Στην μεση των λεξεων, στην ακρη των ονειρων .ڿڰۣ❀.ڿڰۣ❀.ڿڰۣ❀
Σκουπισε τα δακρυα δειξε μου παλι το χαμογελο σου αυτο που δεν με κανει να γερνω..
Δωσε μου δυναμη απο την στεναχωρια και την απελπισια να απαλλαχθω,αποτελειωσε με και αυτην την νυχτα με μια αγκαλια και εγω ολο το βραδυ θα ειμαι διπλα σου
Πολλες φορες πληγωθηκα στην ζωη μου,δεν εχει ομως σημασια γιατι ακομα πιστευω πως για τον καθενα μας υπαρχει κατι το μοναδικο
Βγαλαμε και συνεχιζουμε να βγαζουμε αρκετες κραυγες αναζητωντας κατι το πολυτιμο για την καρδια μας.
Να παμε κοντρα στην μοναξια και εμεις για μια φορα, ο καθενας ειναι οσο πληγωμενος επιλεγει να ειναι,η δυναμη ομως βρισκεται ακριβως μεσα μας
Απλα δινομαστε σε ενα «γιατι» και σε ενα «πως»
Μην ψαχνουμε το γιατι και το πως απαντηση δεν θα βρουμε
Την σιωπη μας να σπασουμε και οσα μας ενοχλουνε να τα πουμε
Καπου ομως,που εχουν μαθει να μας ακουνε
Να νιωθουν αυτο που νιωθουμε
