Καταθλιψη; ελπιζω πως οχι

Γεια σε ολους! Θεωρω μεγαλο βημα για μενα οτι αποφασισα να γραψω στο φορουμ και με ενεπνευσε η θετικη αυρα που επικρατει στις απαντησεις ολων σας. Ειμαι 20 χρονων φοιτητης και το προβλημα μου ειναι πως δεν μπορω να βρω κατι ενδιαφερον στην ζωη μου (ενω καποιοι αλλοι ισως και να την ζηλευαν). Παλαιοτερα ειχα ορισμενα ενδιαφεροντα ως εφηβος δηλαδη υπηρξα δραστηριο κοινωνικο και ενεργητικο ατομο. Στο σημειο αυτο θελω να αναφερω πως για διαστημα σχεδον 1.5 χρονου εκανα συστηματικη και εντονη χρηση μαριχουανας την οποια σταματησα εδω και 3 μηνες χωρις καμια παρατυπια στην αποφαση αυτη και δεν προκειτε να ξεκινησω ξανα. Κοιτοντας την ζωη μου εγινα μαλθακος αποταν ξεκινησα την εντονη χρηση της και αυτος ειναι ο λογος που πηρα και την αποφαση να σταματησω. Θα ηθελα συμβουλες για το τι να κανω να δω την ζωη μου λιγο πιο αισιοδοξα. Η κοινωνικη μου ζωη ειναι πολυ καλη στον τομεα της φιλιας και πατος στα αισθηματικα (και δεν οφειλεται στο εμφανισιακο κομματι). Μια παρακληση επειδη πιστευω οτι το προβλημα μου δεν ειναι αρκετα σοβαρο δεν θα ηθελα να δω απαντησεις που να με παραπεμπουν σε ψυχολογο εκτος αν αυτο κρινεται απαραιτητο. Υ.Γ. ειναι η πρωτη φορα μετα απο χρονια που κατι μου κινει το ενδιαφερον να γραψω τοσο μεγαλο κειμενο και ηδη νιωθω καλυτερα! Φιλικα Γιαννης

Επισης θα ηθελα να προσθεσω το συμπτωμα της χαμηλης αυτοεκτιμησης που με διακατεχει. Και τελος πως οσα γραφω τωρα ισως σε μια βδομαδα να τα εχω καταπολεμισει και μονος μου (εχει συμβει και στο παρελθον 1-2 φορες). Σας ευχαριστω προκαταβολικα και ελπιζω να μην σας κουρασα. Φιλικα Γιαννης

Σας παρακαλω χρειαζομαι μια απαντηση.. καθε μερα ειμαι και χειροτερα δεν θελω να μιλησω στους γονεις μου γιατι θα στεναχωρηθουν. Παρακαλω ας μου απαντησει καποιος.. μηπως επειδη το πλαθω στο μιαλο μου γινομαι χειροτερα?

Καμιά φορά η υπερβολική ανάλυση και σκέψη δεν κάνει καλό! Κι εμένα τα τελευταία χρόνια με έχει πάρει η κάτω βόλτα αλλά ξέρω πως μόνο όταν σταματήσω να αναλύω θα γίνω όπως ήμουν πριν! Πάντως συμφωνώ σε αυτό που είπες για τον ψυχολόγο. Απο παντού πλέον ακούω "πήγαινε σε ψυχολόγο" και "πήγαινε σε ψυχολόγο".. Έλεος με το παραμικρό ψυχολόγος! Δεν ξέρω με έχει κάπως εκνευρίσει κι εμένα αυτό. Σαν να σου λέει ο άλλος "χ##ε με τώρα δεν έχω όρεξη να σ'ακούω, πήγαινε να πληρώσεις να σε ακούσει κάποιος άλλος", μόνο που δεν σου το λέει ευθέως! Anyway, κάπως ξέφυγε το θέμα! :D
Εσύ τι πιστεύεις οτι φταίει στην περίπτωσή σου;

