τασεις αυτοκαταστροφης

καλησπερα και συγγνωμη αλλα δεν ειμαι σιγουρη οτι η κατηγορια καταθλιψη ειναι η καταλληλοτερη για αυτο το θεμα αλλα σας το γραφω γιατι με προβληματιζει πολυ και γιατι εψαξα και δεν υπαρχει αλλη παρομοια αναφορα.Καθε μα καθε φορα που μου συμβαινει κατι ασχημο ή περισοτερο με ριχνουν οι αλλοι προσπαθοντας καθημερινα να μου ρουφηξουν σαν μεγαλες τερατωδεις αποκρουστικες σκουπες και την τελευταια σταγονα αισιοδοξιας και δυναμης,τοτε με πιανουν τασεις αυτοκαταστροφης.Θελω να κανω κατι κακο στον εαυτο μου,να παρω ακυρα χαπια,να κριωσω και να ανεβασω πυρετο,ή να τους σκοτώσω ολους να εχω τυψεις για παντα.Αυτες οι σκεψεις ειναι σαν να με καθυσηχαζουν καπως.Το ξερω οτι οι περισοτεροι θα σκευτεστε οτι ειμαι χαζη,κακομαθημενη και δεν εκτιμαω την υγεια μου.Αλλα αμα μπορειτε να με βοηθεισετε,δειτε περα απο αυτο.Το να υπαρχω σαν μηχανη παραγωγης για μενα δεν ειναι αρκετο και νομιζω με εχει οδηγησει σε αυτη την παραλογη παρηγορια...

Η καλύτερη εκδίκηση είναι να περνάς καλά ακόμα και σε κατάσταση μοναχική. Βάλε τη μουσική δυνατά τραγούδα και άσε το κύμα ηλιθιότητας να σωπάσει γηα λίγο.

Καταλαβαινω ακριβως τι λες..κανω το ιδιο...ειναι ισως σαν να προσπαθουμε να τιμωρησουμε τους αλλους για οτι μας εκαναν..να νιωσουν ασχημα..ομως κακο στον εαυτο μας κανουμε...
Κανε αυτο που ειπε ο instant..ισως βοηθησει..

Kortha σε καταλαβαινω κ εμενα μου ρχονται συχνα σκεψεις αυτοτιμωριας ξαπλωνω ας πουμε το βραδυ κ σκεφτομαι οτι θα ηθελα να ημουν εξω στην παγωνια οπως οι αστεγοι κ να ξεπαγιαζα κ διαφορα τετοια ομως η αυτομομφη δεν βοηθαει ουτε ισχυει αν πιστευουμε οτι μας αξιζει που παθαινουμε κατι

Σε νιώθω..

κι εγω βασανιζομαι απο σκεψεις αυτοκαταστροφης σχεδον καθημερινα θα ελεγα. μεχρι προχτες πχ μου ειχε κολλησει η ιδεα πως θα ηταν αμα ξεριζωνα τα χερια και προσθετα λεπιδες ή σπαθια. σημερα μου ηρθε πως ενα πρωι θα σηκωθω να παω στη κουζινα κι αντι για καφε θα παρω ενα μαχαιρι να το μπηξω στο λαιμο και να το συρω μεχρι την αλλη πλευρα. κι αλλα διαφορα, αλλα σημασια εχει να παραμενουν απλα σκεψεις. αν και καλως ή κακως εγω περσυ τα χριστουγεννα απ'τη καταθλιψη ειχα γρατζουνισει το χερι μου, και πριν λιγο καιρο ξεσπουσα και στο κεφαλι μου στα μαλλια, πλεον δεν ασχολουμαι ουτε καν ξυριζομαι.

