Δεν ξέρω τι τίτλο να βάλω...

Βασικά δεν ήξερα καν σε ποια ενότητα ταιριάζει να το βάλω αλλά νομίζω ότι ταιριάζει περισσότερο εδώ...και δεν ξέρω καν γιατί το βάζω τώρα αυτό το θέμα εκτός από μια προσπάθεια μήπως και νιώσω λίγο καλύτερα και ξαλαφρώσω από όλα αυτά που νιώθω...και δεν ξέρω αν θα βγει και νόημα μιας και θα μιλήσω μόνο για συναισθήματα που όπως είναι φυσικό δεν είναι σε θέση οι άλλοι να τα καταλάβουν γιατί δεν τα νιώθουν...
Κι ούτε ξέρω τι ακριβώς να γράψω...το μόνο που θέλω να γράψω τώρα είναι ότι είναι τουλάχιστον 2 μέρες που κλαίω σχεδόν ασταμάτητα και δεν αντέχω άλλο να υποφέρω και δεν ξέρω τι να κάνω πια, ξέρω μόνο ότι δεν αντέχω άλλο. Ξέρετε τί είναι μια ολόκληρη μέρα να κλαίς και να νιώθεις πόνο μέσα σου; Εγώ δεν μπορώ να τον αντέξω άλλο...είναι πάρα πολλές οι ώρες, πόσο να αντέξω και πόση υπομονή να κάνω πια;;; Δεν μπορώ άλλο...

εγινε κατι που σε εκανε να στεναχωρεθεις? :(

παιρνεις καποια αγωγη; πχ καποιο αντικαταθλιπτικο;

εδω ειναι δυο λινκς που ισως να τα βρεις βοηθητικα!

http://www.megatv.com/ygeia/default....pubid=28127863

http://www.psyche.gr/suicide.htm

Quote:

---

Originally Posted by Hara_

εγινε κατι που σε εκανε να στεναχωρεθεις? :(

---

Ναι, έγινε :( Κι αυτός είναι ο λόγος που με έφτασε σ' αυτό το σημείο...όχι ότι πριν ήμουν καλά αλλά τώρα το ποτήρι ξεχείλισε και δεν αντέχω άλλο!!!!

τι έπαθες? :(
προσπαθησε να σκεφτεσαι θετικα και να χαλαρωνεις..
:(

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

εδω ειναι δυο λινκς που ισως να τα βρεις βοηθητικα!

http://www.megatv.com/ygeia/default....pubid=28127863

http://www.psyche.gr/suicide.htm

---

Ναι, παίρνω Lou αλλά αυτές τις μέρες δεν με βοηθάνε καθόλου και ούτε καν τα ηρεμιστικά κι ας έχω πλακωθεί σ' αυτά...δεν σταματάω να πονάω...

Όσο για τα λινκς που μου έδωσες σ' αυτά τα κομμάτια αναγνωρίζω τον εαυτό μου:

"Αυτός που πραγματικά επιδιώκει να αυτοκτονήσει είναι βέβαιος ότι είναι εγκλωβισμένος σε ένα αδιέξοδο από το οποίο δεν πρόκειται να ξεφύγει. Τις περισσότερες φορές πάσχει από κλινική κατάθλιψη και δεν έχει τη δυνατότητα να χαρεί ή να απολαύσει κάτι. Θεωρεί ότι έχει εξετάσει όλες τις πρακτικές δυνατότητες εξόδου από την οδύνη χωρίς αποτέλεσμα. Πιστεύει ότι η αυτοκτονία είναι ο μόνος τρόπος για να σταματήσει να υποφέρει και κουβαλάει μέσα του αυτή τη βεβαιότητα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Η αυτοκτονία φαίνεται στα μάτια του σαν μοναδική δυνατότητα λύτρωσης από την οδύνη, σαν μια πράξη βίαιης εξόδου από τον ασταμάτητο ψυχικό πόνο."

Καθώς και σε κάποιες από τις ενδείξεις αλλά αυτό που είναι σίγουρο είναι ότι όντως βλέπω πια τον θάνατο σαν τη μόνη λύτρωση για μένα τώρα πια...

