ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ & ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ!

ΕΧΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΕΞΑΜΗΝΟ ΚΑΙ ΕΧΩ ΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΠΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΟΤΕ.

ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΠΟΤΕ ΟΠΩΣ ΗΜΟΥΝ.

ΞΕΚΙΝΗΣΑ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΔΩ ΚΑΙ 5 ΜΗΝΕΣ ΑΛΛΑ ΜΕΧΡΙ ΣΤΙΓΜΗΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΔΕΙ ΚΑΜΙΑ ΒΕΛΤΙΩΣΗ.

ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΕΧΕΙ ΒΟΗΘΗΣΕΙ Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ? Η' ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΜΙΑ ΕΛΠΙΔΑ???

ΑΛΛΑ ΦΑΡΜΑΚΑ (ΚΛΑΣΣΙΚΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ) ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΑΡΕΙ ΠΟΤΕ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΦΟΒΑΜΑΙ ΝΑ ΠΑΡΩ (ΙΣΩΣ ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΑ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΠΛΕΞΩ ΣΕ ΕΝΑΝ ΑΛΛΟ ΦΑΥΛΟ ΚΥΚΛΟ).

ΑΠΕΝΑΝΤΙΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ ΕΧΩ ΑΚΟΥΣΕΙ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΒΟΗΘΗΘΕΙ ΠΟΛΛΟΙ-ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ ΚΑΙ ΕΓΩ???

PLEASE HELP!

KATIA

Κατια καλωσορισες :)
Εγω ειχα μια εμπειρια με την ομοιοπαθητικη.Τη δοκιμασα σα θεραπεια για κατασταση ιδια με τη δικη σου αλλα, χωρις να θελω να σε απογοητευσω, δεν ειχα κανενα αποτελεσμα...
Βεβαια αυτο συνεβη σε μενα, εσενα ισως σε βοηθησει.
Αναγκαστηκα, παρα τις αντιρρησεις μου, να στραφω στην κλασσικη ιατρικη, η οποια βοηθησε σαφως περισσοτερο απο την ομοιοπαθητικη.

Οπως ανεφερα και παραπανω ομως, μιλω αποκλειστικα για μενα και αυτα που λεω δεν ειναι απαραιτητο να ισχυουν και για τον υπολοιπο κοσμο.

Φιλικα,
Λενα

ΛΕΝΑ,

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΓΙΑ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΣ ΠΑΡΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΦΑΡΜΑΚΑ.

ΑΣΕ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΤΟΣΟ ΑΔΥΝΑΜΗ ΣΑΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΠΟΥ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΕΘΙΣΤΩ ΣΕ ΑΥΤΑ.

ΕΣΥ ΞΕΠΕΡΑΣΕΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΟΥ?

ΚΑΤΙΑ

Αργησα πολυ να το αντιμετωπισω. Βλεπεις ουτε κι εγω δεν ηθελα τα φαρμακα και ειχα τους ιδιους ενδυασμους με σενα. Το θεμα ειναι πως σαφως τα φαρμακα δεν ειναι αγγελικες ουσιες αλλα τελικα αποδεχτηκα, μετα απο κοπους και βασανα, πως για μενα, αυτος ηταν ο τροπος για να το αντιμετωπισω.
Οπως σου ειπα, ξοδεψα πολυτιμο χρονο με εναλλακτικες θεραπειες κι ετσι το προβλημα μου προχωρησε αρκετα.
Δυστυχως αυτες οι καταστασεις θελουν αμεση αντιδραση. Οσο πιο γρηγορα στραφεις στο σωστο για σενα δρομο, τοσο μειωνονται οι πιθανοτητες να ταλαιπωρεισαι δια βιου.
εμενα λοιπον η κατασταση ειναι πλεον χρονια και κατα καιρους επανεμφανιζεται. Απλα το παλευω. Η τουλαχιστον προσπαθω :)

Κατια,
η διαταραχή πανικού είναι μια ψυχολογική διαταραχή και σαν τέτοια χρειάζεται πρώτιστα ψυχοθεραπευτική αντιμετώπιση. Κάποιες φορές, βοηθάει ένας συνδυασμός ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπείας, αν και στη διαταραχή πανικού, σπάνια είναι αναγκαίος αυτός ο συνδυασμός.

Πλεονέκτηματα φαρμακοθεραπείας: δρα πιο άμεσα μιας και πρόκειται για μια χημεία που εισέρχεται στον οργανισμό σου, οπότε θέλοντας ή μη, θα καταλαγιάσει την ένταση που βιώνεις.

Μειονεκτήματα: το πρόβλημα συνήθως κουκουλώνεται, μιας και το σύστημα σκέψης, τα βαθύτερα ψυχικά αίτια, παραμένουν ανέγγιχτα.
Πιθανή συνέπεια είναι, μακροπρόθεσμα, μετά δηλαδή τη λήξη της θεραπείας, οι κρίσεις πανικού να επανέλθουν.

