Μύνημα εμψύχωσης!

Καλησπέρα...λογικά οι ποιό παλιοί θα με θυμάστε....
Αν πάλι δεν με θυμάστε ρίχτε μια ματιά εδώ !

Πλέον είμαι χαρούμενος για αυτό που είμαι και θα αλλάξω μόνο προς το καλύτερο από εδώ και πέρα :D

Η ζωή μου από τη στιγμή που το αποδέχτηκα σταδιακά γινόταν όλο και καλύτερη ;)
Το κλειδί λοιπόν είναι να αγαπάμε τον ευατό μας,να τον εκτιμάμε,να τον σεβόμαστε και να μην τον αφήνουμε να γίνεται βόρα υπέρ "ισχυρότερων" οι οποίοι προσπαθούν να πατήσουν πάνω στις δικές μας αδυναμίες ωστέ να πάψουν να σέρνονται....

Και αφού το κατάφερω εγώ,μπορείτε ΟΛΟΙ ΣΑΣ! :)

Μην τα παρατάτε λοιπόν,σφίξτε τα δόντια,υψώστε το αναστημά σας και θα ανταμειφθείτε!

Δε σε "ξέρω" και μάλλον δεν ανταλλάξαμε ουδέποτε ένα ποστ, λολ!... αλλά χαίρομαι με τη χαρά σου και που αισθάνεσαι τόσο καλά. Η αποδοχή και η παραδοχή είναι έννοιες που σπανίζουν όταν πρόκειται να τις δούμε... πάνω μας. Δε νομίζω πως χρειάζεται να σε διαβάσω, είμαι σχεδόν σίγουρη πως "πλήρωσες" μεγάλο ψυχολογικό τίμημα... αλλά τα κατάφερες. Και μόνο έτσι γίνεται στην τελική. Ακόμη καλύτερα σου εύχομαι φίλε/η!...:)...