Aνοίγω αυτό το θέμα έχοντας πολλά πράγματα στο μυαλό μου και χωρίς να μαι σίγουρη τι θέλω να πω.
Μπορεί οφέλη από την άθληση όχι μόνο σε σωματικό αλλά και ψυχολογικό επίπεδο.
Δεν είναι ανάγκη να 'σαι super fit, αλλά καμιά φορά επιβάλλεται ακόμα κι αν είσαι άτομο με αναπηρία
ή ...νιώθεις άτομο με αναπηρία.
Ενδιαφέρον και χρήσιμο είναι να πούμε και για τραυματισμούς ακόμα, σ' εμάς ή σε άλλους.
Ο λόγος που πάμε σε χώρους άθλησης δεν είναι μόνο ο αθλητισμός, αλλά και οι γνωριμίες.
Βοηθάει το να συχνάζεις σε γυμναστήρια, κολυμβητήρια, σχολές χορού, ποδηλατοδρομίες κ.λπ. να γνωρίζεις άτομα από πρώτο χέρι κι όχι όπως μέσα από sites, με αναρτημένες ψεύτικες φωτογραφίες;
Ή τα γυμναστήρια προσελκύουν συνήθως ψωνάρες, ματαιόδοξους που σκοπό έχουν να επιδείξουν μούσκουλα ή να κάνουν κοιλιακούς;
Ενδιαφέρον και πλάκα θα 'χε να πείτε και κάτι επεισοδιακό που έχει γίνει ή κάτι για το περπάτημα, τον απλό μοναχικό περίπατο
(προσωπικά το κάνω πολύ συχνά).