περί απόψεων

Καλησπέρα,

αναρωτιέμαι εδώ και πολύ καιρό και βασανίζομαι πραγματικά(:-))...

γιατί οι άνθρωποι υποστηρίζουν κάποιες απόψεις ενώ ξέρουν ότι κάποια στιγμή αυτές θα διαψευστούν...μέσα από γεγονότα(αν κινήσε σε διαφορετικούς χώρους και καταστάσεις, μέσα στο χρόνο)
ή μέσα από συζητήσεις... (γτ π.χ. όταν κάποιος άλλος έχει διαφορετική γνώμη για ένα θέμα, δέν τον ακούμε? η μάλλον γτ τον ακούμε νοητικά,αλλά δεν δίνουμε σημασία σε όσα λέει?).

πλέον πάντως όταν εκφράζω μιά άποψη και υπάρχει αντίθετη γνώμη πραγματικά παθαίνω σύγχυση...

σύγχυση συναισθηματική... γιατί όταν υποστηρίζεις κάτι και έχεις καταλήξει σε κάποιες απόψεις και αυτές μπορεί να αμφισβητούνται... είτε απο συζητήσεις, είτε απ' την τηλεόραση, είτε απ' το ίντερνετ... πραγματικά δεν μπορείς να είσαι ήρεμος...

εκτός αν πας να μείνεις σε κανα χωριό και βγαίνεις κάθε μέρα με τα ίδια άτομα και η ζωή σου κυλάει κάπως έτσι... τί να πω...

θα πω ένα παράδειγμα... λές ας πούμε ο τάδε είναι χαζός... λέμε τώρα... αλλά να που ο χαζός πετυχαίνει κάτι και πλέον τον εκτιμάς... δεν τον υποτιμάς ας πούμε... πλέον...

μήπως μεγάλωσα με απόλυτες απόψεις και διαψεύδωμαι? και γι' αυτό παθαίνω σύγχυση...

μήπως έχω κάνει με αρκετούς ανθρώπους παρέα και ξέρω ότι υπάρχουν διάφορες πλευρές σε διάφορα θέματα και γι' αυτό δεν μπορώ να καταλήξω να έχω και γώ μια παρέα... που θα έχουμε πάνω κάτω τις ίδιες απόψεις ή τρόπο ζωής και θα πορευόμαστε έτσι...

μήπως βάζω ταμπέλες?

μήπως δεν αφήνω τον εαυτό μου ελεύθερο και έχω εθιστεί στην πληροφόρηση?

μήπως είμαι σε μία φάση που αναθεωρώ παλιά πράγματα και πράγματα που τα θεωρούσα δεδομένα και με προσδιόριζαν σαν άτομο και ψάχνω να βρω τί μου ταιριάζει?
τι φταίει?

Μαρια, ειναι λογικο οι αποψεις μας να αλλαζουν με τον καιρο σε καποια θεματα.
Το προβλημα θα ηταν αν δεν αλλαζαν.
Το να αλλαζεις αποψεις ειναι κατι φυσιολογικο στην εξελιξη σου ως ανθρωπος.Δειχνει οτι εισαι ανθρωπος ζωντανος που συνεχως αναπτυσσει της δυνατοτητες του.
Για μενα οι ανθρωποι που εχουν σταθερες αποψεις,και δεν δεχονται καν να συζητησουν μια αλλη αποψη εχουν προβλημα.
Το να υπερασπιζεσαι την αποψη σου για μενα δεν ειναι κατι κακο.Το κακο ειναι οταν εισαι αδιαλλακτος ή οταν εμμενεις στις αποψεις σου ακομα και οταν εχει καταρρευσει καθε λογικο πλαισιο γυρω τους.

Εχεις αναρωτηθει γιατι σε ενοχλει και παθαινεις συγχυση οταν βλεπεις οτι υπαρχει αλλη γνωμη?
Κατα την γνωμη μου δεν θα επρεπε να σε ενοχλει οταν οι αλλοι εκφραζουν κατι αντιθετο απο εσενα(πλην καποιων ακραιων περιπτωσεων)


Περναω τωρα στο δευτερο σκελος του ποστ σου,
γιατι πρεπει να κανεις παρεα με ατομα που ταυτιζονται οι αποψεις σας?
Για εμενα αυτο δεν ειναι απαραιτητο.
Ενταξει δεν λεω, και εγω δεν θα μπορουσα να κανω παρεα με εναν φανατικο ακροδεξιο αλλα θα μπορουσα να συνυπαρξω με ατομα που δεν ταυτιζονται απολυτα με την δικη μου γνωμη.

Μηπως εσυ μεσα σου αμφισβητεις καποια πραγματα,και για αυτο δεν θελεις να σε αμφισβητουνε οι αλλοι?
Mηπως τελικα οι απαντηση που ψαχνεις κρυβεται στην τελευταια παραγραφο του ποστ σου?