Όπως έγραψα και σε ένα δικό μου κείμενο,να είσαι δυνατή!!!και γω αυτο προσπαθώ..και να ξέρεις δεν είσαι η μονη που σκέφτεσαι έτσι.. :)

Καλή βδομάδα σε όλους μας. Κortha μου είσαι καλό κι ευαίσθητο παιδί κι αυτό σημαίνει, ότι σίγουρα δεν θα πραγματοποιούσες καμμιά από τις ακραίες σκέψεις σου, που λίγο-πολύ όλοι μας στα δύσκολα.. κάνουμε. Αυτό που νομίζω εγώ πως έχει σημασία δεν είναι τι μας κάνουν οι άλλοι, αλλά τι εμείς επιτρέπουμε στους άλλους να μας κάνουν! Αν βάζουμε όρια και δεν παραχωρούμε χωρίς να το θέλουμε από το δικό μας έδαφος στον άλλον, τότε και δεν μας "ρουφάει" ενέργεια, αλλά το πιο σημαντικό είναι, ότι μας σέβεται κιόλας και αυτός και όλοι οι υπόλοιποι. Όσο για τα άσχημα που μας συμβαίνουν, η εμπειρία-όσο κι αν είναι σκληρή κάποιες φορές-μας δείχνει ότι συμβαίνουν για να μάθουμε...

Ν' αλλάξετε παρέες.... δε χρειαζόμαστε φίλους που μας σπρώχνουν παρακάτω από εκεί που είμαστε.... α!

IRENEMARINA μου δεν είναι πάντα θέμα παρέας ή φίλων, μπορεί να είναι και θέμα συνεργατών, ακόμα και στενών συγγενών π.χ. αδελφών, γονιών. Μπορούμε ν' απομονωθούμε απ' όλους ή να τους απομονώσουμε όλους; Όρια και διεκδίκηση είναι η λύση κατά την άποψή μου και βέβαια και επιλογών, όταν παρά τις προσπάθειες μας, μας ματαιώνουν συνέχεια

καλη εβδομαδα και σε σενα μαρκελα και σε ολους,και ναι εχεις δικιο.Παρεπιπτοντως διαβασα ξατι που ειχε πει ο will smith :

“Throughout life people will make you mad, disrespect you and treat you bad. Let God deal with the things they do, cause hate in your heart will consume you too.”

Το εχω αποδεχτει οτι θα συμβαινει πλεον αυτο και η αμυνα μου ειναι μονο να προσπαθησω μην το αφηνω να με επηρεασει μεσα μου,δεν εχω αλλη δυναμη για να ψαξω τι φταιει που εχει παρει αυτη την καταληξη ο κοσμος.Instant εχω δοκιμασει τη λυση σου και πιανει οντως (θα την δοκιμαζω συχνοτερα),αλλη απο την αλλη λογω χαρακτηρα δεν μπορω να αδιαφορησω και να χαλαρωσω για πολυ.Αυτη η στενοχωρια με φθειρει..
Το ξερω παιδια οτι δεν ειμαι η μονη που νιωθει ετσι,δυστυχως ομως τις περισοτερες φορες το περναμε μονοι..και σε εκεινο το σημειο ερχονται και αυτες οι σκεψεις που ανεφερα.Σαν να θελω να εκδικηθω τον κοσμο,να τους κανω ολους να νιωσουν λιγο τυψεις που εξαιτιας τους ο κοσμος δεν ειναι πια βιωσιμος..

Πόσο δίκιο έχεις για όλα! Ναι, όταν περνάμε κάτι μόνοι μας, ό,τι και να μας λένε οι άλλοι, ακόμα ό,τι και να λέμε κι εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας είναι δύσκολο.. Και τότε είναι ανθρώπινο και να λυγίσουμε και να κάνουμε σκέψεις τέτοιες, που σ' άλλες στιγμές ίσως, δεν θα τις κάναμε. Έχεις απόλυτο δίκιο ακόμα, γιατί πράγματι μας έφτιαξαν έναν κόσμο, όπου νιώθουμε ότι δεν έχουμε πια θέση κι ότι ο αγώνας για την επιβίωση είναι άνισος. Όμως τώρα είναι η πρόκληση και θα το παλέψουμε, γιατί αν αυτοί που ευθύνονται δεν αξίζουν, εμείς και αξίζουμε και έχουμε το δικαίωμα σε μια ζωή καλύτερη!

