Καλησπερα σε ολους,23 χρονια στη κολαση...χωρις φαρμακα

Γεια σας παιδια,θα ηθελα να κανω φιλους απο εδω μεσα που εχουν κοινα προβληματα με μενα οπως αγχος,καταθλιψη,αγοραφοβια ,κρισεις πανικου,κοινωνικη φοβια.Δεν βγαινω ποτε απο το σπιτι μου εδω 10 χρονια παρα μονο για πολυ σοβαρες καταστασεις,δηλαδη 1-2 φορες τον χρονο αν χρειαστει και παντα με τη κριση πανικου στο τσεπακι η σχεδον,δεν εχω παρει ποτε φαρμακα,εχω δει 3 ψυχολογους χωρις αποτελεσμα,παλιωσα παιδια...Εχω καποιες ιδεες που ελπιζω να μας βοηθησουν ολους μας να ξαναχαρουμε ελευθεροι πια τη ζωη μας,να νικησουμε το 'κτηνος...μου εφυγε τσαμπα ολη η ζωη..αμα θελετε τις συζηταμε.Ευχαριστω εκ των προτερων,Βασιλης

Γεια σου Βασιλη κ καλωσηρθες! Κι εγω ταλαιπωρουμαι απο γενικευμενη αγχωδη διαταραχη κ κρισεις πανικου απο τα 16, κοντευουν 5 χρονια μ αυτο το μαρτυριο.. εγω παιρνω αγχολυτικα, τα εχω δοκιμασει ολα οσα υπαρχουν. Ψυχοθεραπεια ξεκινησα προσφατα αλλα δεν μου αρεσε η προσεγγιση της κ δεν νομιζω οτι θα συνεχισω... Μπορουμε αν θες να συζητησουμε τις ιδεες αυτες που λες οτι εχεις για καταπολεμηση του αγχους, που ξερεις μπορει να με βοηθησουν η καποιον αλλον με το ιδιο προβλημα! :)

ευχαριστω,καποια στιγμη αισθανθηκα 'μονος' εδω μεσα και δεν πιστευα οτι θα μου απαντησει κανεις...εχω μια πρωτη ιδεα φιλε η φιλη δεν ξερω,να βρεθουμε ολοι μαζι καποια στιγμη στο μελλον,κλαιω τωρα...μιλαμε ολη μου τη ζωη παλευω ετσι? ελπιζω να καταλαβαινετε...να προσπαθησουμε μαζι!!! μια παρεα ολοκληρη να γνωριστουμε δεν ξερω πως και που αλλα αμα θελουμε πολυ...! ολα θα γινουν,και ολοι μαζι σαν γροθια να βγουμε βολτα ρε παιδια..να κανουμε την δικια μας ομαδα,να αδερφωθουμε,να κανουμε συναντησεις,ειμαστε ισοι σαν ολους τους αλλους ανθρωπους..,η δυναμη των πολλων πιστευω θα μας βοηθησει αφανταστα,να μην ταλαιπωριομαστε μονοι μας,και θα στηριξουμε ο ενας τον αλλον με κατανοηση και συμπονοια,μια πρωτη ιδεα...

Φιλη ειμαι! :) Συμφωνω με την ιδεα σου, καλο ειναι να μοιραζεσαι αποψεις κ εμπειριες κ να συναναστρεφεσαι με ατομα που αντιμετωπιζουν παρομοια προβληματα, καθως αισθανεσαι λιγοτερο μονος, αλλα θελει προσοχη με ατομα που γνωριζεις μεσω ιντερνετ γιατι ποτε δεν ξερεις ο αλλος πως μπορει να ειναι, κ τι μπορει να θελει να εκμαιευσει απο σενα η να σε εξαπατησει. Μου εχει τυχει αρκετες φορες γι αυτο στο λεω, αλλα φανταζομαι τα ξερεις αυτα καλυτερα απο μενα. Παντως αμα μενεις Θεσσαλονικη μπορουμε να κανονισουμε. Τις ιδεες ομως για την αντιμετωπιση του αγχους δεν μου τις ειπες! :p

Γεια σου Βασιλη.
Λοιπον και εγω εχω κρισεις πανικου και ιδεοληψιες.Τωρα ειμαι καλα μπορω να πω.
Πες λιγα παραπανω πραγματα για σενα.
Μα 10 χρονια να μην βγαινεις απο το σπιτι?
Kαι πως ζεις?

