Πιστευω και διαβασα οπου και να πας το στιγμα σε ακολουθει παντου.Σε οποιον κοινωνικο χωρο και να πας σε ακολουθει.Σε ολη την επαρχια.Εκτος και αν πας σε μεγαλη πολη θεσσαλονικη Αθηνα και κινηθεις χαοτικα
Printable View
Πιστευω και διαβασα οπου και να πας το στιγμα σε ακολουθει παντου.Σε οποιον κοινωνικο χωρο και να πας σε ακολουθει.Σε ολη την επαρχια.Εκτος και αν πας σε μεγαλη πολη θεσσαλονικη Αθηνα και κινηθεις χαοτικα
Το στίγμα είναι κάτι που σου δημιουργούν οι άλλοι και δεν είναι κάτι επάνω σου. Εφόσον σταματήσει η ανατροφοδήτηση του στίγματος απο τα συγκεκριμένα άτομα, και ειδικά αν απομακρυνθείς απο το χώρο όπου έχει διαδοθεί το στίγμα, τότε δεν θεωρείσαι στιγματισμένος. Μεγάλη σημασία στην αντιμετώπιση και χειρισμό του στίγματος έχει η αυτοεπιβεβαίωση, η υγιής και ισχυρή εικόνα του εαυτού, ώστε από τη μια να μη κλονίζεται απο εσφαλμένες κρίσεις άλλων και απο την άλλη να μην επιβεβαιώνει το στίγμα ώστε να μη σου ''κολλήσει''. Παίζει μεγάλο ρόλο η συμπεριφορά και η αυτοεκτίμηση αυτού που μπορεί να στιγματιστεί. :)
Συμφωνω με Νατασα. Περα απο το στιγμα που ειναι κατι που εσφαλμενα σου "κολλαν" οι αλλοι, ατομα κατα βαση κομπλεξικα κ διχως την καταλληλη ενημερωση, προσοχη κ στον αυτοστιγματισμο, γι αυτο πρεπει με τη σταση μας να δειχνουμε οτι ειμαστε υπερανω αυτων.. Οσο τωρα για τον κοινωνικο χωρο κ την πολη που βρισκεσαι, αυτο δεν ειναι κατι στανταρ καθως εξαρταται απο τις εκαστοτε παραμετρους, δλδ κ Θεσσ η Αθηνα η οπου αλλου να εισαι, αμα πεσεις σε κομπλεξικα ατομα, δεν εχει τοσο σημασια το μερος αλλα το ποιον των ανθρωπων με τους οποιους συναναστρεφεσαι.. βεβαια στις μικρες κ κλειστες κοινωνιες ειναι χειροτερα τα πραγματα, μιας κ συνηθως οι ανθρωποι εκει ειναι πιο κλειστομυαλοι, αλλα κι αυτο οπως ειπα εξαρταται.. Σημασια εχει με τη σταση μας να δειχνουμε αυτοπεποιθηση κ να μην βρισκει κανεις πατημα να μας πει το οτιδηποτε.. εγω οταν στο πρωτο ετος ειπα στις φιλες μου οτι νοσηλευτηκα σε κλινικη με κοιταξαν καπως κ με εκνευρισε αυτο κ μετα οταν ειπα με ανορεξια μου λεει μια "αα, ενταξει τοτε".. φαντασου δλδ να ελεγα οτι μπηκα με ψυχωση ποσο θα στραβωνε.. ε κ αυτο ειναι μια μορφη στιγματος...
Αν το περιβάλλον είναι κακοπροαίρετο το παραμικρό μπορεί να σε στιγματίσει. Είναι πολύ άσχημο, στην προσπάθεια σου να αποδεχτείς τον εαυτό σου και να είσαι ειλικρινής με εσένα και τους άλλους, αποκαλύπτεις πληροφορίες για εσένα που είναι μέρος της διαδικασίας αποδοχής, ενώ προσπαθείς να καταφέρεις να είσαι υπερήφανος στην τελική για ότι σου έχει συμβεί και έχεις περάσει, πολύ συχνά στιγματίζεσαι... Προσωπικά επειδή έχω συνηθίσει και διαλέξει να μη κρύβω σχεδόν τίποτα για μένα, κι επειδή αυτό αυξάνει το κίνδυνο στίγματος, προτιμώ λοιπόν να μη κρύβω πληροφορίες και να είμαι άνετη εντελώς με την αλήθεια. Ειδικά πιστεύω ότι αν και το ίδιο το άτομο νιώθει ανασφάλεια και ντρέπεται για κάτι, αυτό γίνεται πιο εύκολος στόχος στιγματισμού και κριτικής.
