Printable View
Γεια σας. Η κοπέλα μου μου είπε οτι οταν ήταν μικρή σε νεαρή ηλικία 13-15 την βιάζε ο ξάδερφος της. Δεν το έχει πει σε κανένα. Φαίνεται συχνα θλιμένη έιναι κλειστός άνθρωπος και δεν μπορεί να χαρεί την σεξουαλική ζωή. Δεν θέλει να παει σε ψυχολογο. Τι να κάνω να την βοηθήσω. Ειναι διαμάντι άνθρωπος και πονά η ψυχή μου.
Καλημέρα jiakyr.Πόσα χρόνια έχουν περάσει από τότε? Πόσων χρόνων είναι τώρα δλδ? Δε νομίζω πως πέρα από το να είσαι κοντά της ψυχικά, και να ξέρει πως μπορεί πάντα να εκφράζει οτιδήποτε την απασχολεί, όπως και κάθε της συναίσθημα να στο δείχνει ελεύθερα χρειάζεται εσύ να κάνεις άλλα. Είναι η σειρά της τώρα να σκάψει αυτό το χωράφι, είναι δικό της κι εκείνη γνωρίζει τις αντοχές της. Σε τέτοια ζητήματα η προσωπική στάση είναι σημαντική αλλά και το χρονικό σημείο που η καθεμιά φτάνει στο σημείο της συνειδητοποίησης διαφέρει. Θα έλεγα πως το καλύτερο φάρμακο είναι η ευτυχία. Φρόντιζέ την και αγάπα την,μέχρι να φτάσει η ώρα που μόνη της θα θελήσει να το αντικρίσει δίχως φόβο.
Τώρα είναι 22. Την φροντίζω όσο μπορώ αλλά δεν εκφράζει εύκολα τα συναισθήματα της. Ευχαριστώ για την συμβουλή
Δεν είναι απαραίτητο να εκφράζεται όσο εσύ θεωρείς αρκετό. Κάθε άτομο εκφράζει ό,τι είναι έτοιμο να εκφράσει. Και πράττει ό,τι είναι έτοιμο να πράξει επίσης.
αγαπητο μελος,
ειναι δυσκολο να ξεπερασεις καποιες φοβιες του οσο αναφορα μια κακοποιηση ειδηκα σε μικρη και αγνη ηλικια, μπερδευεσαι συναισθηματικα αν ειναι και καποιος απ το οικογενειακο σου περιβαλον, καθως και προκαλουνται μερικα προβληματα σε σεξουαλικο επιπεδο. ο χρονος δεν πιστευω πως το γιατρευει αλλα απλα το καταλαγιαζει! θα προτεινα να επισκεφθει εναν ψυχολογο να μιλησει, να μπορεσει να βγαλει απο μεσα της αυτα που την βασανιζουν ωστε να μην τα συσσωρευει μεσα της
Jiakyr γεια σου..ειναι παρα πολυ δυσκολη η κατασταση,τοσο σε συναισθηματικο αλλα κ σε ψυχολογικο τομεα..Καταρχας να σου πω ενα μεγαλο μπραβο που εισαι διπλα της κ τη φροντιζεις..πιστεψε με,αυτο θα τη βοηθησει παρα πολυ..Να εισαι υπομονετικος κ με κατανοηση.ισως τωρα να φαινεται πως δεν εχει αποτελεσματα αλλα σιγουρα καποια στιγμη αυτο θα αρχισει να αλλαζει..ξερεις,κ εγω εχω ζησει κατι παρομοιο( κ εγω απο ατομο του οικογενειακου περιβαλλοντος)ξερω πολυ καλα αυτη την ψυχολογια..το πρωτο βημα που θα πρεπει να κανει ειναι να μιλησει σε καποιον ειδικο γι'αυτο..Γιατι εκεινος μονο γνωριζει πως να βοηθησει..Η αληθεια ειναι πως οταν εχεις βιωσει κατι τετοιο πιστευεις πως κανεις δεν μπορει να βοηθησει,ουτε ψυχολογος ουτε κανεις.Πεισε την ομως εαν μπορεις να το κανει,αληθεια θα βοηθησει πολυ..το γεγονος οτι δεν εχει μιλησει σε κανεναν δηλωνει ντροπη γι'αυτο το συμβαν,κατι που ειναι απολυτα λογικο να το νιωθει..ο ψυχολογος θα τη βοηθησει να καταννοησει πως ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΕ ΕΚΕΙΝΗ..οταν συνειδητοποιησει αυτο,θα αρχισει να το αποδεχεται καπως κ να νιωθει λιγο καλυτερα..κ αν εχει κ την υποστηριξη σου θα αρχισει να βελτιωνεται κ να''ηρεμει'' λιγο.. οσο για τη σεξουαλικη ζωη,σιγα σιγα θα αρχισει να βελτιωνεται κ αυτη..θα καταλαβει πως αυτο που της συνεβη απο εκεινο το ΤΕΡΑΣ δεν εχει σχεση με εσενα κ θα αφεθει λιγο πιο ελευθερη..
O ξαδερφος ποσο ετων ηταν ?
Γειά σου... ήθελα να σου πω μπράβο σου που κάθησες κ ασχολήθηκες με ένα τόσο σοβαρό θέμα της κοπέλας σου! Καταλαβαίνω τη θλίψη της, είχα κι εγώ ανάλογη εμπειρία (όχι βιασμό απ ότι θυμάμαι τουλάχιστον, άλλα πράγματα) στα 8-10 από δύο ξαδέρφια μεγαλύτερά μου. Τώρα είμαι 28, το έχω ξεπεράσει αλλά όχι ξεχάσει. Κανένας δεν έδωσε τη προσοχή που έπρεπε, να φανταστείς τα βράδια όταν ο φίλος μου με ακουμπούσε κ εγώ κοιμόμουν, πεταγόμουν ταραγμένη κάθε φορά. Όταν το συζήτησα με τη ψυχολόγο μου, καλυτερευσαν τα πράγματα κ ξέρεις πότε ένιωσα αρκετά καλά? όταν βρέθηκε ένας άνθρωπος, ο φίλος μου, να δώσει τη προσοχή που έπρεπε, τη φροντίδα κ το νοιάξιμο! Όντως είναι το φάρμακο όπως είπαν κ σε μία άλλη απάντηση, είναι η αγάπη! Μπράβο σου που το κυνήγησες!