Δεν θα'μαι ποτε χαρουμενη;

δεν ξερω τι θα γινει..τοσα χρονια τα ιδια νιωθω..δεν ειναι μονο καταθλιψη αλλα οτι ξερω γενικα ποτε δεν θα αλλαξει κατι,ειμαι σιγουρη.. προσπαθω μα δεν ειναι αρκετο. ειμαι καινουργια στο φορουμ και ειλικρινα δεν ξερω τι σχολια θα παρω η αν κανεις μου απαντησει.. θελω να εχω φιλους να με καταλαβαινουν μα αυτο δεν γινεται..νιωθω μονη και δεν αντεχω γενικα.θελω να ξεφυγω απο κατι οτι κι αν ειναι αυτο.. απλα υπαρχει αυτο το κενο και αν και καποτε νιωθω οτι κατι θα αλλαξει παλι ξερω οτι η αληθεια ειναι οτι τιποτα δεν θα γινει.. αρα τι γινεται;

εγω παντως δεν καταλαβα τι ακριβως σε προβληματιζει.
μηπως μπορεις να γινεις πιο σαφης?

Quote:

---

Originally Posted by ella2

δεν ξερω τι θα γινει..τοσα χρονια τα ιδια νιωθω..δεν ειναι μονο καταθλιψη αλλα οτι ξερω γενικα ποτε δεν θα αλλαξει κατι,ειμαι σιγουρη.. προσπαθω μα δεν ειναι αρκετο. ειμαι καινουργια στο φορουμ και ειλικρινα δεν ξερω τι σχολια θα παρω η αν κανεις μου απαντησει.. θελω να εχω φιλους να με καταλαβαινουν μα αυτο δεν γινεται..νιωθω μονη και δεν αντεχω γενικα.θελω να ξεφυγω απο κατι οτι κι αν ειναι αυτο.. απλα υπαρχει αυτο το κενο και αν και καποτε νιωθω οτι κατι θα αλλαξει παλι ξερω οτι η αληθεια ειναι οτι τιποτα δεν θα γινει.. αρα τι γινεται;

---

Καλωσόρισες ella2!
Ξέρεις, το αν θάσαι από δω και πέρα χαρούμενη είναι σχεδόν μόνο στα χέρια σου!
Εσύ λοιπόν αποφασίζεις και για το παρόν και το μέλλον σου δηλ. τις επιλογές σου.
Η πεποίθησή σου, ότι δεν θ' αλλάξει κάτι σε ματαιώνει και σε ακινητοποιεί, ενώ κάτι τέτοιο το ξέρεις κι εσύ, δεν ισχύει!
Όλα μπορούν ν' αλλάξουν, αν αλλάξει και βελτιωθεί ο τρόπος, που σκεφτόμαστε. Η διαπίστωσή σου, ότι προσπαθείς, αλλά δεν είναι αρκετό, επίσης δεν ισχύει, γιατί χωρίς προσπάθεια δεν έχουμε αποτελέσματα.
Ίσως εννοείς ότι από την μεριά σου δεν γίνονται αρκετές ή σωστές ενέργειες. Αυτό ισχύει.
Στο φόρουμ αυτό σίγουρα θα ακούσεις απόψεις, σίγουρα κάποιος σ' απαντάει, γιατί αυτά, που νιώθεις τάχουμε νιώσει πολλοί εδώ μέσα. Άρα ούτε η πρώτη είσαι, ούτε η τελευταία και λάβε υπ' όψιν σου ότι υπάρχουν πάντα και χειρότερα!
Φίλους μπορείς να κάνεις, αν πιστέψεις στον εαυτό σου κι αν ανοιχτείς σε νέες δραστηριότητες, πέρα απ'αυτά, που μέχρι σήμερα έκανες.. Σε διακρίνει μια απαισιοδοξία, που χρειάζεται να την αναγνωρίσεις κι εσύ και να την δουλέψεις με θετική σκέψη.
Και γι' άλλη μια φορά θα σου πω ότι όλα αλλάζουν με την δική μας θέληση!
Αυτά σαν αρχή! Μίλησέ μας για σένα περισσότερο π.χ. με τι ασχολείσαι, πόσων χρονών είσαι κ.λπ.

