To άγχος με έχει σκοτώσει
:( Το άγχος μου έχει γίνει ότι πιο καταστροφικό ΄για τη ζωή μου και την ηρεμία μου. Μου προκαλεί νεύρα και κατάθλιψη. Αισθάνομαι ότι κανένας δεν νοιάζεται για μένα αφού παλεύω για ένα καλύτερο αύριο στη ζωή μου και δεν μου δίνει κανείς σημασία. Προσπαθώ να μην κλείνομαι στον εαυτό μου, να ζώ τη κάθε μου στιγμή κοντά σε αγαπημένα πρόσωπα και δικούς μου, να είμαι με φίλους σε παρέες και να περνάω καλά.
Το πρόβλημα είναι όταν συνηδιτοποιώ ότι βρίσκομαι κάποιες στιγμές μόνη. Όταν συνηδιτοποιώ ότι δεν είναι κανείς δίπλα μου και δεν έχω κανένα στήριγμα κοντά μου. Η αποτυχία μου στις εξετάσεις ήταν αποτέλεσμα του υπερβολικού άγχους που είχα και φοβάμαι ότι και το Σάββατο θα είναι επίσης καταστροφικό για άλλη μια εξέταση που έχω ...
:(:(:(:(:(:(:(:(Σκέφτηκα να πάω στον ψυχίατρο να δώ αν με βοηθήσει κάπως να αποβάλλω το άγχος αυτές τις μέρες και να ηρεμήσω ψυχικά μέχρι να δώσω τις τελικές εξετάσεις στο Πανεπιστήμιο. Με φοβίζει το οτι μπορεί να με οδηγήσει σε μια ακόμα αποτυχία και ίσως να μην αντέξω τη πίεση . Στην προηγούμενη εξέταση , ενώ ήμουν αρκετά διαβασμένη και είχα προσπαθήσει να αποβάλλω το άγχος από πάνω μου, δυστυχώς δεν κατάφερα να το επιτύχω. Το αποτέλεσμα ήταν μόλις βγήκα από την εξεταστική αίθουσα να αισθάνομαι το κεφάλι μου βαρύ σε σημείο που είχα φοβερό πονοκέφαλο και ένιωθα να έχει αυξηθεί κατακόρυφα η πίεση μου. Μπήκα στο φαρμακείο που ήταν δίπλα από τη σχολή και μου μέτρησε την πίεση που είχε φτάσει στα 19! Δεν πίστευε στα μάτια μου και αφού μου έδωσε ενα χαπάκι αγχωλητικό και έκατσα και ηρέμησα λίγο , οδήγησα για να πάω σπίτι . Δεν το είπα σε κανένα αν και ο φαρμακοποιός με συμβούλεψε να πάω σε ένα γιατρό.
Είχα επισκεφτεί και παλαιότερα ένα ψυχίατρο, χωρίς φυσικά να το ξέρει κανείς, είχα κάνει μια επίσκεψη και δεν το ξανασκέφτηκα ποτέ να ξαναπάω. Δεν μου έδωσε καμμία συμβουλή και δεν με στήριξε πουθενά . Το μόνο που έκανε ήταν να επιμείνει να πάρω κάποια χάπια (ούτε ξέρω τι χάπια μου έδωσε αφού πέταξα το χαρτάκι αμέσως μόλις βγήκα έξω) επιμένωντας ότι έχω διαταραχή -εσωτερικού- ψυχικού κόσμου. Δεν πήγα για να πάρω χάπια... Πήγα για να ηρεμήσω, να συζητήσω , να μιλήσω και να μου πεί κάποια πράγματα . Ήθελα να βρώ εκεί κάποιο έστω φίλο που θα μου πιάσει το χέρι και να σταματήσω να φοβάμαι , να σταματήσω να αγχώνομαι και να σταματήσω να τρελένομαι στην ιδέα μιας αποτυχίας.
Σκέφτηκα επίσης να πάω σε άλλο ψυχίατρο ή ψυχολόγο , δεν ξέρω όμως τι θα αντιμετωπίσω και πως θα το πάρω μετά. Παλαιότερα, ΄ταν είχα αποφασίσει να πάω σε ψυχίατρο ήμουν τόσο χάλια που είχα φτάσει σε σημείο να θέλω να κάνω κακό στον εαυτό μου. Σκεφτόμουν διάφορα όπως π.χ. την αυτοκτονία . Εκεί που οδηγούσα σκεφτόμουν να τρακάρω και διάφορα τέτοια , αφού η κατπάσταση που βρισκόμουν ήταν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Μου έφταιγαν τα πάντα είχα χωρίσει και από μια μακροχρόνια σχέση εκείνο το διάστημα και γενικά δεν ήμουν και πολύ καλά. Η τάση αυτοκτονίας που είχα, προσπαθούσα να την αποβάλλω, καθώς σκεφτόμουν τους αγαπημένους μου φίλους, τους ανθρώπους που με στήριζαν και τους ανθρώπους που ήταν πάντα δίπλα μου και με αγαπήσαν. Όχι τόσο την οικογένεια μου , άλλωστε με την ίδια μου την οικογένεια δεν είχα ποτέ τόσο προσωπικές σχέσεις, αλλά πιο πολύ με φίλους.
Προσπάθησα και απέβαλλα κάθε τι είχε σχέση με την τάση αυτοκτονίας που είχα εκείνο το διάστημα, ξεφεύγωντας μόνη μου και πηγαίνωντας σε παραλίες παρακολουθώντας και κοιτάζοντας μόνη μου τα κύματα της θάλλασας σαν να γύρευα μια ελευθερία που ποτέ δεν είχα. \'
Έχω φτάσει σε αδιέξοδο μιας και βλέπω ότι μια ολόκληρη χρονιά οι κόποι μου πήγαν χαμένοι για ότι κι αν έχω δώσει. Η αποτυχία σε ένα απο τα μαθήματα του Πανεπιστημίου μου έχει στοιχίσει αφάνταστα .
Δεν ήξερα καν που να τα πώ αυτά που εκμυστηρεύομαι εδώ και ειλικρινά δεν θέλω να ξαναβρεθώ στο στάδιο της τάσης αυτοκτονίας. Δεν θέλω να ξαναβρεθώ σε μια τέτοια κατάσταση και δεν θέλω να αντιμετωπίσω κάτι τέτοιο ποτέ ξανά . Δεν έχω καν το κουράγιο .....
Σας ευχαριστώ για την ακρόαση
