ειρωνια.πως αντιδρατε?

καλημερα σε ολους.θελω να ρωτησω στην ειρωνια πως αντιδρατε?νιωθω καποιες φορες οτι καποιοι υποτιμουν τη νοημοσυνη σου με το υφος τους και τα υπονοουμενα που πετανε με σκοπο μα σε μειωσουν.και εχει τυχει και σε μενα . οταν γινεται αυτο με ενοχλει αφανταστα.ειμαι ατομο που γενικα δεν ασχολουμαι με κανεναν αλλα αυτο μου γυριζει τα μυαλα!εκεινη την ωρα θελω να ζητησω τον λογο αλλα δε το κανω για να μη δωσω αξια.απο την αλλη σε περνανε για χαζο οταν δεν αντιδρας.και δεν απευθυνονται σε μενα αλλα σε τριτους ..να το ακουσω δηλαδη αλλα να μη μπορω να πω και κατι.οποτε τι κανεις?ξερει καποιος κανεναν τροπο ?παντως απορω γιατι ασχολουνται..εγω οποιους αντιπαθω τους αγνοω!

Αυτο σου συμβαινει συχνα & με αγνωστους, στον δρομο πχ ?

Σκεψου το ενδεχομενο να κανεις λαθος.

oχi συχνα, ουτε με αγνωστους συμβαινει..εχω σκεφτει μηπως κανω λαθος γι αυτο συνηθως δεν αντιδρω γιατι δεν ειμαι σιγουρη. αλλα δε νομιζω να κανω λαθος

Να εξασκήσεις τον εαυτο σου στο να αντιδρά, το να μη μιλας και να κανεις πως τους αγνοεις δεν ειναι λύση. Είναι το χειρότερο, γιατι απ τη μια αποθρασύνονται και απ την άλλη σου δημιουργούνται απωθημένα, απογοήτευση, νευρα τα οποια δεν εκδηλώνεις και σε κουράζουν, χαμηλη αυτοεκτίμηση αφου υποσυνείδητα μπορει να σου υποβάλλεις ότι δεν αξίζεις σαν άτομο ή άρα σου ταιριαζουν αυτα που σου λενε. Κι αμα λεω αντίδραση δε λέω να πλακωθεις ή να αρχίσεις να φωνάζεις ούτε να προκαλέσεις εχθρες. Έχε κατ' αρχην τον εαυτο σου σε ετοιμότητα ιδίως καθε φορά που συναντάς τέτοια άτομα ότι κάτι ειρωνικό μπορεί να πουν. Ετοιμότητα όχι απλά να ακούσεις αλλά και να αντιδράσεις. Να αντιδράσεις δλδ έστω να πεις κατι που να δινει στον αλλο το μνμα ότι δε σηκωνεις, δεν ανέχεσαι, να ξέρεις ότι σε τετοιες περιπτωσεις ακομα και το λίγο μπορεί να αλλάξει τη σταση του αλλου. Εκει που συνηθισες να μην σου βγαινει να πεις κατι, στο σημειο που ο εαυτος σου συνηθισε να τα καταπίνει, δλδ να κανει πως τα αγνοει, εκεί προσπάθησε να λες κάτι, να πηγαινεις κοντρα σ αυτο που έμαθες μεχρι τωρα να κανεις, δλδ στο να μη λες τιποτα, εκεί το τιποτα να γινει αντίδραση. Εκει που σε πιεζεις να σιωπησεις να μιλήσεις. Για αρχες εστω να πεις κάτι που να δειχνει ότι δεν ανεχεσαι. Βήμα βημα μέχρι στο τελος να τους βάζεις στη θεση τους. Και καθε επομενη φορα θα το κανεις όλο και πιο ευκολα και θα δεις με τον καιρο οι ειρωνιες να μειωνονται και να σε σεβονται περισσότερο. Κάθε φορα που το κάνεις σου το εγγυομε ότι θα νοιωθεις χαρα και ηθικη ικανοποιηση ότι πετυχες κάτι και αυτο σταδιακα θα υποκαθιστα τη χαλια ψυχολογικη κατασταση που σου προκαλειται τωρα. Καλη συνεχεια και ελπιζω καλα νεα.

