Σημειολογικώς:
(...)Το μεγαλύτερο διάστημα που ο Ομηρικός Οδυσσέας στερήθηκε τις χαρές
μιας ερωτικής συνεύρεσης , είναι περίπου 20 ημέρες :
Από την στιγμή δηλαδή που φεύγει από το νησί της ΚΑΛΥΨΩΣ ( Ωγυγία) ,
«όπου ΕΚΕΙ , σα θεός , είχε όλα τα …χάδια»
και ναυαγός πλέον φτάνει στην Σχερία , το νησί των ερωτικών Φαιάκων
που τους «…αρέσουν τα ….θερμά λουτρά και το κρεβάτι »( θ , 258).
Στην Ωγυγία , η αθεράπευτα παθιασμένη μαζί του Καλυψώ ,
κάθε μέρα , σαν έπεφτε το σκοτάδι ,
οδηγούσε τον Οδυσσέα « …στο βάθος της βαθουλωτής σπηλιάς…»
και εκεί « αγκαλιασμένοι οι ΔΥΟ τους χαίρονταν την …αγάπη».(ραψ. ε)
Αυτό γινόταν επί 7 ( επτά) χρόνια .
Αυτό έγινε και το τελευταίο βράδυ , αφού προηγουμένως , όπως
μας …. ενημερώνει ο Όμηρος ,
πριν …χορέψουν το ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΑΓΚΟ στην … Ωγυγία ,
η Καλυψώ….. « τον έλουσε μονάχη»!
( Κάτι που η Θεά έκανε προφανώς… άπειρες φορές
στα εφτά χρόνια της ΣΥΝΑΙΝΕΤΙΚΗΣ συμβίωσής τους ,
όμως ο Ποιητής ΣΚΟΠΙΜΑ το αναφέρει….ΤΩΡΑ) .
Οι 20 ημέρες βέβαια είναι αρκετά κάτω από το όριο του ΕΝΟΣ ΜΗΝΟΣ , που
ένας άντρας μπορεί να αντέξει ( χωρίς …παρενέργειες ) την σεξουαλική στέρηση ,
σύμφωνα με τα λεγόμενα του ίδιου του Οδυσσέα.
( “Γιατί κι ένα μήνα αν μείνει κανείς μακριά απ’ το ταίρι του, βαρυγκομάει….”)...
Όπως και να ‘χει όμως ,το 20ήμερο δεν παύει να είναι ένα αρκετά μεγάλο διάστημα ,
ειδικά για έναν…. ΕΘΙΣΜΕΝΟ κυνηγό του συχνού και ΠΟΙΟΤΙΚΟΥ ΣΕΞ , όπως ο Οδυσσέας.
Πηγή:http://www.poiein.gr/archives/15043/index.html
K'επιστημονικώς:
(...)Κατά τον διάσημο ψυχολόγο Abraham Maslow, η σεξουαλική ανάγκη βρίσκεται στις πρωταρχικές ανάγκες του ανθρώπου, είναι δηλαδή ισότιμη της πείνας και της δίψας και όλων των υπόλοιπων βιολογικών αναγκών που μπορούν να προσφέρουν στον άνθρωπο την επιβίωση. Όπως αναφέρει στη θεωρία του ο Maslow, το πεινασμένο άτομο, και γενικά το άτομο που δεν έχει ικανοποιήσει τις πρωταρχικές του ανάγκες, δεν μπορεί να ανέλθει σε ανώτερα επίπεδα ψυχολογικών και υπαρξιακών αναγκών, όπως είναι η αγάπη, η συντροφικότητα, η φιλία, η επαγγελματική και κοινωνική επιτυχία, η έφεση στις τέχνες, το ρομαντισμό, το διαλογισμό και την αυτοπραγμάτωση. Με βάση την πιο πάνω θεωρία, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το σεξουαλικά στερημένο άτομο δεν μπορεί πραγματικά να αγαπήσει, γιατί η στέρηση του στερεί τη διαύγεια του πνεύματος και την καθαρή αντίληψη που χρειάζεται για να αναπτύξει δευτερογενείς ψυχολογικές ανάγκες, απαραίτητες για μια υγιή σχέση, όπως είναι η αγάπη και η συντροφικότητα.
Κατά τον πατέρα της ψυχαναλυτικής θεωρίας Sigmund Freud, η σεξουαλική ανάγκη είναι ενέργεια που ενεργοποιείται από πολύ νωρίς στην ηλικία και επιτρέπει στους ανθρώπους να ελκύονται μεταξύ τους. Η ενέργεια αυτή που δεν εκτονώνεται, μεταβάλλεται σε απωθημένη ενέργεια και καταφέρνει να βρει διεξόδους μέσα από εξειδικευμένες μορφές ερωτικής έκφρασης, όπως είναι τα ερωτικά λόγια, η ποίηση, τα ερωτικά τραγούδια, ο ερωτικός χορός, και γενικά οι τέχνες, η ονειροπόληση και τα όνειρα. Κατά την ίδια θεωρία, σεξουαλική ηδονή που δεν ικανοποιείται μετατοπίζεται στη ηδονή που επιφέρει το κυνήγι και το μάζεμα του χρήματος από τους άντρες, και η κατανάλωση γλυκών και άλλων λιχουδιών από τις γυναίκες. Γενικά το σεξουαλικά στερημένο άτομο μπορεί να καταντήσει ένα είδος άπληστου, κτητικού και υπερκαταναλωτικού ατόμου, που εξυπηρετεί το σύγχρονο καπιταλιστικά σύστημα.
Πηγή:http://www.paidiatros.com/children/Human-Sexuality/