Ψυχοθεραπείας μειονεκτήματα: είναι κατά κανόνα πιο αργή μέθοδος, μιας και δε πρόκειται για χημεία που εισέρχεται στον οργανισμό. Εργαλείο του ψυχοθεραπευτή είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Η θέληση, η δεκτικότητα, η συνεργατικότητα του θεραπευόμενου, είναι αναγκαίες προυποθέσεις για τη θεραπεία.

Πλεονεκτήματα: Δουλεύοντας με τη \"σκοτεινή πλευρά\" του εαυτού, πετυχαίνει πιο μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, θωρακίζει τον θεραπευόμενο και του επιτρέπει να αποκτήσει νέους τρόπους διαχείρησης του εαυτού, των συναισθημάτων, της κατάστασης.

Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα, από τη δική μου ματιά.
Υπάρχουν ωστόσο, διάφορες ματιές.
Εσύ θα επιλέξεις αυτή που αισθάνεσαι ότι σου ταιριάζει καλύτερα.

Καλή πορεία στην όποια επιλογή σου.

ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΓΙΑ ΜΕΝΑ, ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΑ ΟΡΙΑ ΜΕΤΑΞΥ ΨΥΧΟΛΟΓΩΝ, ΨΥΧΙΑΤΡΩΝ & ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΩΝ, ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΩ ΓΙΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ?

ΕΠΙΣΗΣ, ΑΝΤΙΛΑΜΒΑΝΟΜΑΙ ΤΗΝ ΟΛΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΚΑΠΩΣ ΑΝΩΦΕΛΗ, ΚΑΘΩΣ ΕΧΩ ΤΗΝ ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΟΣ ΜΙΛΩΝΤΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ.

ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΘΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΑΛΛΑ ΕΓΩ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΠΡΩΙ ΔΕΝ ΘΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΩ ΣΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΜΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΩ ΕΩΣ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΟΥ-ΚΑΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΘΥΜΗΘΩ Ή ΝΑ ΚΑΝΩ ΠΡΑΞΗ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΠΕΙ. ΥΠΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΒΟΗΘΑΕΙ Η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ.

ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΒΟΗΘΑΕΙ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΛΠΙΔΑ...

Κάτια, είχες κάποια εμπειρία ψυχοθεραπείας στο παρελθόν ή κάποιο άκουσμα για το τι συμβαίνει στην ψυχολογική θεραπεία ή κάνεις υποθέσεις για το τι μπορεί να συμβαίνει εκεί?
Αν τυχόν δεν είχες κάποια σχετική εμπειρία, επέτρεψε μου να σου πω ότι η ψυχοθεραπεία ΔΕΝ είναι κάτι σαν μάθημα που στο μαθαίνει ο ψυχολόγος και συ φροντίζεις να το ακολουθήσεις/μάθεις.
Εάν τα πράγματα ήταν τόσο απλά, τότε όλοι θα κυκλοφορούσαμε με ένα εγχειρίδιο οδηγιών στην τσέπη το οποίο θα είχαμε προμηθευτεί από τον ειδικό και κάθε φορά που αντιμετωπίζαμε μια δυσκολία, θα είχαμε και μια έτοιμη λύση στο τσεπάκι.
Η ψυχοθεραπεία απέχει πολύ από το ιατρικό μοντέλο το οποίο και ακολουθεί μια γραμμική/μαθηματική λογική. Θα έλεγα μάλιστα ότι βρίσκετιαι σχεδόν στο άλλο άκρο. Προσπαθεί να γεφυρώσει το (παραπάνω) εγκεφαλικό κομμάτι με το συναισθηματικό κομμάτι. Καθρεπτίζει σε σένα, τον τρόπο που σκέφτεσαι και συμπεριφέρεσαι, επιχειρεί να επεξεργαστεί μαζί σου και να βγάλει στην επιφάνεια πράγματα που βρίσκονται ίσως σε υποσυνειδητο επίπεδο ή ίσως σε μια γωνιά του συνειδητού.

Δυσκολεύομαι πάντα να εξηγήσω τι είανι ψυχοθεραπεία. Είναι σαν ένα γλυκό, σαν ένα φαγητό του οποίου τη γεύση προσπαθείς να εξηγήσεις σε κάποιον που δεν το έχει δοκιμάσει ποτέ.
Οσο κι αν του εξηγήσεις τα υλικά που το απαρτίζουν, όσο κι αν του εξηγήσεις ότι ψήνεται στο φούρνο και φουσκώνει και έχει σαντιγί και σιρόπι και αυγά και βούτυρο, ποτέ δεν θα μπορέσει να αντιληφθεί πλήρως την πιθανή του γεύση, παρά μόνο αν το δοκιμάσει. Τότε μόνο μπορεί να εκτιμήσει αν του αρέσει, (αν τον βοηθάει, αν τον χαλαρώνει, αν τον ανακουφίζει) κοκ.