θα συμφωνήσω με τον ιωάννη.
να προσθεσω επισης πως σιχαινομαι την ειρωνία κ σπανια τη χρησιμοποιω.
οταν θα το κανω ειναι επειδη την εχουν χρησιμοποιησει εναντιον μου κ ανταποδιδω.

kaity, οταν θιγεσαι απο λεγομενα αλλων, να απαντας.
ο καθενας στη θεση.
να αγνοεις μονο οταν εισαι σε θεση να το κανεις πραγαμτικα.
να μν σε αγγιζει μεσα σου, εννοω.

κι αν αντιδρασεις και εκτεθεις και τα κανεις χειροτερα?δηλαδη ο αλλος μπορει να σου πει οτι δεν απευθυνεται σε σενα.να σε βγαλει τρελο

Quote:

---

Originally Posted by kaity

κι αν αντιδρασεις και εκτεθεις και τα κανεις χειροτερα?δηλαδη ο αλλος μπορει να σου πει οτι δεν απευθυνεται σε σενα.να σε βγαλει τρελο

---

υπαρχει παντα τροπος να απαντησεις ετσι ωστε να μν εκτεθεις....
χρησιμοποιησε το γ ενικο προσωπο....

Χα, μόλις χτες είχα αυτή τη κουβέντα με μια κοπέλα που γνώρισα προσφατα, την ρωτησα γτ συνεχώς ειρωνεύεται και πειράζει τους αλλους. Η δική της εξήγηση ήταν οτι πειράζει τα άτομα που συμπαθεί πολύ, το βλέπει σαν μια μορφή οικειότητας. Τρέχα γύρευε. Ούτε εγώ αντέχω τα πειράγματα, και αν πραγματικά κάποιος βρίσκει το ''χιούμορ'' μόνο σε κακόγουστες ειρωνίες, τότε μένει μακρυά απο εμένα.

Πάντως εμένα αν με ενδιαφέρει το άτομο του το λέω οτι νιώθω δυσφορία με την ειρωνία, αλλιώς τον ξεχέζω και μένω μακρυά.

Quote:

---

Originally Posted by kaity

καλημερα σε ολους.θελω να ρωτησω στην ειρωνια πως αντιδρατε?νιωθω καποιες φορες οτι καποιοι υποτιμουν τη νοημοσυνη σου με το υφος τους και τα υπονοουμενα που πετανε με σκοπο μα σε μειωσουν.και εχει τυχει και σε μενα . οταν γινεται αυτο με ενοχλει αφανταστα.ειμαι ατομο που γενικα δεν ασχολουμαι με κανεναν αλλα αυτο μου γυριζει τα μυαλα!εκεινη την ωρα θελω να ζητησω τον λογο αλλα δε το κανω για να μη δωσω αξια.απο την αλλη σε περνανε για χαζο οταν δεν αντιδρας.και δεν απευθυνονται σε μενα αλλα σε τριτους ..να το ακουσω δηλαδη αλλα να μη μπορω να πω και κατι.οποτε τι κανεις?ξερει καποιος κανεναν τροπο ?παντως απορω γιατι ασχολουνται..εγω οποιους αντιπαθω τους αγνοω!

---

γειά σου kaity. Ωραίο το θέμα σου!
Σαν αρχή λοιπόν, θάθελα να σου πω, για να νιώσεις "πάνω" απ' αυτήν την δυσάρεστη συμπεριφορά, ότι συνήθως άτομα, που ειρωνεύονται, είναι και δυστυχώς άτομα, που μειονεκτούν! Ίσως στο παρελθόν δέχτηκαν, από ένα απαιτητικό περιβάλλον αυστηρή κριτική, μ' αποτέλεσμα ν' αντιδρούν έτσι. Η ειρωνεία είναι μια καλυμμένη επίθεση, που κάνει ο άλλος, γιατί είναι πληγωμένος.
Συμφωνώ ωστόσο με τον Γιάννη, ότι χρειάζεται αντίδραση, γιατί κάθε "πρόβλημα", πρέπει να εισπράττει και την λύση του!
Εγώ θ' αντιδρούσα με το να ρωτήσω: " Γιατί τόση πίκρα; Σου συμβαίνει κάτι; "
Έτσι μεταθέτεις το πρόβλημα εκεί που ανήκει. Κι απο κει που εσύ είσαι σε δύσκολη θέση μπαίνει δίκαια ο άλλος, που την προκαλεί.

