ΠΩΣ ΝΑ ΤΗΣ ΜΙΛΗΣΩ ΑΦΟΥ ΤΗΝ ΕΧΩ ΠΛΗΓΩΣΗ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ
αλησπερα σε ολους...παλι...ειναι η δευτερη φορα που ζηταω μια συμβουλη μεσα αποτο forum καθοτι την πρωτη φορα με βοηθησατε παρα πολυ.εχουν περασει 3 μηνες απο την τελευταια μου "περιπετεια" καθως αποφασησα να μεινω λιγο καιρο μονος και να "διασκεδασω οσο μπορω.οτι θα πω εχουν γινει πριν 5 χρονια.τοτε λοιπον ειχα γνωρισει μια κοπελα με την οποια ειμασταν μαζι 2.5 χρονια. ηταν οτι καλυτερο μου εχει συμβει μεχρι αυτην την ωρα. εξυπνη, γλυκια, ομορφη και πανω απο ολα καλος ανθρωπος. εδινε τα παντα για αυτην την σχεση και με αγαπουσε και την αγαπουσα και οταν λεω τα παντα εννοω χαλι να γινει για να περναμε καλα.μεχρι τον 1.5 χρονο κυλουσαν ολα ετσι απιστευτα.απο εκει και περα κατι επαθα και αρχισα να φερομαι περιεργα δηλ.να μην της δινω την απαραιτητη σημασια, να την αφηνω να ζηλευει (και τις φιλες μου και καποιους φιλους μου) χωρις να κανω μια προσπαθεια για να την κανω να αισθανθει καλυτερα και οπως τις αξιζε.και ολα αυτα επειδη δεν ξερω τι με επιασε και φερομουνα ετσι.αφου εκανε ενα χρονο υπομονη η κοπελα καποια στιγμη μου ζητησε να χωρισουμε και φυσικο ητανε αφου δεν αντεχε αλλο να προσπαθει να κρατησει μια σχεση μονη της (ουτε επικοινωνια ειχαμε ουτε ερωτικη ζωη)
οταν χωρισαμε λοιπον εκει που περιμενα να ειμαι μια χαρα δεν αντεξα και ξεσπασα σε λυγμους μπροστα της γιατι απλα δεν ηθελα να χωρισω αλλα συναμα ημουν τοσο εγωιστης και βλακας που το εκανα... εκτοτε εχουμε μιλησει μια φορα, 3 μηνες μετα, οταν τρακαρε αρκετα με το αμαξι της και την πηρα τηλ. μαθω αν ειναι καλα.αλλα επειδη ημουν ακομα εγωιστης και βλακας θεωρησα οτι μου μιλησε καπως ψυχρα και αποφασισα να κοψω καθε επαφη. μετα απο ολα αυτα που εκανα ολα πηγαινανε αρκετα καλα και παραδεχομαι οτι μεχρι και τωρα υπηρχαν στιγμες που την σκεφτομουνα και μου ελειπε πολυ και ηθελα να την δω. μεχρι προχθες που πηγα σε ενα φιλο μου του οποιου η κοπελα κανει παρεα μαζι της και μου ειπαν οτι θα περασει απο εκει και με ρωτησαν αν εχω προβλημα. εγω απαντησα οχι χωρις ομως να υπολογισω τον ξενοδοχο.καθως λοιπον ειμασταν στο γραφειο του φιλου μου ερχεται η κορη του (4 ετων)και μας λεει οτι ηρθε η χρυσαυγη και να κατεβουμε κατω.ειπε ομως και κατι αλλο που με εκανε κομματια και με εκανε να σκεφτω και να αναθεωρησω παρα πολλα πραγματα που θεωρουσα δεδομενα η που δεν ασχολιομουνα.ειπε λοιπον η μικρη οτι μια μερα που ειχε ερθει η χρυσαυγη και μιλαγε με την μαμα της οτι με ειχε δει στον δρομο και μου ειχε γυρισει την πλατη για να μην την δω και τις μιλησω.εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου και μονο ο φιλαρακος μου με καταλαβε και ας μην μου ειπε τιποτα.καταβηκαμε κατω μιλησαμε τι κανεις τι κανω κατσαμε 1-1:30 ωρα και εφυγε μετα. απο εκεινη την ωρα καταλαβα ποσο λαθος εκανα και ποσο ανωριμα, χαζα και σκαρτα φερθηκα σε εναν ανθρωπο που με φροντιζε, με αγαπουσε και θα εδινε τα παντα για μενα.απο προχθες εχω καταλαβει οτι η μονη γυναικα που εχω αγαπησει ειναι εκεινη και την εχω πληγωσει παρα πολυ. θελω να της μιλησω να της πω οτι σε πολλα πραγματα ειχε δικιο και οτι εγω ημουνα στον κοσμο μου. θελω μονο να με συγχωρεσει για οτι της εχω κανει. δεν περιμενω τιποτα παρα πανω (μετα απο οσα εχει περασει μαζι μου) και αν παλι δεν το κανει θα καταλαβω γιατι αλλα πως αφου ντρεπομαι γιατι εχω φερθει ετσι, δεν ξερω αν θα τις δημιουργησω προβλημα στην σχεση της (αν εχει)? και ναι αν ειχα μια ευκαιρια θα τις εδειχνα ποσο την θελω ποσο δικιο ειχε και ποσο εχω αλλαξει ολο αυτον τον καιρο που δεν την εβλεπα (φυσικο αφου οτι τις εκανα μου το κανανε και μενα στο 10πλασιο ειδα την γλυκα και καταλαβα πως πρεπει να φερεσαι σωστα στον ανθρωπο που σ'αγαπαει). μπορει καποιος-α να βοηθειση? θελω πολυ να τις μιλησω αλλα ντρεπομαι και δεν μπορω να το κραταω αλλο μεσα μου πια .