Καλησπερα φιλη kartha!Θα ηθελα καταρχην να χαλαρωσεις και να ηρεμησεις!Δεν υπαρχει λογος να κανεις δυσαρεστες σκεψεις στο μυαλο σου οσο διακρινεις οτι υπαρχουν ανθρωποι ακομα και μεσα στο φορουμ που θελουν να βοηθησουν και να προαγουν την επικοινωνια!
Πες μας καταρχην οταν λες τασεις αυτοκαταστροφης εννοεις την τιμωρια η να κανεις μη ανατρεψιμο κακο στον εαυτο σου?!Τετοιες Σκεψεις παρεκλινουν σε μειζων καταθλιψη η οποια ειναι ευκολα ανατρεψιμη!Παρ' ολα αυτα θα σου συνηστουσα να επισκευτεις και αμεσα αν θελεις εναν ψυχιατρο-ψυχολογο ο οποιος θα σου δωσει επιβεβαιωμενες αποψεις και θα σε βοηθησει πραγματικα!Εδω στο φορουμ δεν τα ξερουμε και ολα..!:) Θα ηθελες να μας πεις παντος αυτα τα περιστατικα που συναιβησαν στην ζωη σου και σε ωθησαν να κανεις αυτες τις σκεψεις?

σε ευχαριστω φιλε για τις προτασεις,αλλα εχω αποριψει την ιδεα του ψυχολογου γιατι δεν θα ηθελα καποιον να με βοηθησει μονο σε επιστημονικο επιπεδο με χρηματικο αντιτιμο,χωρις να σνομπαρω την επιστημη φυσικα γιατι κ εγω σκοπευω να σπουδασω ψυχολογια.Ισως το αντιτιμο με προκαταβαλει αρνητικα γιατι με παραπεμπει σε απροσωπες πελατιακες σχεσεις,ενω αυτη η υποθεση εχει μεγαλη ευαισθησια για μενα.Προσπαθω να βοηθησω και να βοηθηθω με διαφορους τροπους κυριως με ενδοσκοπηση,βιβλια και παρ'ολο που ξερω οτι δεν απευθυνομαι σε ειδικους εδω,χαιρομαι πολυ που επικοινωνω και ανταλλασω προτασεις.Και τα περισοτερα απο αυτα που λεμε εδω μου βγαινουν σε καλο.
Οσο για τις σκεψεις μου,ειναι αποτελεσμα του χαρακτηρα μου και ασχημων γεγονοτων που συμβαινουν σε ολους μας και ισως κατι παραπανω ,ή ίσως κατι πιο ιδιαιτερο,που δεν εχει καποιο νοημα να πω.Και μονο η αισθηση αλληλεγγυης που εχει αυτο το site ,με υποστηριζει χωρις να πω κατι.
Εννοουσα όλων των τυπων αποπειρες αυτοτιμωριας,απο το πιο απλο μεχρι το πιο σοβαρο.Και ναι τα εχω κανει ολα αυτα και εχω περασει κ αυτες τις απαισιες περιοδους μεγαλης καταθλιψης αλλα τωρα χαρι σε τεσερα συστατικα-που λεει και ο χορχε μπουκαι- την απλοτητα,αληθεια,αγαπη και εργασια,προσπαθω και εγω σιγα σιγα να συμφιλιωθω με τις σκεψεις μου και μαζευω τα κομματια μου.Οπως λεει και η μαρκελα ,αξίζουμε και έχουμε το δικαίωμα σε μια ζωή καλύτερη!

Kortha

Δε θελω να γραψω στο φορουμ γιατι δεν προλαβαινω! και δε μπορω να σου στειλω μυνημα,δε ξερω γιατι,μαλλον το εχεις απενεργοποιησει! παντως περναμε σχεδον ιδια φαση και εχουμε βρει και περομοιο τροπο να το αντιμετωπιζουμε! Αν θες μπορω να σου πω πολλα κολπα,να μου πεις κι εσυ. Αν γουσταρεις στειλε εσυ μυνημα.