Quote:

---

Originally Posted by billys

Γεια σας παιδια,θα ηθελα να κανω φιλους απο εδω μεσα που εχουν κοινα προβληματα με μενα οπως αγχος,καταθλιψη,αγοραφοβια ,κρισεις πανικου,κοινωνικη φοβια.Δεν βγαινω ποτε απο το σπιτι μου εδω 10 χρονια παρα μονο για πολυ σοβαρες καταστασεις,δηλαδη 1-2 φορες τον χρονο αν χρειαστει και παντα με τη κριση πανικου στο τσεπακι η σχεδον,δεν εχω παρει ποτε φαρμακα,εχω δει 3 ψυχολογους χωρις αποτελεσμα,παλιωσα παιδια...Εχω καποιες ιδεες που ελπιζω να μας βοηθησουν ολους μας να ξαναχαρουμε ελευθεροι πια τη ζωη μας,να νικησουμε το 'κτηνος...μου εφυγε τσαμπα ολη η ζωη..αμα θελετε τις συζηταμε.Ευχαριστω εκ των προτερων,Βασιλης

---

βασίλη, αυτά που προτείνεις είναι πολύ ωραίες ιδέες και ήδη γίνονται πραγματικότητα από μέλη και το σύλλογο ΜΑΖΙ, που αν ψάξεις θα βρεις το λινκ του και θα βοηθηθείς πολύ.
Το θέμα όμως είναι να το παλέψεις και μόνος σου με τη βοήθεια γιατρού, γιατί η παρεα και η αλληλεγγύη δεν είναι γιατροί και ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Όταν λες πήγες σε τρεις ψυχολόγους χωρίς αποτέλεσμα, τι εννοείς?

με τη καρδια μιλησα οχι με το μυαλο..δεν καταλαβατε,εκτος απο γιατρους μιλησα να γινουμε παρεα,τι δεν καταλαβαινετε να σας εξηγησω?

Quote:

---

Originally Posted by billys

με τη καρδια μιλησα οχι με το μυαλο..δεν καταλαβατε,εκτος απο γιατρους μιλησα να γινουμε παρεα,τι δεν καταλαβαινετε να σας εξηγησω?

---

...εμένα ρωτας?

Quote:

---

Originally Posted by billys

με τη καρδια μιλησα οχι με το μυαλο..δεν καταλαβατε,εκτος απο γιατρους μιλησα να γινουμε παρεα,τι δεν καταλαβαινετε να σας εξηγησω?

---

βρε παρεα ειμαστε, μια ωραια ατμοσφαιρα λολ, αλλα ειπες αρχικα οτι εχεις καποιες ιδεες για αντιμετωπιση του αγχους κ θα ηθελα αμα θες να μου τις πεις γιατι με αφορα αμεσα το θεμα!

ναι εσενα για πες μου τι καταλαβες?

[QUOTE=billys;311008]ναι εσενα για πες μου τι καταλαβες?[/QUOTE

καταλαβα πως θες να κάνεις παρέα με άτομα που έχουν τα ίδια θέματα με σένα και σου είπα πως αυτό ήδη γίνεται και σε παρέπεμψα στο ΜΑΖΙ.
Από κει και πέρα όμως, η παρέα δεν μπορεί να βοηθήσει τόσο, όσο ο γιατρός όσο και να το θέλουμε.
Είπες πως στα δέκα χρόνια έχεις πάει σε 3 ψυχολόγους χωρίς αποτέλεσμα και σε ρωτησα τι εννοείς με αυτό.
Πήγες δεν έγινε δουλειά, οκ, το καταλαβαίνω έχει συμβεί σε πολλούς από εδώ να περάσουν ταλαιπωρία μέχρι να βρουν θεραπευτή που να κάνει και να βοηθηθούν.
Εσύ σκέφτεσαι πως χωρίς γιατρό μπορείς να γίνεις καλά?

