Θέλω να ρωτήσω αν έχει καταφέρει κάποιος από εσάς να διακόψει την εφόρου ζωής αγωγή του και να καταφέρει να επιβιώσει μόνος, μακρυά από γονείς και οικονομικά ανεξάρτητος. Μιλάω για αγωγές όπως αυτές στις ψυχώσεις και τις βαριές καταθλίψεις, μιας και στους άντρες δεν είναι τόσο συχνές οι διαταραχές αυτές. Λένε μάλιστα πως η κατάθλιψη είναι πιο συχνή στις γυναίκες αφού ο οργανισμός είναι πιο αδύναμος, χωρίς παρεξήγηση.
Πιστεύετε ότι τα ψυχολογικά προβλήματα κρύβουν από πίσω οικονομικά προβλήματα και προβλήματα κοινωνικότητας αποδοχής απομόνωσης (ισχύει το ότι όποιος κρύβεται από τον ήλιο παθαίνει κατάθλιψη;); Εσάς πως σας έτυχε το πρόβλημα; Από νωρίς η ξαφνικά;
Έπαιρνα φάρμακο για την ψύχωση για έξι χρόνια περίπου, όταν πριν κάποιους μήνες το σταμάτησα παραλίγο να την πατήσω άσχημα. Τώρα είμαι με κάτι πιο ελαφρύ, έχουν επανέλθει οι σεξουαλικές μου ορμές αλλά αρκετές φορές πέφτω και όχι σεξ ούτε να μιλήσω δεν έχω όρεξη. Σε ακόμα χειρότερες φάσεις οι εμπειρίες μου είναι πολύ δυσάρεστες.
Είναι λεπτές οι ισσοροπίες μεταξύ υγιούς και αρρώστου πιστεύω καθώς και πόσο δένει κάποιος σαν προσωπικότητα σε μια περιοχή. Αν δηλαδή μπορεί κάποιος να εξελιχθεί και με ποια βοήθεια;
Είμαι αρκετά ευαίσθητος άνθρωπος κι ας είμαι λίγο άγριος πολλές φορές ίσως από στέρηση.
Είμαι επίσης πολύ στεναχωρμένος γιατί με λυπάται ακόμα και η μάνα μου. Δυστυχώς πιστεύω πως δεν έχω κανένα μέλλον. Δεν μοιάζω για την ηλικία μου αλλά σαν έφηβος άλλες φορές κανονικά, δεν καταλαβαίνω αν είναι κάποια διαταραχή στη προσωπικότητα, αστάθεια η κάτι άλλο.. νιώθω σαν να ζώ απομονωμένος.
http://www.youtube.com/watch?v=XMbvcp480Y4