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Καλωσόρισες ella2!
Ξέρεις, το αν θάσαι από δω και πέρα χαρούμενη είναι σχεδόν μόνο στα χέρια σου!
Εσύ λοιπόν αποφασίζεις και για το παρόν και το μέλλον σου δηλ. τις επιλογές σου.
Η πεποίθησή σου, ότι δεν θ' αλλάξει κάτι σε ματαιώνει και σε ακινητοποιεί, ενώ κάτι τέτοιο το ξέρεις κι εσύ, δεν ισχύει!
Όλα μπορούν ν' αλλάξουν, αν αλλάξει και βελτιωθεί ο τρόπος, που σκεφτόμαστε. Η διαπίστωσή σου, ότι προσπαθείς, αλλά δεν είναι αρκετό, επίσης δεν ισχύει, γιατί χωρίς προσπάθεια δεν έχουμε αποτελέσματα.
Ίσως εννοείς ότι από την μεριά σου δεν γίνονται αρκετές ή σωστές ενέργειες. Αυτό ισχύει.
Στο φόρουμ αυτό σίγουρα θα ακούσεις απόψεις, σίγουρα κάποιος σ' απαντάει, γιατί αυτά, που νιώθεις τάχουμε νιώσει πολλοί εδώ μέσα. Άρα ούτε η πρώτη είσαι, ούτε η τελευταία και λάβε υπ' όψιν σου ότι υπάρχουν πάντα και χειρότερα!
Φίλους μπορείς να κάνεις, αν πιστέψεις στον εαυτό σου κι αν ανοιχτείς σε νέες δραστηριότητες, πέρα απ'αυτά, που μέχρι σήμερα έκανες.. Σε διακρίνει μια απαισιοδοξία, που χρειάζεται να την αναγνωρίσεις κι εσύ και να την δουλέψεις με θετική σκέψη.
Και γι' άλλη μια φορά θα σου πω ότι όλα αλλάζουν με την δική μας θέληση!
Αυτά σαν αρχή! Μίλησέ μας για σένα περισσότερο π.χ. με τι ασχολείσαι, πόσων χρονών είσαι κ.λπ.

---

γεια σου μαρκελα,εγω ειμαι 23 χρονων,εχω παρατησει τις σπουδες μου για διαφορους λογους και τωρα δεν ασχολουμαι με κατι..μενω πολλες ωρες σπιτι ομως, μπορει να αναγκασω τον εαυτο μου να παω μια βολτα η να παω σε ενα νεο τοπο (σπανια ομως γιατι φοβαμαι για καποιο λογο να βγαινω εξω.αναμεσα σε αλλους,φοβαμαι οτι θα με πιασει πανικος και αγχωνομαι).. το ξερω οτι το να'μαι χαρουμενη εξαρταται απο μενα μα δεν υπαρχει κατι ενδιαφερον.ακομη κι αν θα υπαρξει κατι ενδιαφερον μετα απο λιγο χανεται.. κανω θεραπεια και μου λενε οτι εχω κανει προοδο μα εγω πιστευω πως οτι κανω,αυτο ειναι,δεν θα αλλαξει κατι περισσοτερο.. νιωθω οτι παντα θα χρειαζομαι τη βοηθεια των αλλων κι οτι δεν ειμαι καν τοσο σημαντικη.αν πιστευα στον εαυτο μου τοτε δεν θα νιωθα τοσο χαλια ε;αυτο τωρα το καταλαβαινω. μονο κακο φαινεται οτι θελω να κανω στον εαυτο μου γιατι τιποτα δεν φαινεται θα αλλαξει αν και αληθεια το θελω-σκεφτομαι οτι πρεπει να χασω κιλα,να κανω πολυ γυμναστικη,να γινομαι σκληρη με τον εαυτο μου (κι αλλο ομως; ) κι αν χασω κιλα τοτε αυτο ειναι ενας στοχος που καταφερα. προσπαθω να σκεφτομαι θετικα,μα ειναι σαν να παλευω με τον ιδιο μου τον εαυτο.. ξερω πως ουτε το να χανω κιλα βοηθα,γι'αυτο προσπαθω να σταματησω αυτες τις σκεψεις,οτι σκεψεις εχουν να κανουν με το να κανω κακο στον εαυτο μου..πρεπει ολα να'ναι τελεια,καπως καλυτερα τουλαχιστον.. σαν να ειναι ολα ενα χαος,και θελω να ξεφυγω.

