Αδιέξοδο

Καλησπέρα σας

Είμαι νέο μέλος και έχω φτάσει σε αδιέξοδο στη ζωή μου γι αυτό αποφάσισα να γράψω εδώ το πρόβλημά μου τουλάχιστον να το μοιραστώ με κάποιον ανώνυμα. Είμαι 25 χρονών και έπειτα από πολλές αναποδιές στη ζωή μου τα τελευταία τρία χρόνια κυρίως, νιώθω ότι δεν έχω άλλη δύναμη να αντιμετωπίσω το παραμικρό. Μέσα σε αυτά τα χρόνια βίωσα πολλούς αποχωρισμούς από πρόσωπα που αγαπούσα (θάνατος, τέλος σχέσης) και τώρα έχω φτάσει σε ένα σημείο που νιώθω ότι είναι αδιέξοδο. Νιώθω συνεχώς ότι παίρνω λάθος αποφάσεις και δεν ξέρω που μπορεί να με οδηγήσει αυτό.

Δεν έχω μιλήσει σε ειδικό γιατί δεν έχω τη δυνατότητα αυτό τον καιρό (κυρίως οικονομική). Αυτό που με καταπιέζει περισσότερο είναι ότι διατηρώ κάποιες επαφές με τον πρώην μου για τις οποίες δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν. Με λίγα λόγια βρέθηκα μπλεγμένη σε μία κατάσταση χωρίς καν να το καταλάβω και τώρα είμαι εγκλωβισμένη λόγω των δυνατών μου συναισθημάτων... Ξέρω ότι δε βοηθάνε πολύ αυτά που λέω για να καταλάβετε ακριβώς την κατάσταση αλλά δεν επιθυμώ να το αναλύσω περαιτέρω. Αυτό που θα ήθελα, αν γίνεται, είναι να μου πει κάποιος τι μπορώ να κάνω για να ξεφύγω από αυτό το συναίσθημα και να προχωρήσω τη ζωή μου. Η προφανής λύση είναι να διακόψω κάθε είδους επαφή από τη στιγμή που με επηρεάζει τόσο, αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατο.

Το πρόγραμμά μου είναι γεμάτο, έχω φροντίσει να έχω πολλές ασχολίες για να μπορώ να ξεφύγω αλλά ό,τι και να κάνω το μυαλό μου δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται.. Το ξέρω ότι τα λέω πολύ μπερδεμένα και ζητώ εκ των προτέρων την κατανόησή σας αλλά είμαι κι εγώ πολύ μπερδεμένη και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να περιγράψω την κατάσταση πιο ξεκάθαρα στην παρούσα φάση.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και τη φιλοξενία σας.

ο ερωτας με ερωτα περναει, κι οποια το ξεχναει, συνεχιζει να ποναει, και τον πρωην να μην ξεπερναει.

οριστε εκανα και ριμα, ειμαι θεος. :p

:D

Είναι πολυφορεμένο αυτό το στιχάκι και μπορεί σε κάποιους να λειτουργεί σε εμένα όμως όχι. Δεν μπορώ να προχωρήσω παρακάτω αν δεν έχει τελειώσει το προηγούμενο. Δεν αξίζει σε κανέναν να πληρώσει τα σπασμένα αλλουνού και ακόμα χειρότερα να σκέφτομαι κάποιον άλλον ενώ είμαι μαζί του. (Αυτός ο αλτρουισμός θα με φάει, το ξέρω... :P)

αποστασιοποιησου για αρχη κι απεφευγε τον. οσο κι αν ποναει, αφου εχεις ενδιαφερονται και δεν καθεσαι ολη τη μερα, θα σου ειναι πιο ευκολο ετσι δεν ειναι ? κι αφου συνηθισεις λοιπον παλι περισσοτερο μονη σου, καποια στιγμη θα ρθει κι ο επομενος. αλλιως αν βιαζεσαι τοσο να τον ξεπερασεις τραβα στο δρομο και πιασε τον πρωτο που θα δεις.

Μακάρι να μπορούσα να τον αποφύγω αλλά δυστυχώς κάποιες μέρες την εβδομάδα τον βλέπω υποχρεωτικά, βρισκόμαστε στον ίδιο χώρο. Δε γίνεται αλλιώς.. Και αυτό είναι ίσως που με πάει πίσω γιατί όσο βλεπόμαστε δεν μπορώ να δώσω ένα τέλος. Θα μπορούσα δηλαδή -θεωρητικά- να πω ότι θα κόψω κάθε επαφή μαζί του αλλά είμαι υποχρεωμένη να τον βλέπω (και να μιλάμε). Και ναι, βιάζομαι να τον ξεπεράσω -και μαζί όσα μου έχουν κάνει κακό και με έχουν φέρει σε αυτή την κατάσταση σήμερα- αλλά από την άλλη φοβάμαι μήπως πιέζοντας καταστάσεις και πιέζοντας τον εαυτό μου να το ξεπεράσει μου μείνουν απωθημένα......

