Printable View
Γεια σας,
Έχω ένα γιο τεσσάρων χρονών τώρα, που από όταν ήταν περίπου ενάμισι χρονού, όταν ακουεί αργή μουσική συγκινείται και κλαίει. Τότε θέλει να αλλάζω μουσική ή να κάθεται στην αγκαλιά μου να κλαίει.
Μπορώ να τον καταλάβω γιατί κι εγώ επηρεάζομαι βαθιά από τη μουσική αλλά δεν ξέρω ποιός είναι ο καλύτερος τρόπος να τον αντιμετωπίσω. Να βάζω μουσική και να του λέω πως δεν πειράζει να κλαίει ή αφού προτιμά να το αποφεύγει να το αποφεύγω κι εγώ.
Έυχαριστώ.
Μίλησέ του αρχικά. Ρώτα το με ψυχραιμία και ηρεμία πως νιώθει, τι είναι αυτό που τον ταράζει, κάνε κουβεντούλα μαζί του, μάθε του να ανοίγεται όσο μπορεί. Μπορεί ο ίδιος μόνος του να σου πει τι τον ταράζει.
Το επαγγελμα σου ασχολειται με την μουσικη?
συμφωνώ, μπορεί να προέρχεται και από εκνευρισμό αυτή του η αντίδραση.Quote:
Originally Posted by Ναταshα
Σας ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας. Δεν ασχολούμε με τη μουσική. Έχω προσπαθίσει να του μιλείσω αλλά ταράζεται τόσο που δεν του πέρνεις πολλές κουβέντες. Δεν του αρέσουν ή μάλλον αντιδρά σαν να φοβάται τα αρκουδάκια που παίζουν μουσική. Θα προσπαθίσω να του μιλείσω ξανά τώρα που μεγάλωσε λιγάκι.