και σ\'εμένα

Είμαι 27 και άρχισα τώρα να θυμάμαι...Δεν μπορώ εύκολα να κάνω λόγια τις εικόνες που μου έρχονται στο μυαλό, αν και έχω πιέσει τον εαυτό μου να το κάνει, για να πάψουν να είναι τόσο φοβερές. Ήταν ο παππούς (με ξενίζει η λέξη, αλλά εκτός απο τέρας, δε βρίσκω κάτι να ταιριάζει) και ο μπαμπάς, που δρούσε με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Αν και επιβεβαιώθηκαν όσα θυμάμαι με εξουθενωτικό για εμένα τρόπο,ακόμα δυσπιστώ απέναντι στον εαυτό μου,μήπως έχω τρελλαθεί τελείως.Θυμήθηκα, βρισκόμενη σε ψυχανάλυση για ό,τι φοβίες μπορείτε να φανταστείτε και για σοβαρά προβλήματα στις σχέσεις με το άλλο φύλλο.
Θυμήθηκε κανείς τόσο \"αργά\" όσο κι εγώ;
Είναι απίστευτο το πόσο μόνη νοιώθω ξαφνικά και παραμελημένη με μόνη εξαίρεση την αδερφή μου. Η κολλητή μου, επι χρόνια που είχε παρόμοιες εμπειρίες (με έναν ευτυχώς) και που πίστευα ότι θα με αγκαλιάσει, έχει αποτραβηχτεί(για λόγους που φαντάζομαι και τρομάζουν και εμένα). Γενικώς κατάλαβα ότι έχω γύρω μου άτομα που παίρνουν και χρειάζονται απο εμένα, παρά εγώ να μπορώ να έχω υποστήριξη απο αυτά. Πάντα έκανα για όλους τον σωτήρα. Ακόμα και τώρα, προσπαθώ να ξεφύγω απο μια σχέση όπου θυματοποιούμαι ξανά αφού και αυτός έχει περάσει τα ίδια απο γυναίκες σε λίγο μεγαλύτερη ηλικία.
Όχι, δε βλέπετε Φώσκολο αν και θα ήταν κάτι επικοδομητικό αν έκανε μια νύξη σε τέτοιου είδους θέματα μήπως και ξυπνήσουμε επιτέλους.
Συγγνώμη αν σας κούρασα. Στείλετε ό,τι σας κάνει κέφι, για την ακρίβεια θα ήθελα πολύ να ανταλλάξω απόψεις με άτομα που έχουν παρόμοιες εμπειρίες και τις ξεπέρασαν.

Δεν είμαι αυτό που λένε ειδικός, αλλά..
Σου προτείνω να θυμηθείς όσο περισσότερα μπορείς, και με λεπτομέρειες (ψάξε και την εκδοχή της θεραπευτικής ύπνωσης, αλλά με πολύ επιφυλακτικότητα και το δικό σου κριτήριο να δουλεύει πάντα). Και να αφεθείς να νιώσεις και να εκδηλώσεις οτιδήποτε συνοδο. Και σιγά σιγά να καθορίσεις που σε επηρέασαν οι τραυματικές σου αυτές εμπειρίες στη μετέπειτα ζωή σου.
Μετά, θα σου έλεγα, όντας δυνατή και έχοντας τα καθαρά μέσα σου και σαφή, να τους εκδικηθείς φτιάχνοντας τη δική σου ζωή με ποιότητα και ουσιαστική αγάπη, έναν άντρα που θα διαλέξεις πολύ προσεκτικά (το αλάθητό σου κριτήριο πάντα οδηγός, έχοντας κατακτήσει την αυτογνωσία με μπόλικη προσγειωμένη ενδοσκόπηση), και θα σε σέβεται και θα σε καταλαβαίνει, ξέροντας για σένα, και θα τον σέβεσαι και θα τον αγαπάς κι εσύ γιατί θα κάνει κοντράστ με τα αντιπρώτυπά σου και θα είναι όντως αξιόλογος.
Επίσης, μπορείς αν θέλεις κατόπιν να τους εκδικηθείς φτιάχνοντας μια δική σου ισορροπημένη και όμορφη οικογένεια, με υγιείς και τρυφερές σχέσεις εντός της.
Τέλος, αν θες να φας όλο το πιάτο της εκδίκησης, μπορείς να ψάξεις υπομονετικά ποιες κακοτοπίες και δικές τους αδυναμίες τους οδήγησαν να λειτουργήσουν έτσι, να προσπαθήσεις να τους καταλάβεις, και, αν υπάρχουν, να τους φερθείς με πηγαία κατανόηση και συγχώρεση (εφόσον και μόνον αυτή σου προκύψει).
Καλή όρεξη
Φιλιά

