Do you hear what I hear??
Περιπλοκος ο ανθρωπος. Ολα ομως δικαιολογουνται. Για ολα του τα παραξενα υπαρχει και ενας λογος. Τον λογο ομως της ζωης καλυτερα να μην ψαξεις να τον βρεις, γιατι τοτε εχασες το παιχνιδι της. It's the most wonderfull time ...χαιρονται, για ενα σωρο στιγμες, ασημαντες στιγμες που θεωρουνται ομορφες για τους περισσοτερους. Και παλι αν καθισεις να τις μελετησεις δε θα βρεις τιποτα το σημαντικο. Αισθηματα, συναισθηματα, χαρες και λυπες. Πολλα απ αυτα αποτελουν τη ζωη και πρεπει να μαθεις τους κανονες της, τον τροπο της γιατι αλλιως δυσκολευεσαι να καταλαβεις και να ζησεις. Ναι, γραφω βλακειες σε μια αδυναμια του παραξενου χαρακτηρα μου χωρις σκοπο ακουγοντας Christmas music η οποια αυτη τη στιγμη μου φαινεται τοσο γελεια κι αλλοκοτη. Οι λαθος επιλογες μου δε με τρομοκρατουν. Με θλιβουν και με απελπιζουν. Πιστευω πως δεν ειμαι σοβαρη, αλλα επιπολαιη με μια απαισιοδοξια που με τραβα σε λαθος δρομους. Κι αυτοι οι λαθος δρομοι με πηγαινουν σε ασχημες στιγμες λες και γουσταρω να μαι μ αυτες. Η ψυχολογος μου δικαιολογει καθε παραξενη συμπεριφορα μου με τις πιο αθλιες δικαιολογιες. Δε θελω να την προσβαλλω, την αφηνω να νιωθει περηφανη που πιστευει πως με τις αμεσες απαντησεις της τα 'χαψα ολα. Δε χωρανε δικαιολογιες επι την παρουσια ενος πανικου, των νευρων, της απογοητευσης, της λυπης, του φοβου. Οταν ζεις, για να ζεις, πρεπει να χορευεις, να τραγουδας, να γελας με την καθε ανοησια, τον καθε "φιλο", την καθε στιγμη. Οπως κανουν οι πολλοι. Ετσι ζεις... Σκασε ενα χαμογελο σε μια ομορφη για τους πολλους στιγμη, δειξε λυπημενος με τη στεναχωρια του αλλου, διασκεδασε οταν θεωρειται απο τους πολλους μια στιγμη απολαυσης και πηρες την πρωτη σημαιουλα για να γινεις αποδεκτος στην κοινωνια των πολλων. Enjoy it! Αιντε ρε παιδια! Merry Christmas!!!