τις υπολοιπες μερες της εβδομαδας ομως δεν τον βλεπεις, οποτε φροντισε να βλεπεις καποιον αλλον να μη σου λειπει, και να τον ξεπερασεις επιτελους. στο τελος θα εισαι ψυχρη απεναντι του και θα λετε μονο τα τυπικα αυτα που υποχρεουστε. δε δινεις περισσοτερες πληροφοριες να γνωριζω τι παιχτικε ακριβως και ειστε ετσι, και δε μπορεις να τον συγχωρεσεις. οπως και να εχει καθε ανθρωπος οταν φευγει απ'τη ζωη μας αφηνει ενα κενο, εαν λοιπον αυτο το κενο δεν αντικατασταθει, γυρναμε στο παρελθον τοτε που νιωθαμε πως ειμασταν γεματοι. ετσι κι εσυ γυρνας στα παλια μαζι του, αν το γεμισεις αλλιως αυτο το κενο, δε νομιζω να θες να γυρισεις παλι.

Quote:

---

Originally Posted by rosewood

:D

Είναι πολυφορεμένο αυτό το στιχάκι και μπορεί σε κάποιους να λειτουργεί σε εμένα όμως όχι. Δεν μπορώ να προχωρήσω παρακάτω αν δεν έχει τελειώσει το προηγούμενο. Δεν αξίζει σε κανέναν να πληρώσει τα σπασμένα αλλουνού και ακόμα χειρότερα να σκέφτομαι κάποιον άλλον ενώ είμαι μαζί του. (Αυτός ο αλτρουισμός θα με φάει, το ξέρω... :P)

---

Σωστο...Οχι οτι ποτε θα ξεπερασεις εντελως τον πρωην σου αλλα μετα απο μερικα χρονια ελαχιστα θα τον σκεφτεσαι.

Θα σου πω τι εκανα εγω.Ζητησα απο την πρωην μου να μην με ενοχλει και να με αποφευγει ακομα και οταν θελει η ιδια να μου μιλησει.Το σεβαστηκε και ηταν πολυ πιο ευκολο να ξεκοψω. Και οπως παντα δουλειες ,σπουδες βοηθουν την κατασταση

ΚΕΝΟ ίσως έχεις δίκιο.. Θα προτιμούσα πάντως να βάλω πρώτα εγώ ένα τέλος σε αυτή την ιστορία πριν επιχειρήσω να μπω σε σχέση με άλλο άτομο. Το ιδανικό θα ήταν να συνέβαινε αυτό που λες αλλά δεν επιδιώκω κάτι τέτοιο, μόνο αν μου προκύψει θα δώσω μια ευκαιρία. Αυτό που έχει συμβεί δεν ξέρω αν έχει σημασία να αναφερθεί. Πάντως περιλαμβάνει και μια άλλη κοπέλα (με την οποία έχει σχέση τώρα). Ήδη νιώθω ένα κουρέλι ψυχικά, δεν ξέρω κατά πόσο είμαι σε θέση να κάνω το οτιδήποτε που χρειάζεται μια στοιχειώδη προσπάθεια από μέρους μου.

ΝέοΞεκίνημα δυστυχώς όπως ανέφερα παραπάνω, εκ των πραγμάτων δε γίνεται να τον αποφεύγω. Εξάλλου είναι κάτι το οποίο δεν πρόκειτα ποτέ να ζητήσω εγώ γιατί ξέρω ότι θα το κάνει και θα με τρώει μια ζωή το τι θα γινόταν αν...

