποιος που γνωρίζει?

Πως μπορούμε να βοηθήσουμε αυτά τα τα παιδιά να μη βιώσουν αυτά που ζήσαμε εμείς?