Ella από πότε αισθάνεσαι έτσι και για ποιον λόγο πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

Quote:

---

Originally Posted by Gypsy Cello

Ella από πότε αισθάνεσαι έτσι και για ποιον λόγο πιστεύεις ότι συμβαίνει αυτό;

---

πιστευω το'χω απο πολυ μικρη,λες και γεννηθηκα με αυτο..οσο αφορα καποια αλλα πραγματα,οπως την διατροφη μου εχει γινει χειροτερα νομιζω απο το 2008..δεν ειμαι σιγουρη πια γιατι..ισως επειδη θελω πολυ να νιωσω οτι καποιος να με αγαπαει και να τον αγαπαω κι εγω,γιατι νιωθω αυτο το κενο.. η επειδη ξερω οτι ΠΡΕΠΕΙ να κανω κατι που μ'αρεσει αλλα νιωθω οτι δεν υπαρχει κατι που να μου αρεσει τοσο η να ειμαι ικανη να το κανω..(ολοι εχουν μια δουλεια,κι εγω ετσι πρεπει να εχω δουλεια πρεπει αλλα δεν μπορω;θελω να νιωθω ελευθερη γενικα,να'μαι ανεξαρτητη σαν ολους μα δεν μπορω..κανω μικρα βηματα στο να βγαινω εξω αλλα ειναι λες κι ειμαι τοσο διαφορετικη απο ολους..δεν ξερω πως πρεπει να'μαι..)

Quote:

---

Originally Posted by ella2

πιστευω το'χω απο πολυ μικρη,λες και γεννηθηκα με αυτο..οσο αφορα καποια αλλα πραγματα,οπως την διατροφη μου εχει γινει χειροτερα νομιζω απο το 2008..δεν ειμαι σιγουρη πια γιατι..ισως επειδη θελω πολυ να νιωσω οτι καποιος να με αγαπαει και να τον αγαπαω κι εγω,γιατι νιωθω αυτο το κενο.. η επειδη ξερω οτι ΠΡΕΠΕΙ να κανω κατι που μ'αρεσει αλλα νιωθω οτι δεν υπαρχει κατι που να μου αρεσει τοσο η να ειμαι ικανη να το κανω..(ολοι εχουν μια δουλεια,κι εγω ετσι πρεπει να εχω δουλεια πρεπει αλλα δεν μπορω;θελω να νιωθω ελευθερη γενικα,να'μαι ανεξαρτητη σαν ολους μα δεν μπορω..κανω μικρα βηματα στο να βγαινω εξω αλλα ειναι λες κι ειμαι τοσο διαφορετικη απο ολους..δεν ξερω πως πρεπει να'μαι..)

---

..είναι είπες στο προηγούμενο ποστ σου σαν να παλεύεις με τον εαυτό σου, αυτό συμβαίνει γιατί τα τόσα πολλά σου "πρέπει" σε περιορίζουν και δεν σ' αφήνουν να δεις αυτά που θέλεις, που χρειάζεται να διεκδικήσεις, για να ελευθερωθείς. Είσαι εγκλωβισμένη σ' ένα σωρό "πρέπει", που είναι κατάλοιπα του τρόπου της ανατροφής μας.
Χρειάζεται να τ' αφήσεις πίσω κι αυτό θα το κάνεις με βοήθεια ειδικού. Είπες βέβαια ότι κάτι κάνεις, όμως θέλει κι υπομονή.
Τώρα σχετικά με το θέμα της αγάπης για τον άλλον αυτό που χρειάζεται είναι πρώτα εμείς ν' αγαπήσουμε τον εαυτό μας, τότε κι η αγάπη θάρθη σαν συμπλήρωμα.
Αγαπάμε τον εαυτό μας σημαίνει κάνουμε πράγματα μαζί του. Δραστηριότητες όπως γυμναστήριο ή χορό σε συνδυασμό με διατροφή για τα κιλά σου, αλλά και για μια καλή ψυχολογία. Διάβασμα οπωσδήποτε, γιατί τα βιβλία θα πρέπει νάναι και φίλοι μας. Διαβάζεις?