εννοειτε οτι αυτα ισχυουν αφου πρωτα χωρισεις. αφου ομως ο αλλος βρηκε ηδη αντικαταστατρια, εσυ τι περιμενεις ? να σου πει οτι ειναι με αλλη και να στη γνωρισει κι ολας ? κι αμα θελει να σε κρατησει καβατζα εκμεταλευομενος οτι τον γουσταρεις ? μην χαραμιζεις τον εαυτο σου περισσοτερο, αμα τον εστειλες και βρηκε πρωτος την επομενη κι εσυ δυσκολευεσαι να το πιστεψεις, το μονο που μενει ειναι να τον δεις και μαζι της να πικραθεις και να νιωσεις χειροτερα. μη το επιτρεψεις αυτο, τραβα δικη σου πορεια χωρια. καταλαβαινω οτι μπορει να υπαρχουν συναισθηματα, μα νομιζω πως τα περισσοτερα σε ληγμενες υποθεσεις ειναι εξαιτιας του χρονου που χασαμε μαζι με το ατομο, παρα το οτι αξιζε τοσο το ιδιο το ατομο και δεν ηταν αναντικαταστατο. και για να καληνυχτισω, ξαναλεω εχεις ενδιαφεροντα οπως ειπες, αφοσιωσου σ'αυτα να νιωσεις καλυτερα ενω παραληλα προσπαθεις να κανεις νεες γνωριμιες, και ηλπιζε συντομα να σου κατσει κατι καλο να τον ξεχασεις οσο γινεται.

Ούτε αυτό μένει γιατί όντως τους έχω δει μαζί... όπως είπα, είναι πολύ μπερδεμένη η κατάσταση.... Δε θέλω όμως να εστιάσουμε στο τι έχει γίνει αλλά κυρίως στο πώς θα μπορέσω να συγχωρέσω στον εαυτό μου το ότι επέτρεψα σε έναν άνθρωπο να μου κάνει τόσο κακό επανειλλημένως... Φοβάμαι τόσο πολύ ότι δε θα μπορέσω να μου το συγχωρήσω ποτέ....... Δεν αντέχω άλλο πόνο, άλλη μπερδεμένη κατάσταση, άλλο κρυφτό, άλλα ψέμματα... Θέλω να βρω την ηρεμία μου και να προχωρήσω παρακάτω. Νιώθω ότι έχω βαλτώσει, ότι είμαι σε κινούμενη άμμο και όσο προσπαθώ να κάνω μία κίνηση να βγω από αυτό βυθίζομαι όλο και περισσότερο. Υπάρχει τρόπος να ξεφύγω;

Quote:

---

Originally Posted by rosewood

Καλησπέρα σας

Είμαι νέο μέλος και έχω φτάσει σε αδιέξοδο στη ζωή μου γι αυτό αποφάσισα να γράψω εδώ το πρόβλημά μου τουλάχιστον να το μοιραστώ με κάποιον ανώνυμα. Είμαι 25 χρονών και έπειτα από πολλές αναποδιές στη ζωή μου τα τελευταία τρία χρόνια κυρίως, νιώθω ότι δεν έχω άλλη δύναμη να αντιμετωπίσω το παραμικρό. Μέσα σε αυτά τα χρόνια βίωσα πολλούς αποχωρισμούς από πρόσωπα που αγαπούσα (θάνατος, τέλος σχέσης) και τώρα έχω φτάσει σε ένα σημείο που νιώθω ότι είναι αδιέξοδο. Νιώθω συνεχώς ότι παίρνω λάθος αποφάσεις και δεν ξέρω που μπορεί να με οδηγήσει αυτό.

Δεν έχω μιλήσει σε ειδικό γιατί δεν έχω τη δυνατότητα αυτό τον καιρό (κυρίως οικονομική). Αυτό που με καταπιέζει περισσότερο είναι ότι διατηρώ κάποιες επαφές με τον πρώην μου για τις οποίες δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν. Με λίγα λόγια βρέθηκα μπλεγμένη σε μία κατάσταση χωρίς καν να το καταλάβω και τώρα είμαι εγκλωβισμένη λόγω των δυνατών μου συναισθημάτων... Ξέρω ότι δε βοηθάνε πολύ αυτά που λέω για να καταλάβετε ακριβώς την κατάσταση αλλά δεν επιθυμώ να το αναλύσω περαιτέρω. Αυτό που θα ήθελα, αν γίνεται, είναι να μου πει κάποιος τι μπορώ να κάνω για να ξεφύγω από αυτό το συναίσθημα και να προχωρήσω τη ζωή μου. Η προφανής λύση είναι να διακόψω κάθε είδους επαφή από τη στιγμή που με επηρεάζει τόσο, αυτό όμως είναι σχεδόν αδύνατο.

Το πρόγραμμά μου είναι γεμάτο, έχω φροντίσει να έχω πολλές ασχολίες για να μπορώ να ξεφύγω αλλά ό,τι και να κάνω το μυαλό μου δεν μπορεί να σταματήσει να σκέφτεται.. Το ξέρω ότι τα λέω πολύ μπερδεμένα και ζητώ εκ των προτέρων την κατανόησή σας αλλά είμαι κι εγώ πολύ μπερδεμένη και δεν ξέρω αν θα μπορέσω να περιγράψω την κατάσταση πιο ξεκάθαρα στην παρούσα φάση.

Ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σας και τη φιλοξενία σας.

---

Δεν υπαρχουν αδιεξοδα , αυτα συνηθως ειναι στο μυαλο μας ,,αν και αναγνωριζω υπαρχουν δυσκολα κοληματα .
Αυτο το ...πολυφορεμενο στιχακι ξερεις ειναι και πολυαποτελεσματικο για να πολυφορεθει,,προσπαθησε να το εφαρμοσεις πρωτα και μετα το κρινεις αμα δεν δουλεψει...
Για ψυχολογο αν δεν εχεις χρηματα πηγαινε σενα ΚΨΥ , ειναι δωρεαν , θα σε βοηθησουνε σιγουρα .
Αλλα το θεμα ειναι οτι δεν εχεις αποφασισει ακομα να ξεκοψεις ,οπως λες παρακατω:θα με τρωει μια ζωη τι θα γινοταν αν.
Δεν μπορει ξερεις κανενας να σε βοηθησει αν εσυ πρωτα απ ολα δεν συνηδειτοποιησεις ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ. Τιποτα αλλο
Ζητα βοηθεια , το να το συζητησεις φεις του φεις μ εναν αλλον θα σε βοηθησει να το συνηδητοποιησεις γρηγοροτερα ,,Πρεπει να ακουσεις την φωνη σου να το λεει , να το ομολογει, να το παραδεχεται ξανα κ ξανα !!!!
Μην αφηνεις τους αλλους να εκμεταλευονται την αδυναμια σου να παρεις αποφασεις . Συνηθως ετσι συμβαινει σε τετοιες περιπτωσεις ............

Δυστυχώς ισχύει αυτό, το ότι μάλλον δεν έχω αποφασίσει να ξεκόψω αν και το παλεύω πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό. Εχω χάσει τον ύπνο μου, έχω τύψεις για όσα έχω κάνει αλλά προσπαθώ παρόλα αυτά να μη μετανιώνω γιατί δεν οφελεί, δεν οδηγεί πουθενά. Περισσότερο με τρομάζει ο εαυτός μου, το τι είμαι ικανή να κάνω. Μέσα από αυτή την ιστορία είδα πτυχές δικές μου που δεν ήξερα καν ότι υπήρχαν και δεν ήθελα να ξέρω.

Όσο για το ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει, δεν αντιλέγω ότι μπορεί να ισχύει αλλά δυστυχώς δε γίνεται με παραγγελία αυτό. Δηλαδή δεν μπορώ να το επιδιώξω να ερωτευτώ, πρέπει να προκύψει. Θα μου πείτε να έχω τα μάτια μου ανοιχτά και να μην είμαι αρνητική σε νέες προτάσεις. Αυτό ισχύει έτσι κι αλλιώς, παρόλα αυτά δεν είμαι άτομο που ψάχνεται. Όσες φορές έχω κάνει σχέση ήταν επειδή το επεδίωξαν οι άλλοι, όχι εγώ....

rosewood...μου θυμισες μια ταινια...
Τεσπα για να μπω στο θέμα,εγώ θα σου δώσω μια διαφορετική οπτική γωνία στο ότι ο " έρωτας με έρωτα " περνάει
Βλέπω έχεις μπερδέψει την καρδιά σου με την λογική και αυτό είναι που σε τρώει
Αγαπάς και πονάς,περνάς μια κατάσταση που την λύση την έχεις και δεν μπορείς να την πράξεις,οκ δεκτό
Κοίτα ομως rosewood στην ζωή μας έχουμε μάθει να εκπληρώνουμε κάποιες ανάγκες είτε αυτές είναι σωματικές είτε ψυχικές,ο δείκτης όμως του ρολογιού να ξέρεις πως δεν πηγαίνει αριστερά
ούτε όμως σταματάει...
Κάποια στιγμή τα συναισθήματα σου θα θέλουν ένα πότισμα για να " ανθίσουν "
Αν θέλεις μπορώ να συνεχίσω γιατί μπόρει να μην εχω μπει στο πνεύμα

