Τι γινεται σε αυτες τις περιπτωσεις?
Γεια σας.
ειμαι 18 χρονων και σε 4 μηνες εχω να αντιμετωπισω την πιο σημαντικη προκληση που ειχα ως τωρα,τις πανελληνιες.Παραλληλα ομως με αυτο εχω και μια ακομα σοβαροτερη.Χανωεναν πολυτιμο ανθρωπο για μενα που εχω σχεση μαζι του εδω και 2 χρονια ο οποιος εχει σοβαρα προβληματα με την υγεια του και ειναι 22 χρονων.Στην προκειμενη εχει καρκινο και ελαττωματικη καρδια..
Οταν τον πρωτογνωρισα δεν ηξερα τιποτα για την υγεια του.Μετα απο καιρο μου ειχε πει οτι παθαινε κατι κρισεις σχετικα με την καρδια του μου ειχε πει ομως οτι τις αντιμετωπιζε και δεν του προκαλουσαν κανενα ιδιαιτερα σοβαρο προβλημα.Στην πορεια ομως μετα απο αρκετο καιρο εμφανιστικε ο καρκινος.Πηρα ρισκο και αποφασισα να σταθω διπλα του καθως δεν ειχε σημαντικη υποστηριξη ουτε απο φιλικο ουτε απο οικογενειακο περιβαλλον.Εχει φιλους που ομως δεν θελουν να ακουν για τα υγειακα του.Οπως καταλαβατε εξαρτιοταν απο εμενα αφου του προσεφερα στηριξη και οτι αλλο χρειαζοτανε.Ο ιδιος ειναι πολυ καλος ανθρωπος με στηριξε απειρες φορες και οπως γι αυτον ετσι και για εμενα ειναι ο μονος που εμπιστευομαι και μιλαω για οτι με απασχολει.
Περασα πολυ δυσκολες φασεις απο τοτε μεχρι να γινει η εγχειρηση και περασα και μια ακομα δυσκολοτερη οταν μπηκε στο χειρουργειο.Ευτυχως πηγαν ολα καλα.Θα επρεπε δηλαδη να περασει αλλο ενα 6μηνο ωστε να κανει μεταμοσχευση καρδιας γιατι τελικα η κατασταση της ειχε επιδεινωθει.Μεχρι που μετα απο λιγο καιρο κανει εξετασεις και δειχνουν πως τελικα ο καρκινος εκανε μετασταση σε 2 οργανα.Μου ειπε πως χωρις χημειοθεραπειες οι γιατροι του δινουν με τ ζορι 1 μηνα.Με χημιοθεραπειες μπαινει σε 2 μηνες με μεγαλο ρισκο για διπλη επεμβαση.Οι πιθανοτητες επιτυχιας ειναι λιγοτερες απο 20%.Ο ιδιος ξερει οτι δεν θα αντεξει καθως και οι γιατροι δεν ειναι ιδιαιτερα αισιοδοξοι.
Και τωρα εγω καλουμαι να παρω θεση σε ολα αυτα.Απο την μια θελω να μεινω μαζι του μου εχει προσφερει πολλα ως τωρα και ειναι πολυ σημαντικο προσωπο για μενα και ειχαμε σκοπο να κραταμε μια φιλικη αποκλειστικα επαφη οταν θα εφευγα για σπουδες.Απο την αλλη σκεφτομαι οτι ειμαι σε μια πολυ κρισημη φαση της ζωης μου σχεδιαζω να κανω σπουδες στο εξωτερικο και αν τον χασω φοβαμαι οτι δεν θα μπορεσω να ανταπεξελθω σε τιποτα και θα απογοητευσω τους γονεις μου και τον εαυτο μου.Μερικες φορες σκεφτομαι απο το να εχω τετοιο βαρος απο τοσο μικρη καλυτερα να μην τον γνωριζα ποτε και ας πηγαινανε στραφι οσα περασαμε και καναμε.
Η οικογενεια μου, αν και δεν γνωριζει πληρως την κατασταση, πιστευει οτι αυτος ο ανθρωπος με εκμεταλευτηκε μου φορτωσε ολα του τα προβληματα και με εκανε ενα θυμα.Τους δινω ενα δικιο.Σε εναν μηνα κρινονται ολα.
Σκεφτειτε οτι ειστε στην θεση μου.Ειλικρινα, τι θα επιλεγατε να κανετε?
Ελπιζω να μην περιφρονησετε το αρθρο μου, ισως λογω της ηλικιας μου, και να μην κουρασω καποιον με το μεγαλο μεγεθος του κειμενου..