Χημική παράνοια & έμμεσες απειλές να μην μιλάω
Λοιπόν σήμερα είχα οπτική παραίσθηση για πρώτη φορά στη ζωή μου! Εδώ και εβδομάδες άκουγα πράγματα όπως το να φωνάζουν το όνομα μου, να ρωτάει κάποιος η κάποια νομίζω "ποιός είναι" και άλλα τέτοια ωραία. Η λογική μου λέει ότι οι φωνές είναι η φωνές από το παρελθόν, τραυματικά βιώματα, η ότι μου δίνουν έκστασυ η κάτι αντίστοιχο η ότι έχει έρθει μόνιμη βλάβη για μένα και πρέπει να αποχαιρετήσω τη ζωή σύντομα πριν με κλείσουν όλοι οι αγαπημένοι μου συνάνθρωποι στο δαφνί.
Εσείς το έχετε πάθει αυτό ποτέ; Δεν θυμάμαι αν άρχισα να ακούω φωνές πριν η μετά την απόπειρα να πέσω στο κενό. Κρίμα που δεν θα έχω μέλλον στη ζωή μου αλλά δεν έχω αποφασίσει ακόμα πως να αντιδράσω. Θα ειδώ... προσδπαθώ να είμαι ψύχραιμος με την κατάσταση. Σήγμερα δεν πήρα φάρμακο και είδα οπτική παράισθηση για πρώτη φορά! Χαχα για ένα δευτερόλεπτο είδα πως το χέρι μου ήταν μαύρο καφέ σαν σαπισμένο ..κάτι τέτοιο. Απαντήστε μου παρακαλώ. Δεν αστειεύομαι.