Ας πω και εγώ τα δικά μου...
Αγαπητοί φίλοι
Την παρακολουθώ τη σελίδα καιρό αλλά δεν είχα ανεβάσει τίποτα ούτε έκανα μέχρι τώρα εγγραφή. Δεν σας κρύβω πώς έχω μια μικρή όχι προκατάληψη αλλά οπωσδήποτε καχυποψία απέναντι σε κάποιους ψυχολόγους και κλάδους της επιστήμης...
Εν τέλει όμως υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να έχω πρόβλημα...σοβαρό ή μη δεν ξέρω. Για επίσκεψη σε ειδικό δεν αντέχω οικονομικά...
Υπάρχουν Στιγμές και φάσεις [δεν κρατάνε πάνω από λίγες ώρες έως μέρες στη χειρότερη] στη ζωή μου που σκέφτομαι πόσο αποτυχία είμαι σε όλους τους τομείς της ζωής Μου και πόσο δυσοίωνο προβλέπεται το μέλλον αν όλα συνεχίσουν έτσι [ή χειροτερέψουν ]
Έχω περάσει φάσεις ενός άκρατου μηδενισμού απέναντι στην κοινωνία και τους ανθρώπους ... βέβαια συνήλθα γιατί αν και όντως υπάρχουν πολλά άσχημα εκεί έξω[ και πολλοί μ*****ς ] δεν είναι λύση-και κυριώς δε μου αρέσει- το να κλειστώ τελείως στον εαυτό μου και να αποκοπώ από τους γύρω μου...
Το ουσιαστικό μου πρόβλημα αν μπορώ να το κάνω όσο πιο συγκεκριμένο γίνεται είναι η χαμηλή αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθηση. Για μένα αυτό πηγάζει απ' την παιδική και εφηβική μου ηλικία όταν είχα πολλά παραπάνω κιλά και δεχόμουν πειράγματα για αυτό... Κάποια εποχή βέβαια [ γύρω στα 15 ] ξύπνησα και είπα να πάρω λιγο την κατάσταση στα χέρια μου...ξεκίνησα μια καλή δίαιτα και από 122κιλα είμαι σήμερα 67 [ τα εχω διατηρήσει] ... Για ένα διάστημα είχα νιώσει πολύ καλύτερα, είχα και κάποιες αξιόλογες παρέες που βοηθήσανε μέχρι που "αγάπησα" [ συγγνώμη για το μελόδραμα αλλά ήμουν όντως άσχημα ερωτευμένος ] μια κοπέλα που τότε είχε σχέση, αυτό δεν εμπόδισε να γίνει κάτι μεταξύ μας ( καλά μυαλά είχαμε και εμείς τότε ) αλλά οπωσδήποτε το εμπόδισε να γίνει όπως έπρεπε και κατέληξε να μην είναι τιποτα παραπάνω από μία ξεπέτα για την άλλη πλευρά... Η όλη ιστορία με έριξε απίστευτα( ήταν και η πρώτη μου ερωτική εμπειρία) επηρέασε τη σχολική μου επίδοση [ πανελλήνιες τότε ] και έκανε άσχημες τις σχεσεις μου με το φιλικό και οικογενειακό περιβάλλον [ γονεις φίλοι κλπ ] που μόνο υποστηρικτικό δεν ήταν. Ε τελικώς κατάφερα να τους γράψω όλους λίγο ή περισσότερο , ξέκοψα απ' την κοπέλα σταμάτησα τους καβγάδες και αφιερώθηκα στο διάβασμα. Τελικώς πέρασα στη σχολή που ήθελα και μάλιστα Αθήνα... Αυτή η περίοδος όμως με επηρέασε βαριά. Οι σχέσεις μου με την οικογενειά μου ποτέ δεν αποκαταστάθηκαν πλήρως και γκρεμίστηκε και η όποια σιγουρά είχα στον εαυτό μου...
Τώρα πλέον στο πανεπιστήμιο είμαι πολύ άσχημα...Προσπαθώ άλλοτε με επιτυχία και άλλοτε όχι να κάνω πράγματα προς το καλύτερο [ Γυμναστηριο,Παρέες,Ξένες γλώσσες ]αλλά δε νιώθω ευχαριστημένος με όσα καταφέρνω που είτε μου φαίνονται εμένα είτε είναι όντως λίγα. Σεξουαλικές επαφές είχα κάποιες αυτά τα χρόνια αλλά μόνο σε οίκους ανοχής και φυσικά δεν απόλαυσα τίποτα[ακόμα καν αν δε φαίνεται απ' τις πρακτικές μου είμαι γενικά συναισθηματικός ] .... Τα πράγματα μου φαίνονται πολύ άσχημα...στα μαθήματα είμαι σε μετρια προς καλή κατάσταση αλλά αυτή την εξεταστικη δεν πολύ διάβασα γιατί δεν αισθανόμουν καλά...μια κοπέλα που με ενδιέφερε και που μου έβγαζε 1-2 καλά πράγματα δεν αισθάνεται το ίδιο για μένα [ πρόσφατα απέκτησε και σχέση]. Έχω ασχοληθεί και με διάφορα άλλα πράγματα [ τέχνη κλπ ]αλλά σπανίως ή ποτέ κατάφερα τίποτα παραπάνω από απλή εκτόνωση
Και γενικά είμαι 20 χρονών κοιτάω το πριν και ήταν άσχημο , κοιτάω το τώρα και είναι άσχημο και το μέλλον δε με ψήνει ιδιαίτερα...
λέτε τελικώς να έχω τίποτα;