γεια σου ελλα! συμφωνω κι εγω με τη μαρκελλα για ακομα μια φορα με καλυψε! ακουσε την
πρεπει λιγο να αρχισεις μονη να γεμιζεις τα κενα σου και σιγα σιγα να διεκδικεις τα οσα θελεις
δυναμη θελει και ολοι μεσα μας την εχουμε φιλη -φιλε

μαρκελα υπαρχουν τοσα 'πρεπει' γιατι..πρεπει ! ειναι κανονες,τους πιο πολλους κανονες αν δεν τους κανεις ειναι λες και δεν εισαι φυσιολογικος..και εγω ειμαι διαφορετικη.. αναγκαζω τον εαυτο μου να κανει γυμναστικη και χορο οταν ξερω οτι πρεπει ολα να'ναι τελεια..δεν παω γυμναστηριο η χορο,οπως σου'χω πει δυσκολα βγαινω εξω..διαβαζω,ναι..προσφατα αγορασα ενα βιβλιο,σταματησα να το διαβαζω αλλα ξερω οτι θελω να το διαβασω μονο που δεν εχω διαθεση..λεω θα προσπαθησω να συνεχισω να το διαβαζω..τουλαχιστον ειναι απο τα 'θετικα'' βιβλια

kate,υπομονη πολυ χρειαζομαι.. δεν ξερω πως αντεχω.. δεν ξερω τι θελω πραγματικα..εκτος απ'το καποιον να με αγαπα και να τον αγαπαω.. κι αυτο παλι το φοβαμαι καπως.. τελικα ισως ολα να τα φοβαμαι.. ευχομαι να ημουν ενας καινουργιος ανθρωπος,που να μη φοβαται τιποτα και να ειχα ενδιαφερον παντα για οτιδηποτε..

Quote:

---

Originally Posted by ella2

μαρκελα υπαρχουν τοσα 'πρεπει' γιατι..πρεπει ! ειναι κανονες,τους πιο πολλους κανονες αν δεν τους κανεις ειναι λες και δεν εισαι φυσιολογικος..και εγω ειμαι διαφορετικη.. αναγκαζω τον εαυτο μου να κανει γυμναστικη και χορο οταν ξερω οτι πρεπει ολα να'ναι τελεια..δεν παω γυμναστηριο η χορο,οπως σου'χω πει δυσκολα βγαινω εξω..διαβαζω,ναι..προσφατα αγορασα ενα βιβλιο,σταματησα να το διαβαζω αλλα ξερω οτι θελω να το διαβασω μονο που δεν εχω διαθεση..λεω θα προσπαθησω να συνεχισω να το διαβαζω..τουλαχιστον ειναι απο τα 'θετικα'' βιβλια

kate,υπομονη πολυ χρειαζομαι.. δεν ξερω πως αντεχω.. δεν ξερω τι θελω πραγματικα..εκτος απ'το καποιον να με αγαπα και να τον αγαπαω.. κι αυτο παλι το φοβαμαι καπως.. τελικα ισως ολα να τα φοβαμαι.. ευχομαι να ημουν ενας καινουργιος ανθρωπος,που να μη φοβαται τιποτα και να ειχα ενδιαφερον παντα για οτιδηποτε..

