Ολοκληρη η ψυχολογικη γκαμα επανω μου
Καλημερα σας, το ονομα μου ειναι Λευτερης και ειμαι νεο μελος στο φορουμ αλλα παλιο μελος στα βασανα.
Ολα ξεκινησαν το φθινοπωρο του 2006 στην ηλικια των 22 ετων. Το καλοκαιρι εχασα ενα πολυ καλο μου φιλο απο Λευχαιμια στην ηλικια μου και αρχες Νοεμβριου την μητερα του καλυτερου μου και αδερφικου φιλου απο καρκινο. Μια βδομαδα μετα απο την κηδεια αρχισε ο εφιαλτης μου...
Στις 11 Νοεμβριου ενιωσα μια απιστευτη δυσφορια και πηγα να ξαπλωσω, μολις ξαπλωσα μουδιασε ολο μου το στηθος, δεν μπορουσα να παρω ανασα και πονουσα. Νοσοκομειο εξετασεις απιστευτο τρεμουλο και ηρεμιστικο.
Μετα αφου εκανα και εναν υπερηχο καρδιας και αφου δοκιμασα ολα τα mild τυπου ηρεμιστικα ( Δε με επιαναν με τιποτα ) επισκεφτηκα ενα ψυχιατρο. Μου εγραψε Anafranil και Tavor. Εκεινη την περιοδο αυτα τα φαρμακα με βοηθησαν παρα παρα πολυ και χαρη σε αυτα μπορεσα να ηρεμησω.
Απο εκει και υστερα σταματουσα να τα παιρνω μολις ενιωθα καλυτερα γιατι δε δεχομουν απο τον ευατο μου να ζω με ψυχοφαρμακα και να ειμαι σα φυτο ολη την ημερα, βεβαια αυτο ειχε και το κοστος του.
Απο εκεινη την ημερα μεχρι τωρα η κατασταση μου παρουσιαζει σκαμπανεβασματα, τωρα βρισκομαι σε φαση εξαρσης και παλι. Οι φοβοι για καρδιακο επεισοδιο, στομαχι, κεφαλι επιστρεφουν αναλογα με τον ποιον γιατρο εχω καιρο να επισκεφτω και προσφατα απεκτησα και μια καρκινοφοβεια λογω ενοχλησεων που εχω στο παχυ εντερο ( 2 γαστρεντερολογοι και 1 ογκολογος μου ειπαν ευερεθιστο εντερο ). Σημειωση οτι περυσι τετοια εποχη εχασα ενα φιλο στην ηλικια μου απο καρκινο του παχεως εντερου.
Οποτε απο μια κριση πανικου εχω φτασει σε κριση και προβλημα μονιμου αγχους και υποχονδριασης και δε ξερω που θα φτασει αυτο το πραγμα και αν σταματησει ποτε.
Εχω κοπελα, εχω φιλους εχω συγγενεις που με αγαπανε και αυτο ειναι το σημαντικοτερο στη ζωη μου αλλα πως θα δουλεψω απερισπαστα με αυτα τα προβληματα? Πως θα κανω οικογενεια? Πως γενικα? Αυτες οι ερωτησεις με βασανιζουν συνεχως.
Δεν ξερω τι να κανω πια πραγματικα, αντικαταθλιπτικα φοβαμαι να παρω γιατι οταν επαιρνα χαλουσαν τα δοντια μου κατα ριπας και απο τοτε που τα σταματησα δεν εχω ξαναβγαλει προβλημα, τυχαιο? Δε νομιζω. Ηρεμιστικο παιρνω που και που οταν δεν αντεχω αλλο απο τις σωματικες ενοχλησεις αλλα τουλαχιστον σε περιπτωσεις ταχυκαρδιας δε βοηθανε και πολυ, σε αυτο μονο το ιντεραλ βοηθαει αμεσα.
Θυμαμαι με νοσταλγια τον εαυτο μου πριν απο αυτη την κατασταση και κλαιει η ψυχη μου... Ημουν ενας χαρουμενος, αισιοδοξος χαμογελαστος ανθρωπος και δε μπορω να βιωνω πλεον αυτη τη καταντια. Ο χαρακτηρας του ανθρωπου δεν αλλαζει και οταν ειμαι καλα ειμαι αυτος που ημουν, οταν με πιανουν ομως αυτα... Αστα βραστα
Ηθελα απλως να αδειασω τη ψυχη μου απο καποιες σκεψεις, φιλοι μου και συμπασχοντες αμα εχετε οποιαδηποτε συμβουλη να μου δωσετε που θα μου δωσει την ευκαιρια για μια μονιμη και υγιης ανακουφιση παρακαλω μοιραστειτε την μαζι μου.
Σας ευχαριστω για την υπομονη σας να διαβασετε την ιστορια μου και ευχομαι σε ολους σας υγεια και ευτυχια