Καλησπέρα Κάτια.
Εμένα η ομοιοπαθητική με βοήθησε πάρα μα πάρα πολύ,ούτως ή άλλως την ακολουθώ εδώ και 6χρόνια.
Εκείνο που πρέπει να σου πω είναι ότι θέλει υπομονή από μέρους σου και επίσης ο γιατρός σου να βρει το κατάλληλο φάρμακο για εσένα,πράγμα που σημαίνει πως ίσως χρειαστείς αρκετό καιρό μέχρι να δεις αποτελέσματα.
Να σε ρωτήσω, ο ομοιοπαθητικός σου είναι γιατρός ή απλά έχει σπουδάσει ομοιοπαθητική?Κάνεις την θεραπεία σου κανονικά?Δηλαδή αποφεύγεις τον καφέ,την μέντα,την καμφορά και την coca cola?Μήπως μένεις αρκετό καιρό χωρίς θεραπεία,φάρμακα?

KALHMERA
EKANA OMOIPPATHITIKH KAI SE 40 MERES EGINA ALLOS ANTHROPOS ME VOHTHISE PARA POLY.
XEPERASA TIS KRISEIS PANIKU KATA ENA 80%
EINAI APARAITHTO OMOS NA PISTEPESEIS STH DYNAMH THS OMOIOPATHITIKHS.
MERIKOI ISXYRIZONTAI OTI EINAI PLACEBO, ISOS NA EXUN EN MEREI DIKIO ALLA H OMOIOPATHITIKH EXEI TIS RIZES THS STHN ARXAIOTHTA KAI VASIZETAI STHN ARXH OTI TA OMOIA THERAPEVONTAI AP TA OMOIA, SIMILIA SIMILIBUS CURAT/

Η ομοιπαθητικη θεραπεια ακολουθει καποιους νομους ενας απο τους οποιους ειναι ο νομος του similimum .Με απλα λογια αν ο γιατρος σου μεσω του ιστορικου δεν καταφερει να πετυχει το συγκεκριμενο ομοιπαθητικο φαρμακο που αντιστοιχει στην εικονα που παρουσιαζεις στην παρουσα φαση,το αποτελεσμα ειναι μηδαμινο.Μπορει ομως να συμβαινουν κι αλλα πραγματα,οπως να εχεις παρει κατα λαθος καποιο αντιδοτο πχ καφεινη ,με το να ηπιες πχ ενα ανψυκτικο τυπου κολα.Συζητησε το με το γιατρο σου..Η ομοιποαθητικη θεραπεια δεν χρειαζεται την πιστη του ασθενους,εγω την ξεκινησα πριν 10 χρονια και μεσα σε 6 μηνες ξεπερασα τις κρισεις αμυγδαλιτιδας που με ταλαιπωρουσαν απο παιδι και ειχα παρει ενα σωρο αντιβιωσεις...και δεν πιστευα καθολου στην ομοιπαθητικη ,τοκανα του στυλ οκ ας το δουμε κι αυτο..

Αγαπητοί φίλοι Sleena, SEBRONIA & Lookye1,

σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας.

Σε μία αλλεργία παλαιότερα που είχα το μόνο που με βοήθησε να την ξεπεράσω ήταν η ομοιοπαθητική. Έκτοτε την πιστεύω όσο τίποτα άλλο. Από την αρχή που μου παρουσιάστηκαν όλα αυτά τα προβλήματα, σκέφτηκα απευθείας την ομοιοπαθητική.
Ωστόσο, αν και έχω αλλάξει 3 γιατρούς (οι 2 είναι κατά κοινή ομολογία μέσα στους κορυφαίους ομοιοπαθητικούς γιατρούς-και όλοι γιατροί) δεν έχω δει καμία βελτίωση.
Τα χάπια τα παίρνω ανελλιπώς, δεν έχω χάσει ούτε μία μέρα από τότε που ξεκίνησα, δεν έχω πιεί τίποτα που να περιέχει καφείνη, μέντα κλπ., δεν έχω πάρει ούτε κάν ένα παυσίπονο και δεν βρίσκω κανένα λόγο που να μην επιδρά πάνω μου το ομοιοπαθητικό χάπι.
Προφανώς δεν έχει βρεθεί το κατάλληλο φάρμακο για μένα ακόμα και αυτό με έχει κάνει να χάσω λίγο την πίστη μου αλλά το χειρότερο να ταλαιπωρούμαι ακόμα.

Έλπίζω να βρω το κουράγιο να συνεχίσω να προσπαθώ.