---

Άσε τους κανόνες! Λάθος τακτική. Ο ειδικός τί σου λέει για όλ' αυτά?
Τα λες σε κείνον αυτά, που γράφεις εδώ? Πόσο καιρό κάνεις ψυχοθεραπεία?
Εξήγησε λίγο αυτό το "όταν ξέρω ότι πρέπει όλα νάναι τέλεια.." τί εννοείς?
Για ότι τώρα φοβάσαι, επειδή είναι μόνο στην σκέψη οι φόβοι σου, εσύ να κάνεις πράγματα ακόμα κι αν φοβάσαι και σιγά-σιγά ο κάθε φόβος θα σταμάτήσει να υφίσταται.

Quote:

---

Originally Posted by ella2

kate,υπομονη πολυ χρειαζομαι.. δεν ξερω πως αντεχω.. δεν ξερω τι θελω πραγματικα..εκτος απ'το καποιον να με αγαπα και να τον αγαπαω.. κι αυτο παλι το φοβαμαι καπως.. τελικα ισως ολα να τα φοβαμαι.. ευχομαι να ημουν ενας καινουργιος ανθρωπος,που να μη φοβαται τιποτα και να ειχα ενδιαφερον παντα για οτιδηποτε..

---

δεν εχεις να φοβηθεις τιποτα! εισαι νεα τωρα επιτρεπονται τα λαθη
αγαπας τον εαυτο σου? και αν ναι με ποιο τροπο το εκδηλωνεις αυτο?

ο ειδικος εχει φυγει..θ'αρχισω με καποιον αλλον συντομα κι αυτος θα ξερει περισοτερα και για τη διατροφη μου εχουν πει..εκεινος που εχει φυγει μου'χε πει να αγαπαω τον εαυτο μου..μου ελεγε οτι εχω χαμηλη αυτοπεποιθηση..
ειναι δυσκολο να τα λεω,πιο ευκολα τα γραφω.. εννοω οτι ολα πρεπει να'ναι ενταξει.εγω πρεπει να αλλαξω,εσωτερικα και εξωτερικα,το γυρω μου επρεπε νά'ναι διαφορετικο μα δεν ειναι και πρεπει να το αποδεκτω,γενικα πρεπει ολα να'ναι διαφορετικα..
δεν ειναι καθολου ευκολο να προχωρω ακομη κι αν φοβαμαι..ναι,εχω κανει καποια πραγματα αλλα ακομη το πιστευω αυτο..δεν μπορω,

kate,ισως αγαπω τον εαυτο μου επειδη θα συνεχισω την θεραπεια,επειδη θελω κατι ν'αλλαξει ταυτοχρονα με ολες τις σκεψεις που εχω.. δεν ξερω τι να σου απαντησω ειλικρινα..

Quote:

---

Originally Posted by ella2

ο ειδικος εχει φυγει..θ'αρχισω με καποιον αλλον συντομα κι αυτος θα ξερει περισοτερα και για τη διατροφη μου εχουν πει..εκεινος που εχει φυγει μου'χε πει να αγαπαω τον εαυτο μου..μου ελεγε οτι εχω χαμηλη αυτοπεποιθηση..
ειναι δυσκολο να τα λεω,πιο ευκολα τα γραφω.. εννοω οτι ολα πρεπει να'ναι ενταξει.εγω πρεπει να αλλαξω,εσωτερικα και εξωτερικα,το γυρω μου επρεπε νά'ναι διαφορετικο μα δεν ειναι και πρεπει να το αποδεκτω,γενικα πρεπει ολα να'ναι διαφορετικα..
δεν ειναι καθολου ευκολο να προχωρω ακομη κι αν φοβαμαι..ναι,εχω κανει καποια πραγματα αλλα ακομη το πιστευω αυτο..δεν μπορω,

kate,ισως αγαπω τον εαυτο μου επειδη θα συνεχισω την θεραπεια,επειδη θελω κατι ν'αλλαξει ταυτοχρονα με ολες τις σκεψεις που εχω.. δεν ξερω τι να σου απαντησω ειλικρινα..

