ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ.

Printable View

21-12-2011, 20:15
absolu

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ.

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΣΑΣ ΒΡΗΚΑ.Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ...ΟΤΙ ΠΛΕΟΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΝ.ΑΣ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΛΟΙΠΟΝ.ΙΑ ΑΡΧΗ,ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΜΙΚΡΗ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΟΥ ΒΓΑΙΝΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ.Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΧΤΥΠΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΗΜΟΥΝ ΠΑΝΤΑ Ο ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ,ΠΑΝΤΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΑ ΑΔΕΡΦΙΑ ΜΟΥ.(5 ΗΜΑΣΤΕ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ).ηΜΟΥΝ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΣΤΑ ΠΑΝΤΑ,ΟΤΑΝ ΕΠΕΙΤΑ ΕΠΙΑΣΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΗΜΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΤΟΥΣ ΔΙΝΩ ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑΝ.ΕΒΑΛΑ ΠΕΙΣΜΑ.ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΑ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΗ.ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ.ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΑ ΠΟΛΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ,ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΧΩΡΙΣΟΥΜΕ.ΕΚΕΙ ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ.ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΑΦΟΥ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΠΙΛΥΣΩ ΜΟΝΗ ΜΟΥ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΕΞΟΔΑ ΤΟΥ ΣΠΙΤΙΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΗ ΤΗΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΦΟΡΤΙΣΗ,ΓΝΩΡΙΣΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΑΛΛΟ..(ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ) ΜΕ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟ ΠΕΡΝΟΥΣΑ ΚΑΙ ΠΕΡΝΑΩ ΥΠΕΡΟΧΑ.ΑΛΛΑ ΤΑ ΠΡΒΛΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΝΕ.ΝΙΩΘΩ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΑ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΩΥΧΟΛΟΓΙΚΑ..ΟΛΑ ΜΟΥ ΦΤΑΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΩ ΤΙ ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΜΟΥ ΦΤΑΙΕΙ.ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΦΥΣΙΚΑ ΞΕΣΠΑΣΑΝ ΣΤΟΝ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ ΜΟΥ ΑΦΟΥ ΠΡΟΧΘΕΣ ΗΜΟΥΝ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΜΕ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ.ΕΝΝΟΕΙΤΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ ΤΙΠΟΤΑ.
22-12-2011, 00:36
Lacrymosa

Μηπως θα επρεπε να τους το αναφερεις? Προτου (χτυπα ξυλο) γινει κατι χειροτερο κ βρεθουν οι ανθρωποι προ εκπληξεως?
22-12-2011, 00:56
Empneustns

Κοπελια δυστηχως εισαι απο τους "ατυχους" γιατι οι γονεις σου απο οτι καταλαβα ενδιαφερονται για τον εαυτουλη τους μοναχα...
δεν ξερω αν μπορεις να εχεις καποια υποστηριξη απο εκει...
οποτε το μονο που μπορεις να κανεις ειναι ....υπομονη μπας και φτιαξουν λιγο τα πραγματα και να προσπαθησεις να βρεις τι ειναι αυτο που σε ενοχλει συγκεκριμενα....
οταν το βρεις,αν μπορεις να το αλλαξεις καλως,αν δεν μπορεις θα πρεπει να το αποδεχτεις...
22-12-2011, 05:24
Driver

Θα συμφωνήσω με Λάκρυ και Εμπνευστή
22-12-2011, 11:59
betelgeuse

Καλημερα.
Εγω πιστευω οτι πρεπει να μιλησεις με καποιον καλο θεραπευτη.
Προφανως περασες ασχημα παιδικα χρονια,με εναν βιαιο πατερα,μια μητερα που δεν αντιδρουσε και επιπλεον ανελαβες πολλες ευθυνες απο μικρη.
Απευθυνσου λοιπον σε καποιο κεντρο που παρεχει βοηθεια μιλα με ενα ψυχολογο και βλεπεις τι αλλο μπορεις να κανεις απο κει και περα.
22-12-2011, 15:57
Gypsy Cello

Καλησπέρα κοπελιά Θα συμφωνήσω με betegeuse. Για αρχή βρες έναν καλό ψυχοθεραπευτή. Οι καταστάσεις που έζησες σε μικρή ηλικία σ' επιβάρυναν ψυχολογικά και ίσως και χωρίς να το καταλαβαίνεις και βγαίνουν τώρα όλα μαζί. Τα ηρεμιστικά που παίρνεις τα πήρες με συνταγή γιατρού ή από μόνη σου;
22-12-2011, 20:43
absolu

Quote:

Originally Posted by betelgeuse

Καλημερα.
Εγω πιστευω οτι πρεπει να μιλησεις με καποιον καλο θεραπευτη.
Προφανως περασες ασχημα παιδικα χρονια,με εναν βιαιο πατερα,μια μητερα που δεν αντιδρουσε και επιπλεον ανελαβες πολλες ευθυνες απο μικρη.
Απευθυνσου λοιπον σε καποιο κεντρο που παρεχει βοηθεια μιλα με ενα ψυχολογο και βλεπεις τι αλλο μπορεις να κανεις απο κει και περα.

Καλησπερα.Ευχαριστω για τις απαντησεις ολων.τα ηρεμιστικα μου τα εδωσαν στο νοσοκομειο καθως με επιασε κριση αγχους.
22-12-2011, 21:12
xrhstos

καλο θα ηταν να απευθυνθεις σε εναν ψυχολογο, αμα νιωθεις καπως και θες βοηθεια μπορεις να παρεις αυτο το τηλεφωνο 801 801 11 77 να μιλησεις δωρεαν ειναι