γεια σου μαρκελα σε ευχαριστω.το εθεσα το θεμα γιατι με προβληματιζει αρκετα και μου κανει εντυπωση οτι απο τα ατομα τα οποια λαμβανω αυτη τη συμπεριφορα δεν τους εχω κανει κατι.παραδειγμα στη δουλεια εχω μια κοπελα η οποια ειναι δεκα χρονια μικροτερη μου και δεν εχει κατι να ζηλεψει απο μενα.ειναι νεα ομορφη και εξυπνη.βλεπω οτι κατι θα πεταξει για ποιο λογο δε ξερω..μια σταλια σκατο!

νατασα ετσι ειναι.η ειρωνια δεν ειναι χιουμορ,ειναι κακια

Quote:

---

Originally Posted by kaity

γεια σου μαρκελα σε ευχαριστω.το εθεσα το θεμα γιατι με προβληματιζει αρκετα και μου κανει εντυπωση οτι απο τα ατομα τα οποια λαμβανω αυτη τη συμπεριφορα δεν τους εχω κανει κατι.παραδειγμα στη δουλεια εχω μια κοπελα η οποια ειναι δεκα χρονια μικροτερη μου και δεν εχει κατι να ζηλεψει απο μενα.ειναι νεα ομορφη και εξυπνη.βλεπω οτι κατι θα πεταξει για ποιο λογο δε ξερω..μια σταλια σκατο!

---

Το είδες λοιπόν, άλλα.. της φταίνε της κοπελιάς και κάπου πρέπει να ξεσπάσει. Δες το και με συγκατάβαση, για να μην πω επειδή είναι βαρύ, ότι είναι και για λύπηση αυτά τ' άτομα. Πες της με καλό τρόπο-μην ανταποδίδεις εσύ στα ίσα και πέφτεις στην παγίδα της, γιατί αγάπη θέλουν κι οι πονεμένοι-ότι κάποια στιγμή, με την συμπεριφορά της αυτή, θα ψάχνει γύρω της να βρει άνθρωπο να μιλήσει.

Quote:

---

Originally Posted by kaity

νατασα ετσι ειναι.η ειρωνια δεν ειναι χιουμορ,ειναι κακια

---

όχι πάντα.

συμφωνω κι εγω με τον ioannis2, η αδιαφορια και η κατα μετωπο αντεπιθεση, ειναι η καλυτερη λυση. σηκωνω κατι τοιχους εγω που δε με αγγιζουν οτι κι αν μου πουνε! σ'αυτο φταιει βεβαια και το οτι γενικα δε νιωθω...

δυστυχως η' ευτυχως οταν με ειρωνευονται απανταω αναλογα...ξερω πως αυτο που θα πω ειναι μειον μου,αλλα οταν με ειρωνευονται σε σημειο προσβολης,ανοιγω το στομα μου κ οποιον παρει ο χαρος(στην προκειμενη αυτον που φταιει)..κατα περιεργο τροπο,αυτο εχει αποτελεσμα..μπορει αυτο να ειναι ασχημο,αλλα δεν ειμαι απο τα ατομα που θα κατσουν να ''φανε'' τετοιου ειδους συμπεριφορες..γιατι οσο δεν αντιδρας τοσο αποθρασσυνονται..(ε κ επειδη μια ζωη εβλεπα τη μανα μου να την προσβαλλει ο μ*****ς ο πατερας μου κ εκεινη να μη μιλαει,δυστυχως εγω εφτασα στο αλλο ακρο..)