Ευχαριστώ για την ανταπόκριση. Φυσικά και σκέφτηκα την εκδίκηση. Θα ήθελα να πάει με το ίδιο δίκανο που χρησιμοποιούσε τότε, εναντίον μου. Αυτό βέβαια θα ήταν εις βάρος μου αν αναλογιστούμε τις συνέπειες. Μετά σκέφτηκα την εκδίκηση που πρότεινες εσύ,almostjunkie. Aλλά και αυτό δε φαίνεται να ευδικιμεί, τουλάχιστον στο άμεσο μάλλον και η σκέψη να πάρω εκδίκηση μπορεί να με αποσπάσει απο τον πραγματικό σκοπό μου που είναι να επουλώσω όποια πληγή μπορώ. Όλες, νομίζω πως είναι αδύνατο. Το πρώτο που πρέπει να κατανοήσω είναι πως το σώμα μου ανήκει σε εμένα και ό,τι αυτό συνεπάγεται.Όλα τα άλλα μου φαίνονται πολύ μακριά. Μου άρεσε πάντως η ιδέα με το πιάτο...που μάλλον θα είναι αρκετά κρύο!

tessa, ευχαριστώ για το καλοσώρισμα. Διάβασα προσεκτικά αυτά που έγραψες. Όσον αφορά την ψυχανάλυση, είναι κάτι που μου ταιριάζει και ο θεραπευτής είχε πεί απο την αρχή πως αν χρειαστεί, θα προσαρμοστεί η μέθοδος με μόνον σκοπό να επιτευχθεί με επιτυχία ο στοχος. Σίγουρα, μόνη της, θα με άφηνε ξεκρέμαστη. Και συμφωνώ πως η εκδίκηση μπορεί να γίνει εμμονή. Γι\'αυτό δεν σκέφτομαι πλέον αυτήν τη διάσταση. Μάλλον είμαι αρκετά απασχολημένη με τον εαυτό μου, τον οποίο πρέπει να παρηγορώ συνεχώς.

tessa είμαι σίγουρος πως αντιλήφθηκες το μεταφορικό της εκδίκησης (και τώρα όπως και χτες δεν βρίσκω τα εισαγωγικά σ΄αυτό το πληκτρολόγιο για να βάλω στη λέξη) και λέω να μην αρχίσω τις διευκρινήσεις γιατί ψιλοαποκλύω όντως να την εξέλαβες ως απόδειξη πραγμάτων προς τους θύτες (που όλοι ανεξαιρέτως αδιαφορούν για τα θύματα κατόπιν και...emotion engineering) κλπ..λογάκια του αέρα. Τώρα εάν θέλεις ο λ α να τα βάζεις κλινική βάση, ναι κλινικά αντενδίκνυται να ψάξει μόνη της τα κίνητρα με το βιογραφικό του παππού στο ένα χέρι και το DSM-IV στο άλλο, μάλλον θα εκτροχιαστεί. Αλλά δεν μίλησε κανείς για αναζήτηση διαταραχών και τέτοια.
eliza πολύ σοφό αυτό που λες για το σώμα σου, αλλά αυτά είναι λίγο παιχνιδάκια του μυαλού ρε συ, δε νομίζεις; Προφανώς και το κατανοείς θεωρητικά. Μάλλον να βιώσεις το αυτεξούσιο και το αυτοκυρίαρχο, μέσα από το αντίδοτο βίωμα χρειάζεσαι (εκδίκηση που λέω εγώ και το καταλαβαίνεις θαρρώ) που θέλει χρόνο και πείσμα.
Καλή δύναμη