Αααα! Και πως εννοείς το << μαλθακός >> ; Ως προς τι ;;

Ανιαρος ανουσιος ανικανος αταλαντος ανευθυνος... αδυναμος μολις περασα ενα δυνατο σοκ αυτη την στιγμη που μιλαμε.. ειχα βαλει τα κλαματα και ηθελα να ξυπνησω την μανα μου που κοιμαται για να κοιμηθει μαζι μου 20 χρονων μαντραχαλος παλι καλα που δεν το εκανα γιατι δε αξιζει με τιποτα να την ταλαιπορω

και φυσικα να της περασω και αυτης τον "ιο" της καταθλιψης μου... υπαρχει πιθανοτητα να γινομαι χειροτερα οσο σκεφτομαι πως εχω καταθλιψη;

Θεωρω τον ψυχολογο (χωρις να εχω παει) εναν επι πληρωμης φιλο της συγχρονης απροσωπης και καπιταλιστικης κονωνιας... στην οποια οι "φιλοι της γειτονιας" νοιαζονται μονο για το πως θα διασκεδασει καλυτερα η παρεα το βραδυ (κατ επεκταση και ο ιδιος τους ο εαυτος) και οχι για το πως θα κανουν τον απεναντι τους να νοιωσει καλυτερα. Αυτη την δουλεια αναλαμβανει λοιπον ο ψυχολογος σε μια ακρως ατομικιστικη και εγωκεντρικη κοινωνια. Γινομαι επιθετικος και ισως καποιοι νευριασουν αλλα "Ειναι καλο να εχεις εχθρους, αυτο σημαινει πως καποια στιγμη στην ζωη σου επεμεινες στα πιστευω σου"

Σίγουρα!! Μα αν σκέφτεσαι συνεχώς πως κάτι έχεις, στο τέλος το παθαίνεις! ΣΚέψου πως απλώς περνάς μια δύσκολη φάση, αύριο είναι μια νέα μέρα.. Κανόνισε κάτι με τους φίλους σου, ή κάνε κάτι που θα σε κάνει να χαμογελάς :) Να ξεχαστείς απο τις άσχημες σκέψεις σου, κράτα συνεχώς το μυαλό σου απασχολημένο.

Συμφωνώ κι εγώ με όσα είπες.

Δεν θα επρεπε να εχω αυτες τις σκεψεις ποτε... εχω φιλους που καθημερινα παμε για καφε και γελαω ασταματητα (μονο αν το επιδιωξω).. ο περιγυρος μου δεν εχεκ να πει τιποτα αρνητικο για εμενα και ολα κυλανε ηρεμα και ωραια.. οι γονεις και η αδερφη μου με αγαπανε και εχουμε καλες σχεσεις τις οποιες προσπαθω να βελτιωσω!! γιατι ομως ειμαι τοσο εγωιστης και καυαληγω σε χαλια ψυχολογια? την ημερα ειμαι αρκετα καλα μπορω να πω αλλα τα βραδια που ξαπλωνω μονος αρχιζει ο φαβλος κυκλος των ατελειωτων και ασκοπων αναζητησεων

Μήπως θα πρεπε να πίνεις καμιά βαλεριάνα και να ταβλιάζεσαι με το που ξαπλώνεις?? :D Σε μένα βέβαια δεν έκανε δουλειά, αλλα σε κάποιους βοηθάει!

Παλια επινα τσιγαρα και ταβλιαζομουν.. μαλλον τωρα περναω ολες τις βραδινες αναζητησεις που δεν περασα 2 χρονια.. Θελω να βγω απο αυτο το τριπακι χωρις να χρειαζομαι τιποτα αλλο παρα μονο αγαπη!! :p

Θα γίνει αυτό αλλα όταν σταματήσεις να το θες απεγνωσμένα! :D :D :D

Η απογνωσια της θελησης ειναι αναλογη με τον χρονο που περναει! οποτε πρεπει να γινει συντομα πριν φτασω σε ασχημα επιπεδα!!! :p