Ναι, αυτό είναι.. Έχω μπερδέψει τη λογική με το συναίσθημα ή μάλλον δεν τα έχω μπερδέψει αλλά έχω δώσει ιδιαίτερο προβάδισμα στο συναίσθημα και η λογική πασχίζει να το φτάσει αλλά δεν μπορεί..... Και μάλιστα μέχρι αυτή την ιστορία ήμουν περήφανη που μπορούσα να φιλτράρω τα πάντα με τη λογική και θεωρούσα ότι έτσι με προστάτευα. Δεν ξέρω τι έγινε στην προκειμένη περίπτωση και δεν τα κατάφερα. Ίσως δεν έχει νόημα να το ψάξω κιόλας. Φυσικά και με ενδιαφέρει να συνεχίσεις, προσπαθώ να βγάλω μια άκρη και οποιαδήποτε βοήθεια και συζήτηση μου είναι πολύτιμη. Σας ευχαριστώ πολύ όλους που ασχολείστε με το πρόβλημά μου.

Quote:

---

Originally Posted by Chemistry

rosewood...μου θυμισες μια ταινια...
Τεσπα για να μπω στο θέμα,εγώ θα σου δώσω μια διαφορετική οπτική γωνία στο ότι ο " έρωτας με έρωτα " περνάει
Βλέπω έχεις μπερδέψει την καρδιά σου με την λογική και αυτό είναι που σε τρώει
Αγαπάς και πονάς,περνάς μια κατάσταση που την λύση την έχεις και δεν μπορείς να την πράξεις,οκ δεκτό
Κοίτα ομως rosewood στην ζωή μας έχουμε μάθει να εκπληρώνουμε κάποιες ανάγκες είτε αυτές είναι σωματικές είτε ψυχικές,ο δείκτης όμως του ρολογιού να ξέρεις πως δεν πηγαίνει αριστερά
ούτε όμως σταματάει...
Κάποια στιγμή τα συναισθήματα σου θα θέλουν ένα πότισμα για να " ανθίσουν "
Αν θέλεις μπορώ να συνεχίσω γιατί μπόρει να μην εχω μπει στο πνεύμα

---

οχι και τοσο διαφορετικη, αφου παλι στο 'ο ερωτας με ερωτα περναει' καταληγουμε. συμφωνω οτι πρεπει να καλυψει τις αναγκες της, κι εξαιτιας αυτων νιωθει οπως νιωθει. και μονο για το θεμα του σεξ να το δουμε, ο αλλος καλοπερναει με τη καινουργια, η rosewood ειναι μονη. το γραψα και πανω εξαλλου:

Quote:

---

Originally Posted by KENO

οπως και να εχει καθε ανθρωπος οταν φευγει απ'τη ζωη μας αφηνει ενα κενο, εαν λοιπον αυτο το κενο δεν αντικατασταθει, γυρναμε στο παρελθον τοτε που νιωθαμε πως ειμασταν γεματοι. ετσι κι εσυ γυρνας στα παλια μαζι του, αν το γεμισεις αλλιως αυτο το κενο, δε νομιζω να θες να γυρισεις παλι.

---

οπου κενο = αναγκες.

Quote:

---

Originally Posted by rosewood

Όσο για το ότι ο έρωτας με έρωτα περνάει, δεν αντιλέγω ότι μπορεί να ισχύει αλλά δυστυχώς δε γίνεται με παραγγελία αυτό. Δηλαδή δεν μπορώ να το επιδιώξω να ερωτευτώ, πρέπει να προκύψει. Θα μου πείτε να έχω τα μάτια μου ανοιχτά και να μην είμαι αρνητική σε νέες προτάσεις. Αυτό ισχύει έτσι κι αλλιώς, παρόλα αυτά δεν είμαι άτομο που ψάχνεται. Όσες φορές έχω κάνει σχέση ήταν επειδή το επεδίωξαν οι άλλοι, όχι εγώ....

---

μη περιμενεις να ερωτευτεις απαραιτητα. για να γνωρισεις ακομα και να ερθεις σε επαφη με καποιον, δε χρειαζεται να εχεις ΤΑ συναισθηματα πριν. μπορει να δημιουργηθουν και αργοτερα. δεστο σαν οτι καλυπτεις απλα τις αναγκες σου, σεξουαλικες ή οτι αλλο μπορει να σου προσφερει ενας ανθρωπος. κι ετσι θα τον εκτιμησεις. και μη μου πεις οτι κανεις δε σου δινει σημασια, εσυ σαν γυναικα δεν χρειαζεται να διαθετεις ουτε λεφτα ουτε αμαξαρα ουτε τπτ για να εντυπωσιασεις. το μονο που πρεπει να κανεις ειναι να φροντισεις τον εαυτο σου λιγο και να προκαλεσεις το οποιο αγορακι σε ενδιαφερει, για να ασχοληθει μαζι σου.