Quote:

---

Originally Posted by betelgeuse

Μαρια, ειναι λογικο οι αποψεις μας να αλλαζουν με τον καιρο σε καποια θεματα.
Το προβλημα θα ηταν αν δεν αλλαζαν.
Το να αλλαζεις αποψεις ειναι κατι φυσιολογικο στην εξελιξη σου ως ανθρωπος.Δειχνει οτι εισαι ανθρωπος ζωντανος που συνεχως αναπτυσσει της δυνατοτητες του.
Για μενα οι ανθρωποι που εχουν σταθερες αποψεις,και δεν δεχονται καν να συζητησουν μια αλλη αποψη εχουν προβλημα.
Το να υπερασπιζεσαι την αποψη σου για μενα δεν ειναι κατι κακο.Το κακο ειναι οταν εισαι αδιαλλακτος ή οταν εμμενεις στις αποψεις σου ακομα και οταν εχει καταρρευσει καθε λογικο πλαισιο γυρω τους.

Εχεις αναρωτηθει γιατι σε ενοχλει και παθαινεις συγχυση οταν βλεπεις οτι υπαρχει αλλη γνωμη?
Κατα την γνωμη μου δεν θα επρεπε να σε ενοχλει οταν οι αλλοι εκφραζουν κατι αντιθετο απο εσενα(πλην καποιων ακραιων περιπτωσεων)


Περναω τωρα στο δευτερο σκελος του ποστ σου,
γιατι πρεπει να κανεις παρεα με ατομα που ταυτιζονται οι αποψεις σας?
Για εμενα αυτο δεν ειναι απαραιτητο.
Ενταξει δεν λεω, και εγω δεν θα μπορουσα να κανω παρεα με εναν φανατικο ακροδεξιο αλλα θα μπορουσα να συνυπαρξω με ατομα που δεν ταυτιζονται απολυτα με την δικη μου γνωμη.

Μηπως εσυ μεσα σου αμφισβητεις καποια πραγματα,και για αυτο δεν θελεις να σε αμφισβητουνε οι αλλοι?
Mηπως τελικα οι απαντηση που ψαχνεις κρυβεται στην τελευταια παραγραφο του ποστ σου?

---

εντάξει για να κάνεις παρέα με άτομα ίσως να μην είναι απόλυτο να ταυτίζονται οι απόψεις, αλλά σίγουρα κάτι μπορεί να σε συνδέει...(η μουσική, οι άντρες, η πολιτική, ο αθλητισμός) κάτι απ' όλα αυτά...

θα σου πω ας πούμε για τους ακροδεξιούς που αναφέρεις...

εντάξει μπορεί να είσαι ανοιχτό μυαλό και να έχεις ελεύθερες απόψεις... αλλά όταν τρώς στην μάπα είτε στην τηλεόραση είτε στον δρόμο είτε δεν ξέρω που κάτι απόψεις του στυλ οι μετανάστες πρέπει να φύγουν απ΄την ελλάδα και κάτι τέτοια...

κάνεις τον 1ο χρόνο που τα ακούς υπομονή(δεν δίνεις σημασία), κάνεις τον 2ο χρόνο
και βλέπεις ότι όσο περνά ο καιρός αντί αυτές οι απόψεις να μειώνονται(λόγω λογικής παναθεμά με) όλο και αυξάνονται, δε μπορεί να μη σου παίζει το κεφάλι...

δε μπορεί να κυκλοφορείς και όλα τα άτομα να είναι κολλημένα με την μπάλα και τι έκανε η παπουτσάκη με το μουνί της(χαχαχαχ), όλα αυτά ξεπερνάνε την λογική μου... είμαι τρελλή? αν εγώ είμαι τρελλή αυτοί τι είναι?

αλλά και να σου πώ και κάτι... οι παρέες για μένα είναι μια μούφα... ξέρεις γιατί...

γιατί απλά κάνεις παρέα με κάποια άτομα για να μην είσαι μόνος σου και αναλώνεσαι συνέχεια στα ίδια και στα ίδια...

οι άνθρωποι δεν ψάχνουν να βρουν την αλήθεια μέσα από τις σχέσεις τους και τις συζητήσεις τους παρά μόνο να ανταλλάξουμε απόψεις και να περάσει καλά η μέρα... και μέχρι εκεί...

βολευόμαστε μέσα σε ένα πλαίσιο (δουλειάς, παρέας, τρόπου ζωής) και δεν κοιτάμε λίγο παραπέρα, παρα μόνο απορρίπτουμε οτιδήποτε είναι αντίθετο στα πιστεύω μας, είτε δεν μπορούμε να καταλάβουμε την άλλη άποψη, είτε δεν μπαίνουμε καν στον κόπο να την σκεφτούμε.... μεγαλώσαμε με λάθος πρότυπα και δεν μπορούμε να τα αμφισβητήσουμε γιατί αυτή είναι η ταυτότητα μας...(μας πειράζουν τα τουρκικά σίριαλ, αλλά τα αμερικάνικα μας φαίνονται κάτι δικό μας γιατί με αυτά μεγαλώσαμε)...

μας λένε για το έθνος, για την πατρίδα κάτι που δεν υπήρχε ποτέ... παρά τα εθνικά κράτη ήταν αποτέλεσμα αστικών επαναστάσεων που στόχο είχαν να εξυπηρετήσουν τα οικονομικά τους συμφέροντα... μας λένε κάθε μέρα οι σκοπιανοί, οι τούρκοι, οι αθηναίοι, οι χωριάτες, οι ολυμπιακοί, οι παναθηναικοί, οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι ιδιωτικοί και όλα είναι μια χαρά....