ναι θεοφανια ναι lacrymosa (απιστευτο τραγουδι),ναι βετελγεζη,πιστευω χωρις γιατρο,τα καταλληλα ατομα χρειαζονται,τα υπολοιπα τα αναλαμβανει ο εαυτος σου,με γιατρο δεν θα γινεις καλα ποτε γιατι μιλαμε για Ψυχη...διαβαστε,ψαξτε βαθια...εγω μπορω αλλα δεν θελω...πρωτα θελω να δω αν εχει απομεινει αγαπη στον κοσμο

μπορεις αλλα δεν θελεις... εφοσον ομως μπορεις γιατι προτιμας να ταλαιπωρεισαι? δεν νομιζω να ειναι καλη παρεουλα το αγχος, ε? οσο για το οτι "αμα εχεις ατομα ολα λυνονται" ειναι πλεον urban legend που εχει καταρριφθει εδω κ χρονια, δυστυχως σε παθολογικες καταστασεις δεν πα να χεις κ τον καλυτερο φιλο-ακροατη διπλα σου δεν θα σου λυσει τα προβληματα.. δεν σου λεω να μπεις στο τριπακι να παρεις φαρμακα, οχι, απλα να αναζητησεις ψυχοθεραπευτη κ αμα πεσεις σε σωστο ανθρωπο θα σε βοηθησει, ειδικα η γνωσιακη-συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια βοηθαει πολυ στις νερωσεις.. οσο για το τελευταιο που λες, πιστεψε με στο περιμενε θα μεινεις, οποτε κανε κατι, ξεκουνησου! :)

Quote:

---

Originally Posted by billys

ναι θεοφανια ναι lacrymosa (απιστευτο τραγουδι),ναι βετελγεζη,πιστευω χωρις γιατρο,τα καταλληλα ατομα χρειαζονται,τα υπολοιπα τα αναλαμβανει ο εαυτος σου,με γιατρο δεν θα γινεις καλα ποτε γιατι μιλαμε για Ψυχη...διαβαστε,ψαξτε βαθια...εγω μπορω αλλα δεν θελω...πρωτα θελω να δω αν εχει απομεινει αγαπη στον κοσμο

---

αχ βασίλη να ήξερες πόσο λυπήθηκα που διάβασα αυτό που έγραψες.
Μοιάζεις σα να μη θες να αποδεχτείς την αλήθεια.
Να σε ρωτήσω κάτι? Αν πάθαινες θλάση στο πόδι πριν δέκα χρόνια θα πήγαινες στο γιατρό?
Φυσικά και ναι, Αν δεν πήγαινες ξέρεις που θα κατέληγε το πόδι?
Φαντάζομαι πως επίσης ξέρεις.
Κάτσε και σκέψου πόσο πιο καλή ήταν η κατασταση σου όταν ξεκίνησες και ποια είναι τώρα.
Και μόνο αυτό που λες, ότι βγαίνεις από το σπίτι 1-2 φορές το χρόνο, εμένα μου κάνει εφιάλτης.
Χάνεις χρόνια από τη ζωή σου. Κρίμα.

Quote:

---

Originally Posted by Lacrymosa

μπορεις αλλα δεν θελεις... εφοσον ομως μπορεις γιατι προτιμας να ταλαιπωρεισαι? δεν νομιζω να ειναι καλη παρεουλα το αγχος, ε? οσο για το οτι "αμα εχεις ατομα ολα λυνονται" ειναι πλεον urban legend που εχει καταρριφθει εδω κ χρονια, δυστυχως σε παθολογικες καταστασεις δεν πα να χεις κ τον καλυτερο φιλο-ακροατη διπλα σου δεν θα σου λυσει τα προβληματα.. δεν σου λεω να μπεις στο τριπακι να παρεις φαρμακα, οχι, απλα να αναζητησεις ψυχοθεραπευτη κ αμα πεσεις σε σωστο ανθρωπο θα σε βοηθησει, ειδικα η γνωσιακη-συμπεριφοριστικη ψυχοθεραπεια βοηθαει πολυ στις νερωσεις.. οσο για το τελευταιο που λες, πιστεψε με στο περιμενε θα μεινεις, οποτε κανε κατι, ξεκουνησου! :)

---

+1


Lacry is right. Είναι αστικός μύθος ότι η "έλλειψη αγάπης" ευθύνεται για όλα και υπάρχουν και άτομα που είχαν αγάπη στην ζωή τους και παρ'όλα αυτά είχαν και πανικούς και κατάθλιψη και ψύχωση. Σίγουρη το να έχεις υποστηρικτικούς φίλους και οικογένεια είναι ΠΟΛΥ σημαντικό, αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό δυστυχώς, το πρόβλημα είναι πέρα από τις διαπροσωπικές σχέσεις.


