Οταν σου "κλεβουν" την χαρα...
Καλημερα,
ειμαι νεο μελος και θα ηθελα να σας πω το προβλημα μου.
Ειμαι σε σχεση εδω και τεσσερα χρονια σχεδον.Τους τελευταιους μηνες,δεν τα παμε και πολυ καλα.
Πριν λιγες μερες,πανω σε συζητηση που ειχα με τον φιλο μου,του ξεφυγε οτι μιλαει με μια κοινη μας γνωστη,μεσω μσν.
Απο μια φιλη αυτης της κοπελας,εμαθα οτι οι συζητησεις τους,ειναι κατι παραπανω απο φιλικες.
Το ειπα στον συντροφο μου,και μου εβαλε τις φωνες,εκανε υστεριες και δεν μου μιλαει πλεον,προσπαθω να επικοινωνησω μαζι του,να μου δωσει καποιες εξηγησεις αλλα δεν τον βρισκω.:confused:
Προφανως δεν μ'άγαπαει,και ολα αυτα τα χρονια,ηταν ψεμματα.Νιωθω περιεργα,δεν μπορω να κοιμηθω και να φαω,νιωθω οτι εχασα ενα κομματι της ζωης μου.Νιωθω οτι τεσσερα χρονια ζουσα μεσα στο ψεμμα και στην κοροϊδια.
Καμια φορα σκεφτομαι,αν ημουν στην θεση της αλλης τι θα εκανα.Μου φαινεται αδιανοητο να παρω τον συντροφο μιας αλλης κοπελας.
Ισως το θεμα μου σας φανει χαζο και παιδιαστικο.Απλα ηθελα καπου να τα πω.
Μου λειπει πολυ ο φιλος,παρα πολυ.Μα πιο πολυ με στεναχωρησε το ψεμμα του.