Quote:

---

Originally Posted by Hara_

τι έπαθες? :(
προσπαθησε να σκεφτεσαι θετικα και να χαλαρωνεις..
:(

---

Πληγώθηκα πολύ από κάποιον, δεν είμαι τώρα σε θέση να μιλήσω περισσότερο γι' αυτό...και δεν μπορώ να σκεφτώ καθόλου θετικά ούτε να χαλαρώσω, έχω πράγματα με τα οποία θα το πετύχαινα αυτό (τη χαλάρωση) αλλά δεν θέλω να ασχοληθώ καθόλου, τα έχω αφήσει να κάθονται...

Μην το βάζεις κάτω.
Να προσπαθείς για τον εαυτό σου για να νιώθεις καλύτερα!

Βρε κυκνάκι αν δεν μιλήσεις γι' αυτό, πως θα μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε; Το λέω αυτό με αφορμή το γεγονός ότι σε κανένα από τα ποστ σου (τουλάχιστον αυτά που έχω διαβάσει εγώ) δεν διευκρινίζεις τι έχεις. Κάνε μια προσπάθεια ν' ανοιχτείς. Θα σε βοηθήσει. :)

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Βρε κυκνάκι αν δεν μιλήσεις γι' αυτό, πως θα μπορέσουμε να σε βοηθήσουμε; Το λέω αυτό με αφορμή το γεγονός ότι σε κανένα από τα ποστ σου (τουλάχιστον αυτά που έχω διαβάσει εγώ) δεν διευκρινίζεις τι έχεις. Κάνε μια προσπάθεια ν' ανοιχτείς. Θα σε βοηθήσει. :)

---

Σήμερα είμαι λίιιιγο καλύτερα γιατί έγινε κάτι θετικό σε σχέση μ' αυτό που με έκανε έτσι χάλια χθες...μίλησα μ' αυτό το άτομο και νομίζω ότι κάτι διορθώθηκε...είχα στεναχωρεθεί πάρα πολύ γιατί τσακωθήκαμε και κόψαμε επαφές κι εγώ ήμουν χάλια και συνέχεια έκλαιγα :( Πραγματικά, δεν σας κάνω πλάκα. Ειδικά από το Σάββατο όλο έκλαιγα και την Κυριακή τα ίδια, συνέχεια, όλη μέρα, κλεισμένη στο δωμάτιο μου και να κλαίω εκτός από δυωρο που βγήκα έξω με τον αδελφό μου...
Όσο για τι άλλο έχω, πώς και δεν έχω πει τι έχω τζιπσι; Δεν θυμάσαι στο άλλο θέμα με τον πατέρα μιας κοπέλας τί σου είπα; Πάνε διάβασε το διάλογο μας και θα καταλάβεις/θυμηθείς...
Πάντως ακόμα κι αν νιώθω λίγο καλύτερα όπως είπα, νιώθω ακόμα σοκαρισμένη και φοβισμένη, αυτή τη στιγμή νιώθω φόβο...πραγματικά...και θέλω πάλι να κλάψω... :(

To να κλαις σε ανακουφίζει, όσο νιώθεις ότι σου κάνει καλό να κλαις χωρίς ενοχές. Μην σου κάνει εντύπωση αυτό που λέω. Τι αγωγή σου έχουν χορηγήσει; Πως και δεν σταματάει το κλάμα με την αγωγή; Όσο για το άλλο θέμα, ναι θυμάμαι. Αυτό που σ' έκανε να στεναχωρεθείς πολύ πριν από χρόνια και δεν μπορείς να το ξεπεράσεις. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό αλλά ελπίζω με την ψυχοθεραπεία να το ξεπεράσεις. Πόσα χρόνια συνολικά κάνεις ψυχοθεραπεία;


Ειλικρινά, στεναχωριέμαι γι' αυτό που σου συμβαίνει αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να σε βοηθήσω. :(
Πες μου έναν τρόπο και θα το κάνω. :)

