ΠΩΣ ΘΑ ΞΕΦΥΓΩ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ??
Δεν ξέρω πια πώς να το αντιμετωπίσω,νιώθω οτι είμαι σε αδιέξοδο και θα ήθελα τη γνώμη σας.
Τα τελευταία 5 χρόνια αντιμετωπίζω πρόβλημα με τους γονείς μου και οι δυο δείχνουν τρομερή αδιαφορία σε μένα και στην μικρότερη αδερφή μου,δηλαδή :ο πατέρας μου είναι τεμπέλης πάντα ήταν αλλα τα τελευταία χρόνια εχει ξεφύγει η κατάσταση του,σε διάστημα 5 ετών έχει δουλέψει 5-6 μήνες,σε όποια δουλειά πάει φεύγει μετά απο λίγες μέρες προφασιζόμενος διάφορα,με αποτέλεσμα εγώ και η μητέρα μου να έπομιζόμαστε όλο το βάρος,βλέποντας η μητέρα μου τον πατέρα μου να αδιαφορεί για μας, άρχισε να μας παραμελεί,δεν μαγειρεύει,δεν φροντίζει πλέον το σπίτι μας και αυτό που βγάζει είναι οτι δεν της καιγεται καρφάκι.το αποτέλεσμα:εγώ δουλεύω σαν τρελή και με όλο μου το μισθό πληρώνω ενοκιο,λογαριασμους super market και γενικα οτι χρειαζεται το σπιτι,αλλα κουραστηκα, δεν μπορώ να κάνω όνειρα πχ μιλάω με φίλες μου και λένε θα βάλω ένα γραμμάτιο να πάρω αυτοκίνητο να δημιουργήσω κάτι,ενα δάνειο για σπίτι ή εστω να νιωσω και εγω άνθρωπος οτι θα έρθει η μέρα της πληρωμής καιδεν θα βάζω κατω μολύβι και χαρτί,δεν είπα να μην βοηθάω αλλά όχι έτσι,είμαι 24 και από τα 19 μου περνάω αυτο το γολγοθα,
εκτος απο αυτο έχουν πέσει πάνω μου όλες οι δουλειές του σπιτιού.με λίγα λόγια νιώθω πατέρας,μάνα αλλά και δούλα οτι με θέλουν μόνο για αυτά που τους προσφέρω,όσοι συγγενείς μας ξέρουν τους λένε οτι δεν είναι καθόλου σωστό αυτό που κάνουν,είναι υγιεις,λογικοί όσο μπορούν.
Σε αυτον που ριχνω ολη την ευθυνη ειναι ο πατέρας μου,εκείνος φταίει για όλα,πολλές φορές σκεφτήκε η μητέρα μου να χωρισουν αλλα τον λυπόταν.
από αυτό το μήνα πήρα τις αποφάσεις μου,τους είπα οτι δεν πρόκειται να ξαναπληρώσω όλα τα έξοδα αλλα θα δώσω ενα ποσο για τα έξοδα μου.σκέφτομαι σιγα σιγα να μαζευω χρηματα για να νοικιασω δικο μου σπιτι,απο τοτε που τους το ειπα ειναι αποτομοι μαζι μου και σκληροι.
μπορειτε να μου πειτε τι θα κανατε στη θέση μου?
το έχω συζητήσει πολλλές φορες και ολο μου λενε οτι θα αλλαξουν αλλα η κατασταση εχει παγιωθει και δυσκολα θα αλλακουν το νιωθω...