Oxi αμα ζεις σε μια κλειστη κοινωνια οπως ειναι η επαρχεια αμα εισε μια φορα στιγματιμενος εισε για παντα οτι και να κανεις
Πάντα έχεις επιλογή. Το να δέχεσαι το στίγμα είναι σημάδι αδυναμίας... :/
Μα δε μπορεισ να το αποφυγεις το στιγμα.Ειδικα σε μικρες κοινωνιες
Μπορείς. Μου μοιάζει αδιανόητο να υπάρχει ένας κόσμος όπου οι άλλοι σε κάνουν αυτό που είσαι!! Εσύ δεν έχεις γνώμη για τον εαυτό σου? Αν η γνώμη αου ταυτίζεται με το στίγμα, ναι το στίγμα θα σε ακολουθήσει. Αν όχι απλά δε μπορείς να στιγματιστείς, το να λέει μια ομάδα για σένα κάτι ενώ εσυ δεν είσαι αυτό το κάτι απλα δε σε αγγίζει, πως να στο πω, ουσιαστικά δε είσαι το άτομο για το οποίο μιλάνε, είσαι κάποιος άλλος, αυτός που εσύ πιστεύεις οτι είσαι. Ακόμα κι αν είσαι μέσα σε μια τάξη όπου όλοι σε θεωρούν χαζό επειδή έγραψες χάλια στις εξετάσεις, εσύ μόνο ξέρεις τι είσαι πραγματικά, κι ας είσαι ο μόνος που το πιστεύει. Εδώ έρχεται η αυτοεπιβεβαίωση.
Οτι γνωμη και να χεις για τον εαυτο σου η κοινη γνωμη και ο φακελος της κοινωνιας σε ακολουθει παντα.Το λεν και οι ΓΙΑΤΡΟΙ αυτο
ναι lost body δυστυχως οι περισσοτεροι ειναι αμορφωτοι σε αυτη την κοινωνια
αρα πιστευουν οτι τους προωθει η τηλεοραση και το χολυγουντ και οι δεισιδαιμονιες.
τωρα για μικρη κοινωνια η λυση ειναι να πας σε καποια μεγαλη κοινωνια π.χ. Αθηνα οπου
δε πολυγνωριζει ο ενας τον αλλον. Οχι βεβαια οτι εκει δεν υπαρχει ρουφιανια τεραστια αλλα τουλαχιστον δε θα τους βλεπεις στο δρομο.
Τωρα εφοσον παιρνεις τα φαρμακα σου και εισαι ενταξει βοηθαει να πιασεις μια δουλεια κ.λ.π. και να σπουδασεις αρα φαινεται οτι λειτουργει το μυαλο σου.
Αλλα το κυριοτερο ειναι να τους απαξιωσεις εσυ ολους αυτους πρωτα και οχι αυτοι εσενα.
Εγω το εχω κανει προ πολλου. Αν δε με θελουν μια φορα εγω δε τους θελω δεκα.
Το θεμα ειναι να εισαι ανεξαρτητος, να στηριζεσαι στα ποδια σου και να καταλαβεις οτι κανουν διακρισεις οχι μονο στην περιπτωση σου αλλα σε χιλιες δυο αλλες.
Γενικα αυτη η κοινωνια ειναι πολυ κομπλεξικη και συντηρητικη..
Αμα ειχες aids θα σου κανανε διακριση, αμα ειχες καρκινο θα σου κανανε διακριση, αμα ησουν κουτσος θα σου κανανε διακριση, αμα ησουν σε αναπηρικο αμαξιδιο θα σου κανανε διακριση, αμα ησουν μεταναστης θα σου κανανε διακριση και χιλια δυο αλλα.
Είναι σαν να λες πως από το όνομα του και μόνο είναι δυνατό να κριθεί ένας άνθρωπος. Αν τον λένε Jim Power η Jack Riper, η Επαμεινώντα Εξαρχίδη η Μαριά Τσιμπούκη. Μην το βλέπεις έτσι κοινά το θέμα. Ο αδιάβαστος κρίνει από ένα τίτλο, ο διαβαστερός κάνει τουλάχιστον ένα ξεφύλισμα. Πολύ σωστό και αυτό που λέει η κοπέλα πιο κάτω, δεν έχει σημασία τι λένε αλλά τι δείχνεις, πως συμπεριφέρεσε, λες να υπάρχουν πολλοί χριστιανοί εκεί έξω; Αν υπήρχαν πιθανώς να μην υπήρχαν τέτοιες ταμπέλες αλλά να είμασταν όλοι πιο αγαπισιάρηδες. Αν μπορείς να βρεις ένα τρόπο να μην παίρνεις στα σοβαρά το κάθε τι που σου λένε έχεις ελπίδες για χαλάρωση.Quote:
Originally Posted by lost body
δεν κρινεται μονο απο αυτο.Αλλα εχεις την ρετσινια.Και πολλες φορες δεν μπορεις να αποδειξεις οτι εισε καλα.πολλοι θα σε αντιμετωπισουν περιεργα.Θα φας ρατσισμο απο πολλους.Πολλες φορες θα αποδειξεις οτι οντως εισε περιεργος κλπ
Ε είναι στο χέρι σου να δείξεις (κι όχι αποδείξεις) αν είσαι καλά. Κι όποιος σε κρίνει απο ένα χαρτί ή κάτι που έγινε στο παρελθόν δε πρέπει να λαμβάνεις σοβαρά τη γνώμη και κρίση του.
Και οι γιατροι τι λένε? Για τρελόχαρτο και τέτοια, ότι πχ αν πας σε κάποια δουλειά δείχνεις ένα χαρτί όπως αυτοί που έχουν κάνει φυλακή και στιγματίζονται? Κάτι τέτοιο μπορεί να ισχύει στην σημερινή ελληνική αγορά εργασίας, εγω αναφέρομαι στις διαπροσωπικές σχέσεις..
Σώπα ρε μήπως μας βλέπεις και ανταγωνιστές; :pp
whaaaaa? O.o :/