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

To να κλαις σε ανακουφίζει, όσο νιώθεις ότι σου κάνει καλό να κλαις χωρίς ενοχές. Μην σου κάνει εντύπωση αυτό που λέω. Τι αγωγή σου έχουν χορηγήσει; Πως και δεν σταματάει το κλάμα με την αγωγή; Όσο για το άλλο θέμα, ναι θυμάμαι. Αυτό που σ' έκανε να στεναχωρεθείς πολύ πριν από χρόνια και δεν μπορείς να το ξεπεράσεις. Δεν ξέρω τι ακριβώς ήταν αυτό αλλά ελπίζω με την ψυχοθεραπεία να το ξεπεράσεις. Πόσα χρόνια συνολικά κάνεις ψυχοθεραπεία;


Ειλικρινά, στεναχωριέμαι γι' αυτό που σου συμβαίνει αλλά δεν ξέρω πως αλλιώς να σε βοηθήσω. :(
Πες μου έναν τρόπο και θα το κάνω. :)

---

Τόσο πολύ κλάμα σε συνδυασμό με μεγάλο ψυχικό πόνο τελικά σε εξαντλεί, δεν σε ανακουφίζει... αντικαταθλιπτικά παίρνω...
Δεν ξέρω, μάλλον δεν σταματάει γιατί μάζεψα πολλά μέσα μου και δεν αντέχω άλλο πια! Όσο για το άλλο το είχα πει όσα πιο ξεκάθαρα μπορούσα...αλλά δεν πρόκειται να το ξεπεράσω, κάνω πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία και δεν τα κατάφερα δυστυχώς...
Δεν ξέρω πως μπορείς να με βοηθήσεις αλλά σ' ευχαριστώ για την πρόθεση :o Εγώ χρειάζομαι να νιώσω ασφάλεια με κάποιο τρόπο, αν νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις αυτό ευχαρίστως! Θέλω να νιώθω ασφαλής...
Επίσης, απόψε φοβάμαι το θάνατο γιατί χθες πέθανε κάποιος και τώρα εδώ είναι η αδελφή του για απόψε κι εγώ φοβάμαι με την παρουσία της γιατί μου θυμίζει θάνατο, σαν να είναι κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος ο Χάρος στο σπίτι μου μέσα στη νύχτα... :(

απο οτι καταλαβα κανεις ψχθ ,και εισαι σε φαρμακευτικη ,, αλλαξε ματια ,κανενας δεν μπορει να σε βοηθησει αν εσυ δεν μπορεσεις να δεις αλλιως τη ζωη Δεν σε ξερω ,αλλα δεν αναρωτιεσαι εσθ?? τι κανω ολα αυτα τα χρονια με φαρμακα ,και με ψχλ βοηθεια??

Quote:

---

Originally Posted by Κύκνος

Τόσο πολύ κλάμα σε συνδυασμό με μεγάλο ψυχικό πόνο τελικά σε εξαντλεί, δεν σε ανακουφίζει... αντικαταθλιπτικά παίρνω...
Δεν ξέρω, μάλλον δεν σταματάει γιατί μάζεψα πολλά μέσα μου και δεν αντέχω άλλο πια! Όσο για το άλλο το είχα πει όσα πιο ξεκάθαρα μπορούσα...αλλά δεν πρόκειται να το ξεπεράσω, κάνω πολλά χρόνια ψυχοθεραπεία και δεν τα κατάφερα δυστυχώς...
Δεν ξέρω πως μπορείς να με βοηθήσεις αλλά σ' ευχαριστώ για την πρόθεση :o Εγώ χρειάζομαι να νιώσω ασφάλεια με κάποιο τρόπο, αν νομίζεις ότι μπορείς να το κάνεις αυτό ευχαρίστως! Θέλω να νιώθω ασφαλής...
Επίσης, απόψε φοβάμαι το θάνατο γιατί χθες πέθανε κάποιος και τώρα εδώ είναι η αδελφή του για απόψε κι εγώ φοβάμαι με την παρουσία της γιατί μου θυμίζει θάνατο, σαν να είναι κατά κάποιο τρόπο ο ίδιος ο Χάρος στο σπίτι μου μέσα στη νύχτα... :(

---

Και κάθε φορά που βγαίνω από το δωμάτιο μου φαίνεται ότι μυρίζει λιβάνι στο σαλόνι που κοιμάται αυτή... :( Δεν με βλέπω να κοιμάμαι απόψε...