Μπροστα στην αξια της της ανθρωπινης ζωης...
...τιποτα δεν μετραει. Φευγω εκτακτως την επομενη εβδομαδα για το εξωτερικο, για τη Ρωμη συγκεκριμενα, για πολυ σοβαρους προσωπικους λογους, και επειδη δεν ξερω τί με περιμενει, ηθελα να γραψω δυο λογια. Κατ'αρχας, θελω να ευχαριστησω οσους και οσες μου εμπιστευθηκαν την αποψη τους και το συναισθημα τους σε οσα θεματα εχω αναρτησει. Επισης θα ηθελα να ζητησω συγγνωμη σε οσους αθελα μου στεναχωρησα. Μπορει καποιες φορες να ειπα ή να εκανα ατοπα πραγματα-όπως μου ειπε καποιος- αλλα παντα το κινητρο μου ηταν η καταθεση του συναισθηματος μου, και μονο αυτο.
Επισης θελω να ευχαριστησω τον Νικο και για την προσωπικη του συμβολη σε προσωπικο μου θεμα, αλλα και για την υπαρξη του φορουμ, το οποιο περα απο φιλιες και εχθροτητες, μας βοηθα να καταθεσουμε την ψυχη μας, ο καθενας με τον δικο του τροπο, σωστο ή λαθος.
Απο εσας θελω μονο την καλη σας σκεψη!
Να ειστε ολοι καλα!
Τελικα, η ζωη μας και η ψυχη μας εχουν σημασια και αυτα πρεπει να προσεχουμε και να προστατευουμε..