μαντιναδες

ότι λέει ο τίτλος παιδιά εδώ θα γράφουμε μαντιναδες οποίος θέλει γράφει αρκεί να είναι δικιά του.

Φλόγα μη το πενεύεσαι ενα κερί πως λιώνεις, γιατι και σύ μαζί μ' αυτό σιγά σιγά τελειώνεις.....

Με λειώνει τούτος ο καημός
που 'χω στα σωθικά μου
σαν το κεράκι καίγεται
για σένα η καρδιά μου! :)

Τί πάθαμε ωρέ παιδιά, κακό μας βρήκε πάλι
όλη αυτή η συμφορά χτυπάει στο κεφάλι!

Δικό μου! Είπαμε χωρίς ζαβολιές..

Ας δούμε πόσα ακόμα θέματα θα τσατοποιούνται μέχρι να λάβει κάποια/ος μια γενναία απόφαση υπέρ ή κατά. Ό,τι νά΄ναι νήματα επίσης εντάσσονται στην ίδια κατηγορία.

Τα ποδια σου `ναι σαν ασκια κι οι κωλοι σου βαρελια
κι οποιος περασει και σε δει ξεραινεται στα γελια...

Εψηλοπετα ο αμυαλος,επηρε ο νους του αερα
μα εχαμηλοφτερουγισε τη σημερινη ημερα...

Παιδιά δεν είναι δικό μου, αλλά αφού το ομολογώ δεν είναι ζαβολιά, έτσι;

το αχ το λενε οι ζωντανοι
το βαχ οι πεθαμενοι
εγω λεω και τα δυο
γιατι ειμαι ερωτευμενη!
:ΡΡΡ

σταμάτα ηλιοβασίλεμα χρώματα να διαλέξω
ένα στεφάνι λαμπερό της αγάπης μου να πλέξω.

ούτε εμένα είναι δικιά μου αλλά αμαρτία εξομολογούμενη δεν είναι αμαρτία σωστά ;
υγ. μπλοντικεητ ωραίο υπονοούμενο έχει

(1)
την πήρα την απόφαση, θα 'ρθω να σε ζητήσω
βαρέθηκα τη μοναξιά, κοντεύω να τα φτύσω

(2)
τα μάτια σου θυμίζουνε τον ουρανό το γκρίζο
σαν τα κοιτώ τρελαίνομαι, τυχαίο; Δε νομίζω

(3)
στην αγκαλιά μου θέλησα σφιχτά να σε κρατήσω
κι εσύ μου είπες άσπλαχνα, "φύγε θα σε χτυπήσω"

σε είδα και θαμπώθηκα, ο ουρανός με τ' άστρα
μα γρήγορα ξεράθηκες, έμεινε μόνο η γλάστρα

ξύπνησαν οι "σκυλοτροφές", δεν πάνε σ' όποιον να 'ναι
κι οι "σκύλοι" οι λιγούρηδες έμειναν να κοιτάνε
(μία "Friskies")

...................

Εγώ παρέα με γιατρό
και με παπά δεν κάνω
ο ένας θέλει να πονώ
κι ο άλλος να ποθάνω

Αν ήταν οι χαρές ευρώ
κι οι λύπες καλητσούνια
πάντα χορτάτος θα μούνα
με χρέη ως τα μπούνια

Είδα μια νεκροκεφαλή
με ανοικτό το στόμα
φαίνεται πως αγάπησε
κι αναστενάζει ακόμα!

Χάλασα τ’ αγροτικό να ‘ρχομαι στο χωριό σου,
γιατί ‘χει χωματόδρομο, γαμώ το δήμαρχό σου.

Σαν θα πεθάνω βάλτε μου το κινητό στο μνήμα.
Μα μη με θάψετε βαθιά γιατί δεν θα ‘χω σήμα.

Ίντα το θες το κινητό αφού δεν το σηκώνεις;
Μπας και του έχεις δόνηση και πουθενά το χώνεις;

Άλλος τη θέλει όμορφη… Άλλος τη θέλει να ‘χει…
Κι άλλος κλείνει τα μάτια του και παίρνει όποια λάχει…

Κάτω απ’ το φως του φεγγαριού συχνά για σένα κλαίω.
Μετά το ξανασκέφτομαι και «δεν γαμιέ...!» λέω.

#1
καλτσούνια έφτιαξα εχθές και σε μεγάλες δόσεις
και σου 'στειλα 10 ταψιά να φας, να καρδαμώσεις


#2
στην κάμαρή σου ήρθα ψες, το 'ξερα, θα μ' ανάψεις
και σ' είδα με το σώβρακο και μ' έπιασαν εξάψεις