Billys δοκίμασες γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία σε κάποιον καλό θεραπευτή? Αυτό βοηθάει πάρα πολύ τις κρίσεις πανικού και την κατάθλιψη. Ίσως να σε βοηθούσε πολύ να βρεις και κάποιο group therapy γνωσιακής-συμπεριφορικής για να συνδυάσεις και την κοινωνικοποίηση που θες. Σε πανικούς βοηθάει πολύ να αντιμετωπίσεις τον πανικό τον ίδιο, δηλαδή το να σου προκληθεί πανικός η σταδιακο άγχος από θεραπευτή, μέχρι να εξοικειωθείς μαζί τους και να μην τα φοβάσαι πλέον. Μπορεί να ακούγεται επίπονο, αλλά είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος απαλλαγής. Να αντιμετωπίσεις τους φόβους μέχρι να τους απομυθοποιήσεις.



Η θεραπεία επίσης μπορεί να αλλάξει και τον τρόπο που αντιλαμβάνεσαι και πιστεύεις κάποια πράγματα. Κάποιες ιδέες που έχουμε μας ανακυκλώνουν το άγχος, τον τρόμο, την δυσθυμία και μας οδηγούν σε περαιτέρω συμπεριφορές που προκαλούν ακόμα περισσότερο άγχος και δυσθυμία. Π.χ. μια άκαμπτη πίστη του τύπου "μόνο εγώ μπορώ και κανένας άλλος" (παράδειγμα φέρνω δεν λέω για σένα) είναι κάτι που θα τροφοδοτεί το άγχος (παρά θα το μειώνει) από όλες τις πλευρές. Αναγνωρίζοντας το τι μπορεί να σκέφτεσαι κάπως υπερβολικά είναι πολύ σημαντικό στο να αρχίζεις να το αλλάζεις (και με την βοήθεια του θεραπευτή) ώστε να απελευθερωθείς από διάφορα "φίλτρα" και ιδέες που μπορεί αυτόματα και ασυνείδητα να σε αφήνουν πίσω και να σε αγχώνουν. Όλοι το έχουμε πάθει κατά καιρούς, απλά κάποιοι που είναι επιρρεπείς στο άγχος και στα νευρωσικά να είναι πιο ευαίσθητοι.



Τα φάρμακα ποια δεν είναι τόσο ταμπού και είμαι υπέρ του να κάνει οτιδήποτε ο άλλος για να βοηθηθεί. Όπως ακριβώς βοηθάει να πάρεις ένα παυσίπονο από το να ανακουφίσεις από τον πονοκέφαλο έτσι και βοηθάει να πάρεις ένα αντικαταθλιπτικό για να βοηθήσει στο χρόνιο άγχος. Δεν θα "γιατρεύσει" το πρόβλημα αλλά θα χαμηλώσει την ένταση του άγχους και τις φοβικές ιδέες, κάτι που βοηθάει πολύ σε όλους τους τομείς, όπως π.χ. το να αρχίζεις να βγαίνεις έξω και να κάνεις πράγματα π.χ. το να αρχίζεις να κοινωνικοποιείσαι όπως λες και εσύ, κάτι που θα ανεβάσει ακόμα πιο πολύ την διάθεσή σου. Δεν είναι όποιος δεν παίρνει κάποιο χάπι "αδύναμος" η "ανίκανος".


Κατά εμένα, παρ όλο που απογοητεύτικες από 3 ψυχολόγους, ψάξε για έναν έμπειρο στη γνωσιακή-συμπειφορική και μην φοβάσαι (ούτε να αισθάνεσαι κάπως), πήγαινε και σε ένα ψυχίατρο. Δεν είναι "τόσο μεγάλα" και "φοβερά" όπως τα υποθέτουμε πολλές φορές στο μυαλό μας.