---

Σίγουρα όλα θ' αλλάξουν κι όταν απαλλαγείς από τα τόσα σου "πρέπει", που σε περιορίζουν σαν άτομο!
Σίγα-σιγά θα τ' αντικαταστήσεις και με "θέλω" κι έτσι θα κάνεις πράγματα για σένα χωρίς φόβους και θα σε αγαπάς περισσότερο.
Γιατί 5 "πρέπει" σε μια πρόταση δείχνουν ότι πιέζεσαι μόνη σου πολύ και ίσως χωρίς λόγο.
Όσο για το όλα "τελεία", τέλειος δεν είναι κανένας. Ξέφυγε κι απ' αυτό, γιατί δείχνει ανασφάλεια!

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Σίγουρα όλα θ' αλλάξουν κι όταν απαλλαγείς από τα τόσα σου "πρέπει", που σε περιορίζουν σαν άτομο!
Σίγα-σιγά θα τ' αντικαταστήσεις και με "θέλω" κι έτσι θα κάνεις πράγματα για σένα χωρίς φόβους και θα σε αγαπάς περισσότερο.
Γιατί 5 "πρέπει" σε μια πρόταση δείχνουν ότι πιέζεσαι μόνη σου πολύ και ίσως χωρίς λόγο.
Όσο για το όλα "τελεία", τέλειος δεν είναι κανένας. Ξέφυγε κι απ' αυτό, γιατί δείχνει ανασφάλεια!

---

γινεται αυτο; αφου ολοι μου λενε οτι με τον ενα η τον αλλο τροπο πρεπει να αλλαξω.. κι εγω νιωθω οτι ετσι πρεπει.. ντρεπομαι γιατι καταλαβαινω οτι ειναι πολλα τα πρεπει και ναι κανεις δεν ειναι τελειος,ισως .. παντα συμβουλευω τους αλλους μα το πιο δυσκολο ειναι με τον εαυτο μου.. πιστευω πιο πολυ στον εαυτο μου οταν ξερω οτι καποιος ειναι διπλα μου,μα τωρα νιωθω πως κανεις δεν ειναι εκει για μενα.. δεν ειμαι τοσο σημαντικη οσο καποιοι αλλοι..

Quote:

---

Originally Posted by ella2

γινεται αυτο; αφου ολοι μου λενε οτι με τον ενα η τον αλλο τροπο πρεπει να αλλαξω.. κι εγω νιωθω οτι ετσι πρεπει.. ντρεπομαι γιατι καταλαβαινω οτι ειναι πολλα τα πρεπει και ναι κανεις δεν ειναι τελειος,ισως .. παντα συμβουλευω τους αλλους μα το πιο δυσκολο ειναι με τον εαυτο μου.. πιστευω πιο πολυ στον εαυτο μου οταν ξερω οτι καποιος ειναι διπλα μου,μα τωρα νιωθω πως κανεις δεν ειναι εκει για μενα.. δεν ειμαι τοσο σημαντικη οσο καποιοι αλλοι..

---

Γι' αλλαγή της αντίληψης, χρησιμοποιείται το "πρέπει" κυρίως λοιπόν για εκπαιδευτικό σκοπό.
Τα τόσα πολλά όμως δικά σου "πρέπει" σημαίνουν ψυχαναγκασμό, μ' άλλα λόγια καταπίεση.
Το πιο δύσκολο όπως κι εσύ διαπιστώνεις είναι ν' αλλάξουμε τρόπο σκέψης, που ευθύνεται και για τα συναισθήματά μας θετικά ή αρνητικά.
Να πιστεύεις στον εαυτό σου και να περνάς καλά μαζί του, ανεξάρτητα αν είναι κάποιος δίπλα σου ή όχι.
Έτσι όπως το περιγράφεις είναι σαν νάσαι ανήμπορη και να χρειάζεσαι τον άλλον να καλύψει τις βασικές σου ανάγκες, που μόνη σου θάπρεπε να καλύπτεις.
Κανείς όμως δεν θέλει να σχετιστεί με κάποιον που είναι ανήμπορος, αλλά που δείχνει ενδιαφέρον, δυνατός κι αυτάρκης.
Είσαι σημαντική κι αξιόλογη, απλά να κάνεις βήματα και προς αυτήν την κατεύθυνση κι όχι αντίθετα.
Αν είναι δυνατόν να συνεχίσεις και τις σπουδές σου.