εκεινος που πεθανε για ολους
καποιος καποτε πεθανε για εμας..για ολους μας...για τον καθε ενα μας ατομικα..
κι αν τοτε δεν υπηρχαμε εκεινος πεθανε για οταν θα υπηρχαμε...
για ολες τις τοτε και λοιπες γενεες..
ηταν ενας ανθρωπος....
δεν γνωριζω αν ηταν απεσταλμενος θεου η αν ηταν απλως καποιος με ιδψ..αλλα ακομα κι ετσι ηταν πολυ μεγαλο το τιμημα ωστε να του αξιζει να τον θυμομαστε και να τον αγαπαμε...
ηταν πολυ καλο παραδειγμα για τον ορο ευτυχια..
ακουω καθημερινα διαφορους να τον βριζουν με τα χειροτερα λογια...γιατι?τι το κακο εκανε?σε ποιον?
μιλησε μονο για αγαπη..κατι που ολοι γνωριζουμε μα ολοι το ξεχναμε κατα καιρους
τι ειναι υπερ-ανω αυτης της ενοιας?
αν ολοι ειχαμε αγαπη για ολους ιδια με εκεινη που εχουμε για τον εαυτο μας,ισως να μην υπηρχε ποτε δυστυχια..και φτανω να καταληξω σε ενα συμπερασμα για ολους αυτους που πληγωνονται μερα με την μερα...για καποιους αλλους που ξερουν αλλα αναρωτιουνται τι εχουν κανει..
μετα απο πολυκαιρο συλλογισμο ηρθε μια προτασουλα στο μυαλο μου τοσο απλη..τοσο ευκολη...
ανευ απο δεκα εντολες και θεους με ολο ''πρεπει''καταπιεσεις και ''μη''
θα ηθελα να την ακουσουν ολοι..απλα:
ΜΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΠΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ
η αντιστροφα
ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