Originally Posted by
GioPer7
Καλημερα και σ'ευχαριστω για την απαντηση σου πρωτα απ'ολα φιλε Γιαννη
Η αληθεια ειναι οτι στην αρχη δεν ηταν ετσι,δεν εβλεπα τετοια ξεσπασματα.Απλα στεναχωριοταν λιγο παραπανω γενικα με τα παντα αλλα δεν θεωρησα οτι ειναι ειναι κατι που αξιζει προσοχης
Τους τελευταιους μηνες ομως η κατασταση εχει ξεφυγει και ξεσπαει πανω μου καθε 2-3 μερες χωρις λογο και μου μιλαει με τα χειροτερα λογια,ενω ξερω ποσο με αγαπαει.Ξερω οτι δεν φταιει εκεινη για αυτο αλλα κι εγω ωρες ωρες φτανω στα ορια μου και απανταω ασχημα δυστυχως.Το καλο ειναι οτι καθε φορα το ξεπερναμε κι αυτο μου λεει πολλα
Σε γιατρο δεν ξερω αν πηγαινε συστηματικα,αυτο που μου εχει πει η ιδια ειναι οτι πηγαινε σε γιατρο για καποιο διαστημα οταν ηταν μικρη και τωρα παει μονο στις περιπτωσεις που η κατασταση φτανει στα ορια.Πηγε παλι προσφατα σε ψυχολογο καθως ξεφυγε το πραγμα και της ειπε να μην ταραζεται και της εγραψε καποια ηρεμιστικα
Απ'οσο ομως ξερω υπαρχει κι αλλο ατομο στην οικογενεια με καταθλιψη,δεν ξερω κατα ποσο παιζει κ αυτο ενα ρολο